به گزارش خبرگزاری مهر، در بخشی از نامه مدیر شبکه تهران به مهدی فرجی آمده است: موفقیت جنابعالی و همکاران توانمندتان را در طراحی، تولید و پخش سریال ارزشمند "میوه ممنوعه" که اثری شاخص و تاثیرگذار در بین سریالهای ماه مبارک رمضان امسال بود، به شما و همه دستاندرکاران مجموعه به ویژه کارگردان محترم تبریک و تهنیت عرض میکنم."
رجبی معمار همچنین ضمن برشمردن شرایط تولید و پخش سریال های رمضان درباره سریال "شکرانه" شبکه تهران آورده است: "با وجود لطماتی که زمان نامناسب پخش به مجموعه "شکرانه" وارد کرد، اما این مجموعه با پیامهای دینی، معنوی و اجتماعی ارزشمند خود، بازخوردی بسیار مثبت در عرصه داخلی و بینالمللی خصوصاً در کشورهای مسلمان همسایه داشت."
وی افزوده است: "مرکز نظرسنجی صدا و سیما هم در گزارش خود اعلام کرده بود دو مجموعهای که در بخش اول پخش میشدند درصد مخاطب بالاتری داشتند، اما سریالهای بخش دوم به دلیل فاصلهای که بین پخش سریالها ایجاد میشد و در آن فاصله بسیاری از افراد به انجام کارهای خود میپرداختند بیننده کمتر داشت. با این اوصاف، شاید به نوعی سریال "شکرانه" مقدمهای میشد تا مخاطبان جسته و گریخته پای تلویزیونهای خود بنشینند و آماده شوند برای دیدن سریال "میوه ممنوعه".
مدیر شبکه تهران ادامه داد: "اینها لطماتی بود که زمان نامناسب پخش به مجموعه "شکرانه" وارد کرد، ولی با این اوصاف آخرین گزارشهای ما نشان میدهد که بیش از 62 درصد بینندگان این سریال را تماشا کردهاند که نسبت به سریال سال گذشته شبکه بالاتر است و درصد کمی هم نیست."
رجبیمعمار خاطرنشان ساخت: "به هر حال مجموعههای "میوه ممنوعه" و "اغما" به دلیل جاذبههای دارماتیک، قوت فیلمنامه و دیالوگ نویسی و بازی برجسته بعضی از هنرمندان خصوصا استاد علی نصیریان از جایگاه خاصی برخوردار بود. نمیتوان برجستگیهای این سریالها را در نظر نگرفت و قطعا ظرفیت به دست آوردن این موفقیت را داشت."
وی در پایان نوشته است: "من به مدیران و برنامهسازان شبکه دوم تبریک میگویم که با ساخت و پخش "میوه ممنوعه" کاری بسیار ارزشمند با پایانی بسیار خوب ارائه کردند. در مجموع امسال هر چهار سریال ماه رمضان محتوا و غنای بیشتری نسبت به سال گذشته داشتند و به ترتیب قدرت قرار گرفتند. "شکرانه" هم واجد این ویژگی بود، در تاجیکستان اقبال خوبی از مجموعه شد و در 18 استان که همزمان با شبکه تهران پخش میشد با استقبال خوبی همراه بود."
نظر شما