کمتر از یک سال از ورود پیامبر(ص) به مدینه گذشته بود. مهاجرینی که از مکه آمده بودند، وضع نامناسبی داشتند و همه اموالشان در مکه به غارت رفته بود.
در این موقعیت بود که پیامبر دست به اقدامی زد که وضع مسلمانان را دگرگون کرد. پیامبر میان مهاجرین و انصار عقد اخوت جاری، آنها را با یکدیگر برادر کرد و حقوقی را میان برادران قرار داد.
نقطه عطف این قضیه و نهایت آن، عقد اخوتی است که بین پیامبر اسلام و امام علی جاری شد و پیامبر از همان جا شأن و شخصیت حضرت علی(ع) را برای مسلمانان روشن کرد.
بیرون آمدن از غربت و تنهایی بیرون ، نزدیک شد به لحاظ عاطفی و همنشینی و همصحبتی مهاجرین از دستاوردهای این اقدام پیامبر بود .
همچنین با این کار تا حد زیادی انگیزه‌های قبیله ای و عشیره ای حذف شد و تنها اعتقاد و ایمان واحد بود که افراد را با یکدیگر همراه می‌کرد و در این بین خیلی از اختلافات قومی و قبیله ای و خونریزی‌ها و درگیری‌های داخلی از بین رفت.
پیامبر با این اقدام برادرى، مساوات و برابرى را در اسلام بنیان گذاشت و اهل جهان را یک عائله و افراد بشر را عضو یک خانواده شمرد و براى همیشه نژادپرستى و امتیازات مادى و قبیلگى و رنگ و پوست را از ساحت مقدس اسلام پاک کرد.
نظر شما