مسئولان ورزشکاران روشندل همدانی را نمی بینند

خبرگزاری مهر - گروه استان‌ها: روشندل توصیفشان می کنند، افرادی که هم دلشان روشن است و هم گوش‌هایشان بخشی از کارهای چشمانشان را انجام می‌دهد. اینکه با چشمان بسته بخواهیم کاری را انجام دهیم، تصورش هم سخت است اما این افراد، سختی‌ها را روسیاه کرده‌اند. نه تنها پیش می‌روند بلکه در مسیرهای ناممکن برای هر انسانی نیز گام بر می‌دارند.

مجاورت روز جهانی نابینایان (عصای سفید) با روز ملی پارالمپیک، می‌تواند تلنگری باشد برای شناخت جوانانی روشن دل که همان ناممکن‌هایی که از آن سخن گفته شد را ممکن کرده و در مسابقات ورزشی مختلف نام آور شده‌اند و این دو روز، زمانی باشد که آنها را دریابیم و پای صحبت‌هایشان بنشینیم و البته از مسئولین نیز بخواهیم تا در شنیدن صدای این افراد، پای کار تر باشند.

از تحصیل در مقطع دکترا تا کسب مدال‌های رنگارنگ ورزشی

حمید اسلامی، توانیاب موفق و مدال‌آور مسابقات پارالمپیک است. جوانی همدانی و متولد ۱۳۶۶ که در گفتگو با خبرنگار مهر بیان کرد: از بدو تولد و مادرزادی دچار نابینایی بودم اما با این وجود به موفقیت‌های بسزایی دست پیدا کردم. معلولیت، محدودیت نیست و گاهی حتی ما کارهایی می‌کنیم که خیلی از افراد عادی هم قادر به انجام آن نیستند.

وی با اشاره به موفقیت‌های خود گفت: من در رشته دو میدانی ۱۲ عنوان جهانی و آسیایی پارالمپیک دارم. کسب مدال طلا در سال ۲۰۰۴ در مسابقات جوانان چک؛ مدال نقره ۲۰۱۱ مسابقات جهانی ترکیه بزرگسالان؛ مدال طلا در سال ۲۰۱۲ مسابقات قهرمانی آسیا کویت؛ دو مدال برنز در سال ۲۰۱۳ مسابقات جهانی عمارات؛ دو نقره در سال ۲۰۱۴ بازی‌های آسیایی؛ مدال نقره سال ۲۰۱۵ مسابقات کره؛ مدال نقره در سال ۲۰۱۶ مسابقات آسیا و اقیانوسیه؛ مدال طلا و نقره سال ۲۰۱۷ در مسابقات جهانی تونس؛ مدال طلا در سال ۲۰۱۸ در مسابقات بازی‌های آسیایی؛ بخشی از آن‌هاست. سال قبل هم در مسابقات پارالمپیک مقام دوم را کسب کردم اما به دلیل خطای کوچک همراه، از مسابقات حذف شدم.

این روشندل همدانی افزود: در حال حاضر نیز دانشجوی دکترای تربیت‌بدنی دانشگاه بروجرد هستم. همزمان با تحصیل به دنبال ورزش نیز بودم.

گاهی کرایه ماشین نداشتم و مجبور بودم پیاده بروم

عضو تیم ملی دوومیدانی کشورمان در مسابقات پارالمپیک ۲۰۱۶ ریو با اشاره به دلایل گرایش به سمت رشته‌های ورزشی، بیان کرد: من تا قبل از دانشگاه در مدرسه کم‌بینایان و نابینایان تحصیل می‌کردم و آنجا دبیر علوم، با توجه به فیزیک بدنی من رشته دوومیدانی را به من پیشنهاد داد و من را تشویق کرد؛ از همان زمان تاکنون در حال فعالیت در این رشته هستم.

وی ادامه داد: خانواده من نیز بسیار به من کمک کردند. برادرم من را به تمرین می‌برد؛ گاهی که نیروی کمکی برای دویدن نداشتم پدرم مرا همراهی می‌کرد. راز موفقیت من تلاش‌های مستمر خودم و کمک‌های خانواده‌ام بود.

این مدال‌آور مسابقات پارالمپیک در ادامه صحبت‌های خود، مشکلات و سختی‌هایی که با آن رو به رو بوده است را برشمرد و گفت: مشکلات مالی همیشه وجود داشت. حتی گاهی کرایه ماشین نداشتم و مجبور بودم پیاده بروم، اما خدا به من کمک کرد و در زمینه تحصیلی و ورزشی به موقعیت رسیدم و موفق شدم. هیچگاه از حمایت خوبی بهره‌مند نشدیم. من در حال حاضر با وجود کسب مقامات ورزشی و دانشجوی دکترا بودن بیکار هستم اما هم‌رشته‌ای‌هایم مشغول به کار هستند.

اسلامی با تصریح بر اینکه تربیت‌بدنی استان همدان حمایت خوبی از ما نمی‌کرد و هنوز هم حمایتی از ما ندارند، یادآور شد: من در حدود ۲۰ سال که درحال فعالیت هستم با وجود کسب مدال‌های متعدد از من تقدیر شایسته‌ای صورت نگرفت. هیئت نابینایان و کم‌بینایان از ما حمایت می‌کرد اما توان آن‌چنانی نداشت و ارگان‌های اساسی همراهی نمی‌کردند

قهرمان بازی‌های پارآسیایی ۲۰۱۸ جاکارتا تصریح کرد: همه این موارد در حالی است که اکثر مدال‌ها را افراد معلول کسب می‌کنند، افرادی که یا معلولین اند و یا از بین جانبازانی هستند که سهم بسزایی در ۸ سال دفاع مقدس دارند.

بی‌توجهی و فراموشی هیئت کم‌بینایان و نابینایان توسط مسئولان تربیت بدنی استان همدان

مهرداد نجفی، از دیگر توانیابان همدانی است که در گفتگو با خبرنگار مهر، بیان کرد: من متولد ۱۳۸۲ در همدان هستم. از بدو تولد دچار کم‌بینایی بودم اما در ۷ سالگی نابینا شدم؛ از همان زمان تلاش کردم تا به اهداف و آرزوهای خود برسم.

این مدال‌آور مسابقات پارالمپیک نوجوانان گفت: به مدرسه رفتم و همزمان با تحصیل از ۱۲ سالگی به دنبال ورزش در رشته دومیدانی رفتم. از کودکی به ورزش خیلی علاقه داشتم و به طور تخصصی از سال ۱۳۹۴ در رشته دومیدانی ناحیه سرعت شروع به فعالیت کردم.

وی که در کارنامه ورزشی خود، کسب مدال طلای پاراآسیایی جوانان را نیز دارا است، با اشاره به تمرینات مستمر و پیشرفته خود تا زمانی که موفق به شرکت در مسابقات پارالمپیک شد، افزود: با تلاش و پشتکار و فعالیت‌های مستمری که گاهی با سختی همراه بود، موفق شدم در مسابقات بازی‌های آسیایی نوجوانان در سال ۲۰۱۷ به میزبانی کشور عمارات و مسابقات بازی‌های آسیایی در سال ۲۰۲۱ به میزبانی بحرین شرکت کرده و ۱۰ مدال طلای قهرمان کشوری و ۲ مدال برنز در بازی‌های آسیایی در بحرین کسب کردم.

نجفی در تشریح مسیر پیشرفت و موفقیت خود، بیان کرد: در ۱۲ سالگی که در مدرسه کم‌بینایان و نابینایان تحصیل می‌کردم. هیئت نابینایان و کم‌بینایان به مدیریت سمیه سهیلی، در آن زمان شروع به استعدادیابی از این مدرسه کرد و من را برای رشته دومیدانی انتخاب کردند. من چون علاقه وافری به ورزش داشتم شروع به فعالیت کردم.

عضو تیم ملی دوومیدانی نابینایان و کم‌بینایان افزود: البته مشکلات زیادی نیز وجود داشت که حتی هم‌اکنون نیز ادامه دارد. بی‌توجهی مسئولین تربیت‌بدنی استان، یکی از مهم‌ترین مشکلات ماست.  برای مثال سال گذشته وقتی در مسابقات پارالمپیک مدال آوردم و برگشتم هیچ تقدیری صورت نگرفت.

این مدال‌آور مسابقات پارالمپیک نوجوانان در ادامه صحبت‌های خود، با اشاره به دیگر ورزشکاران المپیک که در بدو ورود به کشور مورد تقدیرهای شایسته و بزرگی قرار می‌گیرند گفت: از بدو ورود به من قول تقدیر داده‌اند و حتی الان هم مبلغ بسیار ناچیز دریافت کردم! تنها حامی ما در این استان هیئت نابینایان و کم‌بینایان به مدیریت سمیه سهیلی است که او زحمات بسیار شایسته‌ای برای ما کشید و جا دارد از او تشکر کنم.

از مسئولان تنها یک نام می‌شنویم

نجفی بیان کرد: سال‌ها قبل وضعیت بهتر بود حتی گاهی، مسئولان در حین تمرین در کنار ما بودند، اما چند سالی است دیگر هیچ خبری نیست و از مسئولان تنها یک نام شنیده‌ایم.

وی با اشاره به پیشرفت خود با وجود مشکلات پیش رو، تشریح کرد: من همیشه تلاش کردم تا فرد مفید و موفقی در جامعه باشم و به علت علاقه وافری که به ورزش داشته‌ام به تمام مشکلات غلبه کرده و همچنان مسیر خود را ادامه داده‌ام. ما ۶ روز در هفته را تمرین می‌کنیم و هیچ نوع مناسبتی برای ما تعطیل نیست و ما فقط جمعه‌ها استراحت می‌کنیم؛ حتی گاهی در شیوع کرونا وقتی استان همدان در وضعیت قرمز قرار می‌گرفت و باشگاه‌ها تعطیل می‌شد، ما در خیابان‌ها تمرین می‌کردیم. در سرما و گرما برای حفظ آمادگی بدن مجبور به تمرین بودیم.

این توانیاب همدانی ادامه داد: خانواده من هم نقش اثرگذاری در پیشرفت من داشتند. آن‌ها با روحیه‌ای که به من می‌دادند و هزینه‌هایی که وجود هزینه‌های بالای تجهیزات ورزشی برای من می‌کرد، بزرگترین حامی من بودند.

دارنده نشان برنز مسابقات پارآسیایی بحرین در پایان، با بیان اینکه تنها خواسته ما توجه یکسان مسئولین به هیئت نابینایان و کم‌بینایان و دیگر ورزشکاران است؛ اضافه کرد: سختی‌های ما بیشتر از آن‌ها است و ما خواستار توجه مسئولین هستیم؛ حدود ۹ سال است مدیریت هیئت نابینایان و کم‌بینایان با سمیه سهیلی است و زحمات شایسته‌ای کشید اما گویا بنابه برکناری این مسئول است اما ما خواستار ادامه فعالیت شأن هستیم.

«روشندلان ورزشکار همدانی» این روزها درحالی که با همه وجود پا در عرصه موفقیت‌های ورزش گذاشته‌اند، خواستار توجه هر چه بیشتر مسئولین استان به ویژه اداره ورزش و جوانان همدان هستند؛ روندی که باید هرچه سریع‌تر از سوی مسئولین در پیش گرفته شود.