گزارشگری که کم می داند

به گزارش خبرنگار مهر، گزارشگری ورزشی ما طی سالیان گذشته دستخوش تغییر و تحولات بسیاری بوده و پربیراه نیست چنانچه بگوییم پیشرفت های شایان توجهی داشته است. یکی از گزارشگرانی که در جهش گزارشگری ما در میانه های دهه 70 نقش پررنگی داشت، کسی نبود جز جواد خیابانی. او با حضور خود در این عرصه، توامان مباحث جدیدی را وارد عرصه گزارشگری سیما کرد و آن، روانه کردن سیل اطلاعات به سوی بینندگان و شنوندگان بود. 

مخاطبان برنامه های ورزشی که اکثرا قشر جوان هم بودند، سرشار از لذت می شدند وقتی از پیشینه بازیکن مورد علاقه شان اطلاعات کسب می کردند. پس از خیابانی رفته رفته گزارشگرانی از این نسل از راه رسیدند که در این خصوص می توان به عادل فردوسی پور و مزدک میرزایی اشاره کرد.

خیابانی اما امروز پس از گذشت یک دهه ، هرگز آن گزارشگر سابق نیست و گویا سلیقه مخاطب برای این گزارشگر کمترین جایگاه را دارد. او بارها و بارها به هنگام گزارش رقابت های ورزشی دچار اشتباهات فاحش شده است . اشتباه از هر کس می تواند سر بزند اما جای آن و چگونگی آن می تواند اثر فوق العاده متفاوتی بر شنونده بگذارد. 

گزارشگر باید از اطناب بپرهیزد و بیش از آنکه به تحلیل یک رویداد ورزشی روی بیاورد، به وظیفه خود که همانا گزارش کردن یک مسابقه ورزشی است روی بیاورد اما این موضوع بر خلاف گذشته در خصوص جواد خیابانی صدق نمی کند.

گزارشگر مورد نظر در روز بازی ستارگان جهان و ستارگان آفریقا که به مناسبت سالروز تولد نلسون ماندلا برگزار شد، بارها و بارها، اتوئو را بازیکن تیم فوتبال "بارسلون" خطاب کرد. آیا براستی در دنیا تیمی به نام بارسلون وجود دارد؟ تیم فوتبال بارسلونا متعلق به شهر بارسلون است و خیابانی در این خصوص اطلاعات غلط به بینندگانی می دهد که این روزها به واسطه فراوانی منابع خبری، از هوش و آگاهی بالایی برخوردارند. خیابانی که بینندگان خاطره خوبی از گزارش دیدار استرالیا - ایران در سال 1997 را از او در خاطر دارند، مثل گذشته دل و دماغ گزارشگری ندارد و اطلاعات خود را به روز نمی کند.

 در کتاب "مبانی گزارشگری تلویزیون" خطاب به گزارشگران آمده است :« شیوه کارهمکاران خود و بخصوص آنهایی که مورد اعتماد شما هستند را مطالعه کنید. سعی کنید آنها را بشناسید و بدون تقلید آگاهانه ، از نقاط ضعف و قوت آنها درس بگیرید. از اینکه مجبورشوید چندین بار روش کار خود را تغییر دهید هراسی نداشته باشید و تا زمانی که از شیوه کارتان راضی شوید به کار ادامه دهید. در صورت لزوم نظرات دیگران را هم جویا شوید . دراین صورت خیلی زود کسانی که بتوانید به قضاوت هایشان اعتماد کنید را پیدا خواهید کرد.»

با این وصف آیا خیابانی این توصیه ها را جدی می گیرد؟ آیا او به مخاطب خود احترام می گذارد و به او بها می دهد و یا پشیزی برای او اهمیت قائل نیست؟ کیست که نداند جوردن نام لاتین کشور اردن است و کشوری به نام لاتویا، در زبان ما لتونی تلفظ می شود؟ آیا گزارشگر محترم سیما به این مسائل توجه می کند ؟ آیا او قصد ندارد به دوران اوج خود بازگردد و یا نمی تواند آن دوران را تجربه کند؟