پیام‌نما

وَلَنْ تَرْضَى عَنْكَ الْيَهُودُ وَلَا النَّصَارَى حَتَّى تَتَّبِعَ مِلَّتَهُمْ قُلْ إِنَّ هُدَى اللَّهِ هُوَ الْهُدَى وَلَئِنِ اتَّبَعْتَ أَهْوَاءَهُمْ بَعْدَ الَّذِي جَاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ مَا لَكَ مِنَ اللَّهِ مِنْ وَلِيٍّ وَلَا نَصِيرٍ * * * یهود و نصاری هرگز از تو راضی نمی شوند تا آنکه از آیینشان پیروی کنی. بگو: مسلماً هدایت خدا فقط هدایت [واقعی] است. و اگر پس از دانشی که [چون قرآن] برایت آمده از هوا و هوس های آنان پیروی کنی، از سوی خدا هیچ سرپرست و یاوری برای تو نخواهد بود. * * * از تو کی خوشنود گردند ای ودود! / از رهی، هرگز نصاری و یهود؟

۱۳ آبان ۱۳۸۶، ۱۵:۰۳

"نقد نو" منتشر شد

نشریه دانشجویی "نقد نو" با تأکید بر زمینه‌های فلسفه، علوم اجتماعی و علوم انسانی در 34 صفحه منتشر شد.

به گزارش خبرنگار مهر، "نقد نو" شماره نخستش را به یکی از دلمشغولی‌های اهل اندیشه بویژه نسل جوان، یعنی جریان مکتب فرانکفورت و اندیشه‌های چپ نو (ژیژک) اختصاص داده است.

نویسندگان "نقد نو" که عمدتاً دانشجویان فلسفه دانشگاه تهران هستند، کوشیده‌اند تا پا را از مباحثی که در کلاس‌های درس طرح می‌شود فراتر گذارند و ضمن توجه به پژوهش‌های زندگی‌نامه‌ای ، نیات پنهان فلاسفه را نیز آشکار سازند. البته در مواردی هم ردپایی از پژوهش دانشجویان درباره درس‌هایشان (حسن و قبح ذاتی، عقلی و اعتباری) به چشم می‌خورد.

نکته شایان توجه در "نقد نو" اما همین وضعیت میانه بودن است. یعنی نویسندگان "نقد نو" از یک ‌سو کوشیده‌اند بر سطح پژوهشی نوشته‌های خود بیفزایند که این معمولا در نشریه‌های «دانشجویی» کمتر به چشم می‌خورد و از سوی دیگر همچنان منتقد بمانند.

کد خبر 580496