"مالاریا" گرفتار مشکلات مالی است

شهبازی درباره روند تولید فیلمنامه تازه خود به خبرنگار مهر گفت: "شاید هم هرگز فرصت ساخت فیلم "مالاریا" پیش نیاید. ولی به هر حال من کار خودم را می کنم و فیلمنامه های خودم را می سازم. گرچه می دانم اگر 10 سال دیگر هم فیلم نسازم کسی سراغی از من نمی گیرد."

وی در ادامه افزود: "مسئله اصلی این است که کسی حاضر به سرمایه گذاری برای ساخت فیلم های فرهنگی نیست و میانگین تولید سالانه فیلم هایی از این دست از تعداد انگشتان یک دست کمتر است. از سوی دیگر هیچ سرمایه گذاری حاضر نیست برای فیلم هایی از این دست هزینه کند. مثلا فقط با صرف هزینه دو سه میلیونی برای فیلمنامه نویس توقع دارند قصه ای خوب داشته باشند و حاضر نیستند پول خرج کنند. در نتیجه دست و دل کسی برای نوشتن فیلمنامه خوب به کار نمی رود."

خالق فیلم های "نفس عمیق" و "مسافر جنوب" ادامه داد: "در کشورهای اروپایی مثل آلمان مبلغی نزدیک 160 هزار یورو معادل 160 میلیون تومان برای فیلمنامه های خیلی معمولی به فیلمنامه نویس می دهند. ولی در ایران نهایت پولی که به مولف می دهند شش میلیون تومان است و این نوع نگاه به صرف هزینه در سینمای ایران به نفع هیچکس نیست."

شهبازی با انتقاد از نوع نگاه به حوزه فیلمنامه نویسی گفت: "به عینه دیدم دخل و خرج سینما در سایر حوزه ها مانند بازیگری، کارگردانی یا حتی حوزه پخش متفاوت است. در حوزه پخش که به یک مافیا در سینما تبدیل شده پول بیشتری از سایر حوزه ها می گیرند و کسی را هم راه نمی دهند. بنابراین اگر کارشناسی و نگاه درستی به توزیع درآمد و میزان تقاضای مخاطب داشته باشیم به خوبی می توان دریافت ظرفیت و توان مالی سینمای ایران بیش از این حرف هاست."

وی راه حل این مشکل را چنین بیان کرد: "ایده من این است که فارابی فیلمسازان فرهنگی با مخاطب خاص را دور هم جمع کند و از آنها بخواهد سالی پنج فیلم بسازند. بعد می بینیم ظرف پنج سال فیلم هایی با فیلمنامه ها و کارگردانی های خوب ساخته می شود. این همان اتفاقی است که در سال های 51 تا 57 افتاد و امکانی فراهم شد که فیلمسازان مستعد فیلم بسازند. برخی از آنها بعدها از بهترین کارگردانان سینما شدند."

شهبازی در پایان گفت: "اگر امکانات و پول خوب بدهند همه کار می کنند. چرا ناصر تقوایی بعد از "کاغذ بی خط" دیگر فیلم نساخت یا چرا با سنگ اندازی های فراوان مانع ساخت "لبه پرتگاه" بیضایی شدند؟ من فکر می کنم مشکل اصلی برخی متولیان فرهنگی با شخص نیست. بلکه مشکل با برخی اندیشه های نوجو و بعضا معترض است. از طرف دیگر نابسامانی هایی مانند قاچاق فیلم بخش خصوصی را زیر سئوال برده و کسی جرات نمی کند با هزینه شخصی فیلم بسازد."