به گزارش خبرگزاری مهر، دکتر سیروس نصراله زاده مدیر گروه زبان های باستانی و متون کهن با اعلام این خبر، متون باستانی را متون مکتوب یا دست نوشته های ایرانی باستان اعم از متون اوستایی، زبان های ایرانی میانه غربی و شرقی و همچنین کتیبه های ایرانی باستان برشمرد.
به گفته وی کتیبه های ایرانی باستان، کتیبه های فارسی باستان و ایرانی میانه غربی با منابع کتیبه ای اشکانی و ساسانی و کتیبه های ایرانی میانه شرقی همچون کتیبه های بلخی و خوارزمی را در بر می گیرد.
به گزارش روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی ، صنایع دستی و گردشگری، مدیر گروه زبان های باستان و متون کهن توجه گسترده به منابع غیر ایرانی همچون کتیبه های عیلامی ، اکدی ، آشوری ، اوراتویی و یونانی و چاپ آنها را از دیگر اقدامات پژوهشکده زبان و گویش در راستای اجرایی کردن تدوین متون باستانی عنوان کرد.
وی چاپ دو نسخه دست نوشته مهم اوستایی، کتابی در خصوص چین و ایران از دوران باستان تا عصر شاهرخ تیموری ، متن مانوی به نام اندرز منوهمد روشن را از جمله برنامه های سال جاری زبان های باستانی و متون کهن خواند.
چاپ سه متن اوستایی پرسشنیها ، سپنتمدگاه و اوگمدئچا ، کتیبه های کردیر، بلخی و عیلامی ایذه از دیگر برنامه های این گروه محسوب می شود.
نصراله زاده با اشاره به تدوین واژه نامه اوستا در دو بخش واژه نامه زند وندیداد و زندگاهان گفت: این طرح، طرحی بنیادی و اساسی است که علاوه بر افزایش ذخیره واژگانی چگونگی پدیده و نهضت ترجمه متون اوستایی در دوره ساسانی را فهم پذیرتر خواهد کرد.
به گفته مدیر گروه زبان های باستانی و متون کهن دانش کتیبه خوانی در ایران حیاتی تقریبا صدساله دارد و آغاز آن مقارن با شروع عصر مدرنیسم در جهان است.
وی دانش کتیبه خوانی را محصول و ثمره دانش باستان شناسی دانست و گفت: رابطه این دو دانش متقابل و تکمیلی است.
طرح متون باستانی از طرح های ویژه گروه زبان های باستانی و متون کهن است که با نظارت دکتر ابوالقاسم اسماعیل پور رئیس پژوهشکده زبان و گویش سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری و سیروس نصراله زاده صورت می گیرد.
نظر شما