استغاثه کرمانشاهیان در شب بیست و سوم رمضان

خبرگزاری مهر، گروه استان‌ها - سمیه نوری: بنا بر روایات متعدد اگر کسی در ماه مبارک رمضان بخشیده نشود بنا بر فرموده پیامبر اکرم (ص) «شقی» است که بر همین اساس همه مسلمانان در شب بیست سوم و آخرین احیای ماه مبارک رمضان می‌کوشند با شب زنده‌داری و نوای «الهی العفو» از رحمت الهی برخوردار شوند و در زمره فراموش شدگان قرار نگیرند.

مرحوم علامه مجلسی در کتاب «زادالمعاد» می‌گوید: اکثر احادیث معتبر دلالت دارد که شب بیست و سوم، شب قدر است که بر همین اساس به افرادی که از ۲ شب قبلی قدر غافل شده‌اند توصیه شده در شب بیست و سوم با خداوند عبادت و راز و نیاز داشته باشند و از گناهانشان توبه کنند و از این شب غافل نشوند.

شب قدر شب نور و رحمت شب نزول قرآن و مطلع خیرات و سعادت و هنگام نزول برکات و سرآغاز زندگی نوین بشر و مبدأ تحول و تاریخ کمال واقعی انسان‌هاست و اصل شب قدر از ابتدای آفرینش جهان هستی وجود داشته ولی فضائل بسیار بالایی به طور ویژه در این شب برای امت اسلام قرار داده شده که در امت‌های پیشین سابقه نداشته است.

در روایات اهل بیت (ع) آمده است: فرشتگان در شب قدر فرود آمده و در زمین پخش می‌شوند و بر مجالس مؤمنین گذشته بر آنان سلام می‌کنند و برای دعاهای آنها «آمین» می‌گویند تا آنگاه که سپیده دم طلوع کند و وقتی که سحر شب قدر فرا می‌رسد ملائکه به دستور جبرئیل باز می‌گردند ملائکه به جبرئیل می‌گویند که امشبی که ما پایین آمدیم و برای دعا کنندگان طلب استغفار کردیم، نتیجه چه شد؟ جبرئیل می‌فرماید: که نیازهای آن‌ها بر آورده شده و خداوند همه آن‌ها را می‌آمرزد به غیر از افرادی که سه گناه خاص را انجام داده‌اند.

در روایتی آمده که حضرت فاطمه زهرا (س) نمی‌گذاشتند که کسی از خانواده‌اش در شب بیست و سوم بخوابد و خواب آنان را با کم خوردن درمان می‌کردند و از روز برای آن شب، آماده می‌شدند و وقتی در شب لیله‌القدر برخی خوابشان می‌گرفت به‌صورت آن‌ها آب می‌پاشیدند تا خوابشان نبرد و از این فیض بی‌نصیب نباشند.

یکی از مکان‌هایی که هر ساله محلی برای شب زنده‌داری انتخاب می‌شود همجواری با شهدا بوده و مورد استقبال بسیاری از مردم قرار می‌گیرد، امسال نیز به روال هرساله در شهر کرمانشاه مراسم شب زنده‌داری مؤمنان در جوار شهدا در شب‌ها احیا برگزار شد.

در شب بیست سوم که راهی مزار شهدا بودیم حجم عظیمی از مردم در ورودی این مکان مشاهده می‌شد تا آخرین شب بیست و سوم رمضان را کنار شهدا احیا کنند.

هرچه به مزار شهدا نزدیک‌تر می‌شدیم عاشقان و دلدادگان بیشتری مشاهده می‌شد. بر سر برخی از مزارهای شهدا دفن شده در گلزار شهدای کرمانشاه نه یک نفر بلکه چندین نفر نشسته بودند و با شهید انس گرفته بودند در قسمت‌های دیگری از این گلزار برخی غرق در خلوت و تنهایی با خدای خود بودند و زیر لب نجوا می‌کردند.

با بعضی از این افراد که صحبت می‌کردم معتقد بودند که همنشینی با هریک از این شهدا سعادتی است که نصیبشان شده و معتقد بودند که شهدا خوب حاجت می‌دهند و هریک از این شهدا را می‌توانند واسطه‌ای باشند بین خودشان و خدایشان و شفاعت آنها قطعاً شامل حالشان خواهد شد.

روضه خوان که شروع به خواندن دعای جوشن کبیر کرد نوای دل انگیزی از «الغوث الغوث» توأم با فضای معنوی گلزار شهدا بغض‌های یک ساله مانده در گلو را ترکاند و مردم هم نوا با روضه خوان زمزمه می‌کردند و از خدای خود طلب استغفار می‌کردند گویی با اعماق وجود معنای این دعا را درک کرده و با زبان قرآنی با خدای خود نجوا می‌کنند.

نسیمی که بوی اسفند و گلاب را در فضا با خود به همراه می‌آورد با خنکای هوا حس خوبی القا می‌کرد انگار که هوای این مکان پاک‌تر هر جای این شهر روح را به جان آدمی باز می‌گرداند.

اواخر جوشن کبیر و روضه خوان فراز آخر را با دلتنگی عجیبی می‌خواند: یَا حَلِیما لا یَعْجَلُ یَا جَوَادا لا یَبْخَلُ یَا صَادِقا لا یُخْلِفُ یَا وَهَّابا لا یَمَلُّ یَا قَاهِرا لا یُغْلَبُ یَا عَظِیما لا یُوصَفُ یَا عَدْلا لا یَحِیفُ یَا غَنِیّا لا یَفْتَقِرُ یَا کَبِیرا لا یَصْغُرُ یَا حَافِظا لا یَغْفُلُ سُبْحَانَکَ یَا لا إِلَهَ إِلا أَنْتَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ خَلِّصْنَا مِنَ النَّارِ یَا رَبّ.

روضه که شروع به خواند روضه کرد دل‌ها شکست و همگی همراه با روزه خواند نوای یا حسین و یا علی سر دادند و آماده قرآن به سر گرفتن شدند تا در آخرین احیای رمضان امسال دست خالی برنگردند و سپس با زمزمه «الهی العفو» فضای گلزار شهدا را این نوا پر کردند.

شب بیست و سوم در جوار شهدا در حالی به پایان رسید که قرآن‌ها به آسمان گرفته شد و خدا را به حق قرآن و به حق پاک‌ترین بندگانش قسم دادند تا با وساطت پاکیزه‌ترین و ارزشمندترین دارایی این دنیا بخشیده شوند و در آخر رزق کربلا خواسته‌ای بود که حاضران و شب زنده‌داران ملتمسانه از خدای خواستند.