به گزارش خبرنگارمهر، این رقابتها به مدت 3 روز درمالزی برگزارشد و تیم ملی ایران توانست یا کسب 4 مدال طلا، یک نقره و دو برنزجایگاه سوم را از آن خود کند. کاراته ایران از سال 1993 همواره عنوان نایب قهرمانی را در قاره کهن در اختیار داشته و حتی درسال 1999 جایگاه نخست آسیا را کسب کرده است.
ولی دراین دوره بعد از ژاپن و مالزی درمکان سوم ایستاد. در واقع تیم ایران زمانی عنوان نایب قهرمانی را از دست داد که در کومیته تیمی دیدار نهایی را به ژاپن واگذار کرد. از دست دادن مدال طلای کومیته تیمی ضربه سنگینی به تیم ملی در مالزی وارد ساخت.
تیم ایران دررقابتهای کومیته تیمی مقابل ژاپن به اندیشه و کوچینگ ضعیف مربیان خود باخت. دراین گونه مسابقات بازی خوانی مربیان بیش ازهرچیز اهمیت داشته و انتخاب ارنج مناسب به واسطه همین بازیخوانی است که می تواند راه پیروزی را هموار کند چیزی که از سوی مربیان نادیده گرفته شد.
متاسفانه در ترکیب رقابتهای کومیته تیمی افرادی مورد استفاده قرار گرفتند که نه تنها درمسابقات انتخابی قبل از اعزام نتایج خوبی کسب نکردند بلکه در رقابتهای انفرادی نیز به میدان نرفتند که میزان آمادگی آنها محک خورد. اینکه چرا منصور حسن بیگی با آن میزان آمادگی و انگیزه از مورد استفاده قرار نمی گیرد و ترک زاد که هیچگونه محکی نخورد به میدان می رود سئوالی است که باید برای آن جوابی یافت شود.
از سوی دیگر در ادوار گذشته تقریبا" تمامی نفرات ایران به مدال دست پیدا کرده و روی سکوی قهرمانی قرار می گرفتند. ولی در این دوره در سبک وزن مسابقات را به حریفان واگذار کرده و با درخشش میان وزن و سنگین وزنها عنوان سوم را کسب کردیم. حاتمی و کرک آبادی که حذف شدند و روحانی نیز با مصدومیت رقابتها را از دست داد.
درمورد روحانی نیزباید به این نکته اشاره داشت که چگونه یکی از امیدهای کسب مدال طلا دچارمصدومیت ناخواسته آن هم یک روز قبل از شروع مسابقات می شود؟ به گفته پزشک تیم روحانی اگر مصدوم هم نمی شد به دلیل اضافه وزن نمی توانست به مسابقات برسد،چرا وزن او طی اردوهای تیم ملی کنترل نشده هم سئوال دیگری است که حتما" کادر فنی تیم ملی جوابی برای آن خواهند داشت.
در کاتا تیمی هم که باوجود ادعای سرمربی این تیم توان شکست ژاپن را داریم، نه تنها به ژاپن بلکه به ویتنام که در جغرافیای کاراته آسیا جایگاه خاصی ندارد بازی را واگذار کرده و حذف شدیم. با این وجود سرمربی تیم ملی به توجیه این باخت ها فنی بودن تیم را بهانه می کند . بهتر نیست به جای توجیه به دنبال رفع ضعف های خود باشیم. اشرفی هم با مدال برنز کاتای انفرادی بعد از حضور در دو دوره رقابتهای جهانی به جای برگشت که در سال 2001 قرار داشت.
در کنار این نقاط ضعف می بایست به کسب 4 مدال طلا به عنوان نقطه مثبت تیم ملی در مالزی اشاره کنیم. در واقع بعد از سال 99 که تیم ایران با 6 مدال طلا قهرمان آسیا شد تاکنون در کومیته انفرادی این تعداد مدال طلا کسب نشده بود.
دربین این 4 طلا هم ، مدال زرین منصور حسن بیگی رنگ و بوی دیگری داشت. حسن بیگی بعد از سالها حضور در سطح اول کاراته ایران سرانجام به چشم مربیان تیم ملی آمد و سلیمانی با شجاعت خاصی او را در ترکیب تیم خود قرار داد و او هم با انگیزه فراوان به مدال طلا دست یافت.
مازیار الهامی نیز با کسب مدال طلا به نوعی احیا شد و به دوران اوج خود بازگشت. البته دو طلای ویشگاهی و جودت محتمل به نظر می رسید. هرچند ویشگاهی در وزن آزاد برای اولین باربه میدان رفت و چون گذشته پرقدرت مبارزات خود را دیدارپایانی ادامه داد.
رقابتهای آسیایی مالزی خاتمه یافت و مسابقات جهانی جوانان و امید در ترکیه پیش رو است. بهتر نیست این مسابقات را پایه ای برای رقابتهای جهانی ژاپن که سال آینده برگزارمی شود قرار دهیم و با بررسی دقیق عملکرد تیم ملی در مالزی راه موفقیت در ژاپن را جستجو کنیم؟
نظر شما