این مدرس روزنامه نگاری در گفتگو با خبرنگار مهر با معرفی رادیو و تلویزیون، روزنامه های اصلی و خبرگزاری ها به عنوان "جریان های اصلی" تولید خبر، افزود: در این گروه از رسانه ها، مخاطب معمولا پدیده ای تلقی می شود که باید به آن شکل داد و مستقیم یا زیرکانه به سوی هدف مورد نظر کشاند.
نمکدوست ضمن هوشیار خواندن مخاطبان نسبت به آنچه رسانه ها سعی در ارائه آن دارند ادامه داد: تولید کنندگان اصلی خبر در واقع اخبار و دیدگاه هایی را در اختیار مخاطب قرار می دهند که برای او لازم تشخیص داده می شود نه موضوعات و مطالبی که خود او در پی آنهاست و برای زندگی اجتماعی به آنها نیاز دارد. مخاطب هوشیار هم به طرقی دیگر نیازش را تامین می کند و بنابراین حاصل کار شمارگان بسیار پایین مطبوعات نسبت به جمعیت و سطح باسوادان کشور است.
وی افزایش شمارگان مطبوعات را جز در مواقع و موقعیت های خاص مثل وقوع انقلاب، جنگ، بحران های حاد اجتماعی و سیاسی و حوادث، روندی آرام و تدریجی و در عین حال پیوسته خواند.
این مدرس روزنامه نگاری "شرط" یا "اگر" افزایش شمارگان مطبوعات و تعداد مخاطبان را پاسخ به نیازهای خبری گوناگون مردم عنوان کرد و گفت: افزایش پایدار شمارگان مطبوعات نیازمند تنوع و تکثر رسانه ای - چه به لحاظ مالکیت، مدیریت و خط مشی و چه به لحاظ محتوا، شکل و سطح - است.
این استاد دانشگاه، افزایش شمارگان مطبوعات در ایران را دو سوم از نوع اول دانست و تصریح کرد: در موقعیت های خاص که می تواند مثل سال 57 ، چند ماهی طول بکشد تیراژ بالا را تجربه می کنیم ولی به دلیل اینکه عامل اصلی - یعنی تنوع و تکثر منطبق با نیازهای گوناگون خوانندگان - دوام نمی یابد با کاهش مخاطب مواجه می شویم.
نمکدوست با اشاره به تاثیر سوء نبود تنوع و تکثر رسانه ای و ساختار عمدتا دولتی و متصلب رسانه ای بر سایر زمینه ها مثل نبود معیارها و مناسبات حرفه ای، پایین بودن سطح دانش روزنامه نگاری، ناتوانی رسانه ها در استقلال اقتصادی و در نهایت ضعف محتوا گفت: همه اینها دست به دست هم، حلقه بسته و معیوب توسعه نیافتگی رسانه ای کشور را تشکیل می دهند که مرتب به بازتولید خود مشغول است و جلوه بیرونی و آشکار آن افول شمارگان است.
وی درعین حال تاکید کرد: همه مشکلات، بدیهی و تکراری هستند اما مشکل اینجاست که کسی در جهت حل آنها گام بر نمی دارد.
نظر شما