انتقاد از بلاتکلیفی سازمان اجتماعی کشور و روشن‌نبودن برنامه‌ها

به گزارش خبرنگار مهر، کنفرانس رسانه‌ای دومین همایش ملی مواجهه با آسیب‌های اجتماعی از دیدگاه اسلام صبح امروز شنبه ۲۵ دی با حضور شخصیت‌های مختلف برگزار شد.

رضا غلامی رئیس پژوهشکده مطالعات اسلامی آسیب‌های اجتماعی هم در این کنفرانس به سخنرانی پرداخت.

مشروح متن سخنرانی غلامی به ترتیب زیر است:

بسم الله الرحمن الرحیم

نمی‌توان انکار کرد که برخی آسیب های اجتماعی به دلایل مختلف، اعم از درون زا و برون‌زا، طی یک دهه اخیر، رشد صعودی داشته است. البته سیاست مبنایی و قطعی جمهوری اسلامی، پیشگیری و مقابله قاطعانه با آسیب‌های اجتماعی است. در دولت قبل، شاهد پیگیری های خاص رهبر معظم انقلاب اسلامی در جهت استقرار این سیاست در نظام مدیریتی کشور و به تبع آن، تقویت شورای اجتماعی کشور و نیز تاسیس سازمان امور اجتماعی کشور بودیم. شکل گیری سازمان امور اجتماعی، اشراف اطلاعاتی مدیران کشور نسبت به جزئیات آسیب‌های اجتماعی را بالا برد و زمینه انجام مطالعات گوناگون در عرصه آسیب‌های اجتماعی و تولید انواع طرح ها و ایده ها برای مقابله با آسیب ها را مهیا کرد.

یکی از ابتکارات خوب سازمان امور اجتماعی فعال سازی برخی دانشگاهها و مراکز پژوهشی برای مطالعه دقیق در این عرصه بود که راه اندازی پژوهشکده مطالعات اسلامی آسیب های اجتماعی در دانشگاه شاهد را هم باید در همین جهت توصیف نمود؛ در عین حال، من معتقدم دولت قبل، حاضر به سرمایه‌گذاری قوی برای مقابله با آسیب‌های اجتماعی نشد و به همین دلیل، خیلی از طرح ها و ایده ها، یا اساساً فرصت اجرایی شدن را پیدا نکرد و یا نیمه کاره رها شد.

در دولت جدید، خوشبختانه شاهد شکل‌گیری عزم و اراده برای مقابله با آسیب‌های اجتماعی هستیم اما هنوز شورای اجتماعی و به تبع آن، وزارت کشور، نه ایده کانونی خود را برای مقابله با آسیب‌ها روشن کرده و نه به سمت ارتقاء سازمان امور اجتماعی برای شکل‌گیری یک حرکت همه جانبه در موضوع آسیب‌های اجتماعی رفته است. امروز که‌ ماهها از روی کارآمدن دولت سیزدهم گذشته است، همچنان تکلیف سازمان امور اجتماعی کشور و برنامه آن روشن نیست.

ما امروز از یک طرف، نیازمند یک طرح جامع همه‌جانبه نگر، منسجم، هوشمندانه و کارآمد برای مقابله با آسیب‌های اجتماعی هستیم و از طرف دیگر، نیازمند یک راهبری یا فرماندهی قوی در صحنه‌ی مقابله با آسیب های اجتماعی می باشیم که سازمان امور اجتماعی از چنین جایگاهی برخوردار است. علاوه بر این، هر چند در سالهای گذشته کار علمی روی شناخت آسیب ها و نحوه مقابله با آنها شروع شده، اما باید توجه داشت که اولاً. کارهایی که تا الان شده یک-صدم کاری نیست که باید می‌شده یا بشود و ثانیاً، بدون وجود پشتوانه‌های علمی و کارشناسی قوی، مقابله با آسیب‌های اجتماعی به جایی نخواهد رسید. در این بین، یک نکته کلیدی وجود دارد و آن این است که ما در یک ما در یک جامعه اسلامی زندگی می‌کنیم و عقائد، باورها، احکام، اخلاق، سنت ها، آداب و سبک زندگی اسلامی می تواند در رفع آسیب های اجتماعی نقش کلیدی داشته باشد.

از سوی دیگر، این یک حقیقت است که اسلام و تعالیم اسلامی برای مواجهه با آسیب‌های اجتماعی حرف‌های اساسی دارد و مادامی که به این حرفها توجه نشود و به آموزه‌های اسلامی در این عرصه، به‌مثابه نسخه های موثر در جهت مقابله با آسیب‌های اجتماعی عنایت لازم صورت نگیرد، نمی‌توان انتظار داشت با نسخه‌های غربی، مقابله درست و اثرگذاری با آسیب‌های اجتماعی شکل بگیرد؛ لذا هنر ما این است که با درک اقتضائات مقابله با آسیب های اجتماعی در یک جامعه مسلمان، از ظرفیت های فکری اسلام و همچنین از ظرفیت های فرهنگی موجود در یک جامعه اسلامی، برای مقابله با آسیب‌های اجتماعی حداکثر استفاده را داشته باشیم و دومین همایش ملی مواجهه با آسیب های اجتماعی از دیدگاه اسلام در جهت عینیت بخشی به همین ایده کانونی یعنی استفاده روشمند و سیستماتیک از تعالیم اسلامی برای پیشگیری و مقابله با آسیب های اجتماعی راه اندازی شده و انشاالله می تواند اثرات قابل توجهی را در این میدان داشته باشد.