سند انحصارگرایانه واتیکان؛ تهدیدی برای وحدت مذاهب مسیحی

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از آسوشیتدپرس، بیانیه تازه کنگره تعالیم و ایمان واتیکان انتقاد بسیار شدیدی را از سوی رهبران پروتستان به دنبال داشت. ائتلاف جهانی کلیساهای متحد با عضویت 75 میلیون پروتستان در بیش از 100 کشور اظهار داشت:  این سند واتیکان باعث می شود این پرسش را مطرح کنیم که آیا در حقیقت همه ما با هم برای وحدت مسیحیت دعا می کنیم یا خیر.

این ائتلاف در نامه ای که واتیکان متهم کرده است گفتگوی وحدت گرایی کلیسا را به زمان پیش از شورای واتیکان دوم سوق داده، گفت: این سند جدی بودن کلیسای کاتولیک را در رابطه با گفتگوی خود با سایر مذاهب مسیحی زیر سؤال می برد.

این دومین بار طی هفته است که بندیکت مواردی را که از آن با عنوان برداشتهای نادرست از شورای دوم واتیکان  یاد می کند تصحیح کرده است. روز شنبه این هفته نیز بندیکت مراسم عشای ربانی به زبان لاتین را احیا کرد و این اقدام مورد استقبال کاتولیکهای سنت گرا قرار گرفت اما از سوی لیبرالهای کاتولیک به مثابه یک گام به زمان پیش از شورای واتیکان دوم تشبیه شد.

میان توسعه ها و پیشرفتهای کلیدی شورای دوم واتیکان می توان به برقراری ارتباط میان مذاهب مسیحی و توسعه عشای ربانی  به زبان مادری هر کشوری اشاره کرد که جایگزین مراسم عشای ربانی سنتی به زبان لاتین شد .

بندیکت که به عنوان یک متأله جوان در شورای واتیکان دوم حاضر شد همواره نسبت به آنچه که از آن به عنوان تعابیر نادرست لیبرالها یاد کرده معترض بود و اظهار می داشت که شورای دوم واتیکان شکاف با گذشته نیست بلکه احیای سنت کلیسا است.

کنگره تعالیم و ایمان واتیکان که بندیکت پیش از رسیدن به سمت پاپ، ریاست آن را برعهده داشت این سند تازه را روز سه شنبه با هدف توضیح برخی تفاسیر معاصر الهیاتی از واتیکان دوم که مبهم و نادرست تفسیر شده و موجبات شک و تردید را فراهم کرده، منتشر کرد.

این سند جدید که در قالب پنج پرسش و پاسخ منتشر شده بخشهای مهم متنی که پاپ هنگام ریاست خود بر این کنگره نوشته را تصریح کرده و خشم مذاهب پروتستان و سایر فرق مسیحی را برانگیخته است چرا که آنها را به عنوان مجالس سیاسی توصیف کرده  که راه رستگاری تلقی نمی شوند.

این تفسیر پی در پی تصریح کرده است که آموزه های کلیسای کاتولیک راه کامل رستگاری و نجات محسوب می شود.

این سند که هنگام تعطیلات پاپی منتشر شده اظهار می دارد که مسیح روی زمین تنها یک کلیسا را پایه گذاری کرد و سایر جوامع نمی توانند خود را کلیسا بنامند، چرا که آنها از ویژگی مأموریتی که از سوی عیسی(ع) به پطروس محول شده و نسل در نسل به اسقفها رسیده بی بهره هستند. بنابراین انتصاب روحانی از سوی آنها نیز معتبر نیست.

کشیش سارا مک وین از مرکز انگلیکن در رم اظهار داشت که اگرچه این سند دربرگیرنده هیچ مورد تازه ای نیست ، توجیه انتشار آن در چنین زمانی نامعلوم است.

وی گفت: همواره اشاره به میزان دوستی میان مؤمنان مسیحی در هر سطحی میان انگلیکنها و کاتولیکها و سایر فرقه ها با کاتولیکها بسیار زیاد است.

در این سند آمده است که کلیساهای ارتدکس از آنجا که پایه گذار آنها یکی از حواریون مسیح بوده کلیساهای حقیقی تلقی می شوند و بسیاری از عناصر تقدس و حقیقت در آنها وجود دارد اما این امر که آنها برتری پاپ را به رسمیت نمی شناسند، نقصی محسوب می شود که به آنها آسیب وارد کرده است و این امر با دکترین تقدم پاپی مطابقت ندارد چرا که در آئین کاتولیک این دکترین اصل مؤثر و ذاتی وجود یک کلیسا است.

این سند برخلاف لحن شدیدی که به کار گرفته تأکید کرده است که بندیکت به گفتگوی بین مذاهب و فرق مسیحی متعهد است، اما اگر چنین گفتگویی کاملا سازنده باشد و به رسمیت شناختن ایمان کاتولیک را در پی داشته باشد.

ولفگانگ هوبر از روحانیون ارشد پروتستان در آلمان، سرزمین مادری بندیکت اعتراض کرد که چرا واتیکان احترام متقابل نسبت به سایر کلیساها را که شرط پیشرفتهای وحدت گرایی است در نظر نمی گیرد.

این اسقف لوتری در بیانیه ای با عنوان " فرصت از دست رفته" استدلال کرده است که اشاره به این مطلب که سایر کلیساها کلیسا نیستند تصور بسیار نادرستی است.

بیانیه واتیکان به امضای کاردینال ویلیام لوادا رئیس کنگره تعالیم و ایمان رسیده است، اما هیچ توضیحی مبنی بر اینکه چرا پاپ ضرورت انتشار این سند را در چنین زمانی احساس کرده وجود ندارد در حالی که این سند از سال 2000 تاکنون با همین اصول جمع بندی شده بود.

برخی از تحلیلگران اظهار می دارند که این امر به مسئله سیاستهای داخلی کلیسا باز می گردد و یا اینکه کلیسای کاتولیک پیامهایی را به برخی از مـتأله های مورد نظر خود ارسال کرده که نمی خواهد به وضوح به آن اشاره کند. یا حتی این سند می تواند نشان دهنده استفاده بندیکت از سمت خود به عنوان رهبر کاتولیکهای جهان باشد تا بار دیگر بر مسئله نظری کلیسا تأکید کند.

درحقیقت نام تنها متأله ای که در این سند مورد اشاره قرار گرفته که تفاسیر نادرستی از مسئله وحدت گرایی ارائه داده لئوناردو باف، روحانی برزیلی بود به علت آنکه مورد هدف کاردینال یوزف راتزینگر، پاپ کنونی بود و مسئله سرکوب جنبش آزادی بخش برزیل مد نظر واتیکان بود سمت کشیشی خود را رها کرد.