به گزارش خبرگزاری مهر ، دفتر مطالعات زیربنایی این مرکز در پاسخ به درخواست تیمور علی عسگری، نایب رییس کمیسیون اصل 90 مجلس ضمن بررسی اقتصاد تولید پنبه در کشور متذکر شد: بر اساس بررسی‌های به عمل آمده طی سالهای 1381 تا 1383 مشخص شده که تولید پنبه در دوسال از این دوره از مزیت نسبی و توجیه کافی برخوردار بوده است.
نوعی جایگزینی میان پنبه و برخی محصولات رقیب در الگوی کشت استان‌های عمده تولید کننده این محصول مشاهده می‌شود. از سوی دیگر، سطح زیر کشت پنبه در سالهای اخیر به نفع سایر محصولات کاهش یافته و این در حالی است که به عنوان مثال کشت پنبه بعد از کشت گندم، باعث کاهش بیماریهای گندم و کنترل راحت‌تر آفات می‌شود و به همین دلیل با خارج کردن پنبه از دورة تناوب زراعی، خسارات جبران ناپذیری به محیط زیست وارد می‌شود.
همچنین با توجه به بحران کمبود آب در کشور، پنبه از لحاظ کم مصرفی آب محصول مناسبی به شمار می‌رود؛ زیرا نیاز آبی پنبه عمدتا به دوران گل دهی این محصول خلاصه شده و با مدیریت صحیح می‌توان مصرف آب آنرا به مقدار بهینه‌ای کاهش داد.
در بخش دیگری از این گزارش، با اشاره به اشتغال زایی بسیار بالای ناشی از تولید پنبه آمده است: کارخانجات پنبه پاک کنی می‌توانند نیروی کار فراوانی را برای تولید پنبه محلوج به کار گرفته و از نظر اشتغال زایی نقش بسیار موثری ایفا کنند.
مرکز پژوهشها در ادامه کیفیت پنبه تولیدی ایران را به دلیل شرایط مناسب آب و هوایی در مقایسه با کشورهای آسیای میانه بالاتر ذکر کرده و آن را از جمله دیگر مزیتهای تولید این محصول در کشور دانست.
این در حالی است که از یک سو مصرف الیاف طبیعی مانند پنبه نسبت به دیگر الیاف مصنوعی مزیت بیشتری دارد و از سوی دیگر صادرات پنبه خام، منسوجات و پوشاک پنبه‌ای یکی از راههای تحصیل ارز است. همچنین ارزآوری پنبه خام نسبت به دیگر کالاهای غیرنفتی برتری داشته و در مجموع این محصول (پنبه) با توجه به فرآورده‌های جانبی در مقایسه دیگر محصولات کشاورزی یک محصول استثنایی به شمار می‌رود.
این گزارش همچنین حاکی است: کشورهای عمده تولیدکننده پنبه از قبیل آمریکا، چین، اسپانیا، یونان، هند و ترکیه با اجرای سیاست‌های حمایتی از تولیدکنندگان خود، یارانه‌های قابل توجهی برای صادرات پنبه اختصاص می‌دهند و به عنوان مثال آمریکا در طول سالهای 2001 تا 2005 برای صادرات هر کیلوگرم پنبه 9/8 سنت یارانه پرداخت کرده است.
براین اساس، لازم است در تدوین سیاست‌های حمایتی به قیمت‌های نسبی به عنوان یکی از مهمترین عوامل در تعیین الگوی کشت توجه بیشتری شود تا مزیتهای کشور در تولید محصولات مختلف کشاورزی مورد غفلت واقع نگردد.
نظر شما