به گزارش خبرنگار مهر، تیم ملی والیبال ایران به رهبری زوران گاویچ و مشکلات فراوان رقابت های جام ملت ها را پشت سر گذاشت تا به عنوان تیم پنجم آسیا بخت خود را برای المپیکی شدن در رقابت های انتخابی بیازماید.
پیکارهای انتخابی المپیک 2008 چین خرداد ماه سال آینده با حضور تیم های استرالیا، کره جنوبی، تایلند، ایران و سه تیم از اروپا در کشور ژاپن برگزار می شود تا تیم برتر مجوز شرکت در دور آتی مسابقات المپیک را از آن خود کند.
بر اساس برنامه اعلام شده از سوی فدراسیون والیبال تیم ملی برای حضور دررقابت های ژاپن از 11 آبان اردوهای آماده سازی خود را شروع می کند. این در حالیست که شبهات در مورد اردونشینان همچنان به قوت خود باقیست.
زوران گائیچ تنها یک روز قبل از برپایی اردو تیم "ایس کرا" را در رقابت های باشگاهی روسیه تنها می گذارد تا در طول یک اردوی شتاب زده 4 روزه تمرینات ملی پوشان ایرانی را زیر نظر بگیرد و مجددا به کشورش بازگردد.
ازطرفی حسین معدنی و بای محمد دوجی که گائیج را در مسابقات اندونزی یاری می کردند درگیر رقابت های باشگاهی با استیل آذین و استقلال گنبد هستند. با این حساب اینکه چه کسی یا کسانی و با چه توجیهی به عنوان چشم و گوش زوران در ایران مشغول به کار هستند پاسخ واضح و روشنی ندارد.
البته اظهارات معدنی حاکی از آن است که دعوت شدگان به تیم ملی مشخص هستند. " این نفرات طبق نظر من و فدراسیون انتخاب شده اند و پیش از شروع اردو و البته پس ازهماهنگی با زوران اسامی آن ها اعلام می شود."
اما این نوع انتخاب در آغاز به کار آماده سازی والیبالیست های ملی پوش دور نمای خوبی نخواهد داشت. این دیدگاه علی شاکری کارشناس والیبال کشورمان است: " در شرایطی که زوران گائیچ در ایران حضور ندارد ویژگی نفرات دعوت شده فاصله زیادی با سلیقه وی دارد پس به طور طبیعی این بازیکنان نمی توانند توقعات سرمربی خود را به لحاظ تکنیکی و برآورده کنند. این مسئله بزرگترین مانع در شروع کار است که می تواند تبعات جبران ناپذیری داشته باشد."
در اینکه زوران گائیچ مربی بزرگی است شکی وجود ندارد. اصلا همین موضوع باعث شد تا فدراسیون وقتی خود را از پرداخت مبلغ پیشنهادی زوران گائیچ برای استخدام و همکاری مستمر در طول سال ناتوان دید در قبال دریافت تخفیف برای رقم قرارداد به وی اجازه دهد تا رابطه اش را با والیبال اروپا قطع نکند و خارج از ایران همکاری خود را با تیم باشگاهی مورد علاقه اش ادامه دهد و فقط به هنگام نیاز به ایران سفر کند. بدین ترتیب فدراسیون زمینه لازم برای بهره مندی والیبال ایران از افکار و وجهه گائیچ را فراهم کرد، غافل از اینکه تیم ملی با این برنامه به جایی نمی رسد. زیرا بزرگترین مربیان دنیا هم از راه دور نمی توانند هدایتگر خوبی برای تیم های خود باشند.
جمشید حمیدی کارشناس والیبال کشورمان هم این موضوع را تایید می کند: " در هیچ جای دنیا این شرایط وجود ندارد. شیوه کنترل از راه دور برای هیچ مربی و تیمی کارساز نیست. اگر فدراسیون راه را برای زوران باز بگذارد تا به همین روش به کار خود ادامه دهد در مسابقات انتخابی المپیک نتیجه ای عاید تیم ملی نمی شود."
پر واضح است که تیم ملی درهررشته ای زیر نظر مستقیم سرمربی مربوطه گزینش می شود. سرمربی خارجی هم می تواند از ایده همکاران داخلی خود و به ویژه دستیارانش کمک شایان توجهی بگیرد در حالیکه زوران نشان داده که همچون ست کوویچ به مربیان کنار دست خود اعتقاد کاملی ندارد.
جمشید حمیدی این موضوع را خلاف اهداف فدراسیون می داند: "یکی از اهداف فدراسیون از استخدام مربیان خارجی این است که مربیان داخلی در کنار این افراد و از طریق همفکری با آن ها بر تجربیات خود بیفزایند تا به مرور از نظر مربی ملی خودکفا شویم. نباید چشم و گوش بسته به زوران اختیار تام بدهیم و بهتر است در راه آماده سازی تیم ملی نظرات خاک خورده های والیبال را هم جویا شویم."
علی شاکری هم دراین زمینه نظری مشابه جمشید حمیدی دارد: " بهتر است فدراسیون هرچه زودتر اقدام به تشکیل کمیته کارشناسی کرده و پیشنهادهای این کمیته را در برنامه های آماده سازی تیم ملی لحاظ کند. با این کار می توان نسبت به المپیکی شدن امید بیشتری داشته باشیم پس نباید فرصت کشی کنیم."
درتوانایی های گائیچ و حسن نیت فدراسیون و داورزنی برای موفقیت تیم ملی شکی نیست اما اگر با تایید کورکورانه نسبت به عملکرد گائیچ به وی اجازه دهیم راهی را که در ابتدای کار خود در ایران شروع کرد برای مسابقات انتخابی المپیک هم ادامه دهد بی تردید نمی توانیم به ایده آل طلایی خود برسیم و باید 4 سال دیگر در انتظار المپیکی شدن بنشینیم. پس از حالا باید به فکر چاره بود.
نظر شما