مخاطب امروز نیازمند آشنایی بیشتر با گونه‌های مستند است

امیرشهاب رضویان درباره ویژگی های ژانر مستند - داستانی به خبرنگار مهر گفت: "این ژانر شکلی از سینمای تجربی بود که بیشتر مورد استفاده کارگردان های فیلم کوتاه و البته مستندسازان قرار می گرفت و در اوایل دهه 60 وارد عرصه فیلمسازی حرفه ای هم شد. پیش از انقلاب به خاطر سلطه سینمای بازاری و دوری از جشنواره های جهانی فیلم این شیوه چندان مورد توجه قرار نگرفت."

وی ادامه داد: "این شیوه فیلمسازی بعدها تبدیل به یکی از مشخصه های اصلی سینمای نوین پس از انقلاب ایران شد. تلاش هایی که پیش از انقلاب در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان و سینمای آزاد ایران صورت گرفت، راه ورود فیلمسازان به این عرصه را باز کرد. فیلم های کوتاه و تجربی عباس کیارستمی را می توان آغازگر این گونه در سینمای ایران معرفی کرد."

این کارگردان راجع به دلیل جذابیت ژانر مستند - داستانی برای مخاطب اظهار داشت: "این نوع آثار به وسیله کارگردان های پیشرو پس از انقلاب مورد توجه قرار گرفت. سازندگان چنین فیلم هایی از آدم های واقعی در موقعیت هایی واقعی و قصه هایی شبیه به زندگی روزمره استفاده می کردند و ارائه نقش به صورت بداهه توسط نابازیگران، لحظاتی درخشان در این فیلم ها به وجود می آورد."

وی یادآور شد: "به نظر من وقوع انقلاب و گرایش به سینمای فرهنگی در سال های اولیه و راه یافتن فیلم های ایرانی به جشنواره های معتبر جهانی از یکسو و محدودیت های اجرایی و نظارتی که دولت به وجود آورده بود، فیلمسازان را به سمت ساخت این نوع آثار سوق داد. در این میان، غیرتقلیدی ترین فیلم ها در ژانر مستند - داستانی را کیارستمی تولید کرد."

رضویان در خصوص میزان اهمیت توجه به این ژانر در سینمای ایران توضیح داد: "به نظر من ساخت چنین آثاری باید مورد حمایت قرار بگیرد. به خصوص باید به رشد این گونه سینمایی در عرصه اکران توجه شود. چون سینمای مستند - داستانی ما در نوع غیرتقلیدی بسیار قابل احترام و اعتناست. مقلدان این شیوه مانند هر کار دیگری چیزی به این شیوه اضافه نکردند. البته تجربه این شیوه فیلمسازی برای هر کارگردانی می تواند جذاب و آموزنده باشد."

این فیلمساز تاکید کرد: "در صورتی که به این نوع فیلم ها در اکران توجه شود، به طور قطع مخاطب را جذب خواهد کرد. به این خاطر که بیننده آن را نزدیک به زندگی واقعی می بیند. همه سینمای یک کشور فقط آثار تجاری نیستند. به گونه های دیگر سینما نیز باید حق حیات و نمایش داده شود. به خصوص که سینمای آبرومند امروز ایران که در جهان شناخته شده است، با این نوع فیلم ها رشد کرد و در جهان مطرح شد و به تحولاتی در ساختار کلی سینما دست یافت."

رضویان با اشاره بر وجه برخورداری این نوع آثار از جذابیت های زیبایی شناختی اعلام کرد: "واقعی بودن این نوع سینما باعث موفقیت فیلمسازانی شد که فیلم هایی با امضا خودشان را ساختند و شاید نقطه ضعف این نوع سینما سهل به نظر آمدن شرایط تولید آن باشد. به همین خاطر تعدادی مقلد از روی نسخه اصلی اقدام به کپی برداری می کنند و متاسفانه به نتایج مثبتی هم نمی رسند."