خوشبختانه عقاید قلبی عموم مردم ایران قوی و به اصول و مبانی دینی پایبند هستند . اعتقادات قلبی عموم مردم به مبانی دینی و اخلاقی، عمیق و ریشه ای است .
اما فارغ از این اعتقاد و گرایش فطری و قلبی، موضوعی که در جامعه خودنمایی می کند عملکرد ضعیف و ناقص دستگاههای فرهنگی کشور به منظور ارتقاء و تعمیق فرهنگ عمومی جامعه است .
ضعفهایی که این روزها مشاهده می شود، بیشتر ناشی از کم کاری های دستگاههای فرهنگی است که نتوانسته اند به خوبی به میان مردم نفوذ کرده و تأثیرگذار باشند .
کمبود امکانات و کسری بودجه به طور معمول از سوی دستگاههای مختلف، عوامل مؤثر در بروز ضعفها و کاستیها عنوان می شوند که البته نمی تواند توجیه مناسبی برای این نقیصه باشد، کسانی که مسئولیت چنین نهادهای تأثیرگذار و حساسی را می پذیرند می بایست با شرایط و امکانات موجود بهترین و بیشترین بهره فرهنگی را داشته باشند .
در شرایطی که امکان تخصیص اعتبارات لازم برای بخش فرهنگ جامعه وجود ندارد، مشارکت همگانی راهکاری برای رفع ضعف های موجود در عرصه فرهنگ است .
در این زمینه علاوه بر دستگاهها و نهادهایی که به طور تخصصی در این حیطه فعال هستند، تمام دستگاههای کشور ، در هر حوزه و بخشی که فعال هستند، می بایست رویکرد فرهنگی داشته و به گونه ای عمل کنند که نتیجه و برآیند فعالیت آنها در سطح کلان و فرهنگ عمومی جامعه قابل مشاهده باشد .
در راستای تحقق این هدف، تمام نهادها و سازمانها باید ضمن فعالیت اجرایی خود، سمت و سویی فرهنگی داشته باشند، بنابراین برای ارتقاء فرهنگ جامعه نمی توان به طرح و مصوبه اکتفا کرد ، بلکه می بایست به صورت یک حرکت کلی و جمعی در این زمینه فعالیت کرده و در قالب برنامه کلان و در راستای چشم انداز 20 ساله به موضوع پرداخته شود .
نظر شما