دکتر حسن انوشه - محقق ادبی - در گفتگو با خبرنگار مهر با بیان این مطلب گفت : به نظر می رسد که دانشکده های ادبی ما هنوز با ادبیات روز فاصله دارند اما جای خوشبختی است که برخی دست اندرکاران دانشگاهی می کوشند تا رفته رفته این فاصله را از میان بردارند. نقد و بررسی هایی که این روزها پیرامون آثار منتشر شده در دانشکده ها انجام می گیرد، گواه این ادعاست.
وی اضافه کرد : البته نویسندگانی که امروز در دانشگاهها به تدریس پرداخته اند نیز می توانند نقش مهمی در کم کردن این فاصله ها داشته باشند.
این پژوهشگر ادبیات فارسی درباره وضعیت ادبیات کلاسیک در دانشگاهها خاطرنشان کرد : در این حوزه افراد متخصص و تلاشگری فعالیت می کنند که نمی توان حضور آنها را نادیده گرفت. حتی برخی آمار نشانگر آن است که درحال حاضر بالغ بر دوهزار مدرس زبان فارسی در دانشگاهها هستند که نه تنها با ادبیات خودمان بلکه اغلب آنها با ادبیات جهان نیز آشنایی دارند.
انوشه با اشاره به اینکه فضای آکادمیک و آموزشی نمی تواند از دانشجو، شاعر و نویسنده تربیت کند، تصریح کرد : فراموش نکنیم که نویسنده یا شاعر پیش از آنکه وارد دانشگاه شود به اتکای ذوق و قریحه ای که دارد، شاعر و نویسنده شده است و دانشگاه نقش چندانی در تربیت کردن و ایجاد خلاقیت در دانشجو برای نویسنده یا شاعر شدن ندارد. با این حال تا اندازه ای می تواند در باروری استعدادها سهم داشته باشد.
وی درباره کاهش سطح کیفی رساله های دانشجویی در رشته ادبیات فارسی نیز گفت : متاسفانه بی توجهی برخی استادان راهنما به کیفیت و ارزیابی پایان نامه های دانشجویی، سطحی انگاشتن این امر از سوی دانشجویان، کپی کردن رساله های فارغ التحصیلی از روی یکدیگر و نبود یک نظارت کلی باعث شده است تا جز در برخی موارد شاهد ارائه رساله های مطلوب و کیفی نباشیم.
نظر شما