وي تصريح كرد: بسياري از خارجي ها براي خلق آثار نمايشي خود ازآثار بزرگاني چون عطار و مولانا الهام گرفته اند .در كشور فرانسه بسياري از آثار عطار به صورت نمايش نوشته شده است و اكنون نيز تعدادي از آثار مولانا در حال نمايشنامه شدن است. عرفاي ما قابليت پيشگويي و پيش بيني زمان را داشته اند. آنها آنچه را كه نوشته اند به زمان و مكاني خاص مربوط نمي شود و بايد گفت مربوط به كل بشر در هرزمان است
.
يثربي كه تاكنون چند نمايشنامه را با نگاه به متون كهن ادبي از جمله «رابعه» را نوشته است ، اظهار داشت : براي به اجرا در آوردن اين آثار بايد آنها را با نيازهاي زباني امروز هماهنگ كرد. براي مثال " رابعه " زني عارف و شاعر است كه در آثار عطار به تصوير كشيده مي شود ، اين زن انساني متعلق به تمام زمانهاست. اما آنچه كه بايد به آن توجه كرد اين است كه جامعه تغيير مي كند و جامعه رابعه با جامعه امروز متفاوت است و نيازهاي آن هم فرق دارد . من در نگارش نمايشنامه "رابعه "سعي كردم با حفظ رابعه عطار، آن را به گونه اي امروزي معرفي كنم . يعني رابعه نماد يك دختر روشنفكر و هنرمند است كه براي عشق و حقيقت مي جنگد و بهاي آن را هم مي پردازد. البته جنگ او جنگ خصوصي نيست بلكه جنگ براي مردم است .
وي درمورد بعضي از آثار شعري كه با همان وزن و موسيقي در نمايش به اجرا در مي آيد ، گفت: دراين كارها بيشتر مواقع هيچ نوع كار تازه اي براي به روز كردن اثر انجام نمي شود. من در نگاه دوباره به آثار ادبي شعري سعي مي كنم آنها را بيشتر به زبان نثر دوره خلق اثر بنويسم، كه اين كار را در بسياري از آثار خود انجام داده ام. البته اين كار چندان ساده نيست و بدون شك براي نمايشنامه نويس ايراني رعايت چند نكته در اين كار لازم است . از جمله : پايين نياوردن وقار متن اصلي ، ارتباط برقرار كردن با مردم و ارايه يك درام ايراني و ملي كه شكل شرقي خود را حفظ كرده باشد.
نويسنده نمايشنامه « دو مرغ آخرعشق» كه برگرفته اي ازالهي نامه عطاراست، ذهني نويسي متون كهن ادبي را به صورت نمايشنامه ، آسان تراز نمايشنامه كردن اين متون با رعايت كليت اثر دانست و گفت : در باز نويسي اثر به نثر بايد به زباني كه اثر ادبي به آن نوشته شده است آگاه بود.البته در اين نوع نوشتن درعين رعايت بار معنايي و كليت اثر تا حدي تخيل نويسنده نيز دخالت دارد، اما به هيچ عنوان اثر به صورت ذهني نوشته نمي شود .
نظر شما