دکتر جمال الدین مهدی نژاد در گفتگو با خبرنگار مهر در افزود: معماری اماکن مقدس یکی از مهمترین فاکتورهای معماری است که درطول تاریخ اسلام به بعد مفهوم توجه ویژه داشته است.
وی تصریح کرد: اگر معنی را حذف کنیم همه ساختمان ها شبیه به هم می شوند و نمی توان آنها را از یکدیگر جدا کرد که این مهم در معماری اسلامی به خوبی لحاظ شده است.
استاد دانشگاه علم و صنعت تهران گفت: در اماکن مقدس به ویژه حرم مطهر ابتدا وارد یک ایوان می شویم و پس از آن به داخل صحن عزیمت می کنیم که هم خروج از دنیای مادی و حضور به دنیای معنوی بلافاصله امکان پذیر نیست و این در شرایطی حاصل می شود که به گنبد خانه و در نهایت به ضریح و به محراب دعوت می شویم که این مهم در معماری اماکن مذهبی مشهود است.
مهدی نژاد در خصوص نقش آب در اماکن متبرکه اظهار داشت: نقش آب و آبنما در صحن و بناهای مذهبی و اماکن مقدس، تطهیرچشم و به اوج رساندن ذهن و روح است که بدین وسیله زمین وزن خود را از دست داده است و این اصل، آسمانی بودن اماکن مذهبی و توجه به معمار به عروج را توجیه می کنند.
وی یادآور شد: نگاه های غیر واقعی و غیر علمی به معماری گذشته منجربه دوری از ساخت و سازهای مقدس شده و امروز در شهرها هیچ تاثیری واقعی از آن معماری مقدس دیده نمی شود و این بسیار نگران کننده است.
نظر شما