به گزارش خبرنگار مهر، در حال حاضر پوست خام در کشور پس از اینکه با موادی مانند سیانور و دیگر مواد سمی به سالامبور تبدیل شد، به کشورهای همسایه از قبیل پاکستان ارسال می شود که متاسفانه باید گفت زمانی که پوست خام به سالامبور تبدیل می شود مراحلی را می گذراند که در آن مواد شیمیایی و سمی نیز دخیل است و پسماندها و پساب‌های بوجود آمده سبب خسارات زیانباری به محیط زیست اطراف کارگاه‌های چرم سازی در شده که حتی در برخی موارد تا شعاع چند کیلومتری نیز پیش می رود.
اما در حالیکه تولید سالامبور باعث بروز مشکلات زیست محیطی جبران ناپذیری برای کشور می شود، صادرکنندگان سالامبور با قیمتی ارزان این محصول را از تولیدکنندگان داخلی خریداری کرده و به کشورهای همجوار از قبیل پاکستان صادر می کنند و در آنجا کارهای نهایی روی سالامبور انجام می شود که در این مرحله از مواد شیمیایی و سمی به مقدار بسیار کمی استفاده می شود.
شاید بتوان گفت که این کشورها با دقت لازم تمیز کاری را انجام داده و پس از آن، چرم بدست آمده را به چند برابر قیمت به مصرف کنندگان داخلی عرضه می کنند.
البته شاید بروز این نقیصه را می توان به عدم توجه لازم از سوی مسئولان این صنعت نسبت داد. اما باید اذعان داشت که در صورت ادامه این روند، صنعت چرم کشور اعتبار و رتبه خود را در بین رقبای جهانی از دست خواهد داد که قطعا یکی از پیامدهای آن، بیکاری بیش از یک میلیون نفر در این صنعت است.
درصد قابل توجهی از پوست خام که توسط مرزنشینان شرق کشور چه بصورت محلی و یا در کشتارگاه، به پاکستان قاچاق می شود. این درحالی است که تعدادی از شرکت‌ها و صادرکنندگان اقدام به صادرات سالامبور می کنند که حتی به برخی از آنها نیز جایزه صادراتی تعلق گرفته است.
یک کارشناس صنعت چرم در این رابطه معتقد است، تنظیم و اجرای قانونی برای موظف کردن صادرکنندگان جهت صدور سالامبور به همراه چرم باید الزام آور شود.
به گفته وی، صادرکنندگان باید موظف شوند در ابتدا به همراه 70 درصد سالامبور،30 درصد چرم صادر کنند و در مراحل بعدی 50 درصد چرم و 50 درصد سالامبور و به همین ترتیب درصد صادرات چرم را که از لحاظ ارزش دلاری قابل قیاس با سالامبور نیست، افزایش داده شود تا هم ایجاد اشتغال شود و هم صنعت چرم رونق پیدا کند.
یکی دیگر از کارشناسان چرم نیز می گوید: ترکیه که یکی از صادرکنندگان جهانی چرم به شمار می رود، حمایت زیادی از صنعت چرم به عمل می آورد که نتیجه آن، در اختیار گرفتن بازار چرم منطقه است که به وضوح نیز قابل مشاهده است.
فرج اللهی می گوید: در نمایشگاه چند روز پیش تهران، نه تنها تبلیغات چندانی صورت نگرفت بلکه هیچ یک از تولیدکنندگان مطرح دنیا نیز در آن حضور نداشتند. این درحالی است که در صنعت چرم، تجهیزات دقیق و به روز بسیار مهم است که اصلا از حضور چنین فناوری هایی خبری نبود.
وی می افزاید: تا زمانی که تولیدکنندگان و صادرکنندگان از لحاظ علمی بروز نباشند، هیچگونه پیشرفتی در این صنف صورت نخواهد گرفت. این درحالی است که نیروی کار متخصص ما زمانیکه به برای کار به کشوری نظیر ترکیه می روند، باید حداقل 6 ماه آموزش ببینند چراکه آنان نیروی کار ماهر کشور ما را در حد و اندازه‌های صنعت چرم روز دنیا نمی دانند و آنان را فاقد مهارت کافی می دانند.
به گزارش مهر، اکنون این سوال در ذهن مطرح می شود که آیا وقت آن نرسیده که مدیران و مسئولان اقتصادی کشور با راهکارهایی که چندان هم سخت نیست، صادرات سالامبور را کنترل کنند.
نظر شما