به گزارش خبرنگار مهر، بیست و دومین نشست کتابدانان استان کرمانشاه با موضوع تحلیل «نسبت آقامحمدعلی کرمانشاهی با عرفان» و کتاب‌ها و منابع در اداره کل کتابخانه های عمومی استان کرمانشاه با حضور سید عبدالصالح جعفری فرزند شهید جعفری، رضا کریمی معاون اداره کل کتابخانه های عمومی استان کرمانشاه و سایر علاقمندان به تحلیل و بررسی کتاب برگزار شد.
سید عبدالصالح جعفری در این نشست اظهار کرد: آقا محمدعلی مجتهد کرمانشاهی است ولی دست‌هایی در کار است که وی را بهبهانی معرفی کنند در حالی که نه‌تنها خودش بلکه پدرش وحید بهبهانی هم بهبهانی نبود و اصفهانی بود.
جعفری افزود: آقا محمدعلی را فقط نباید از نظر صوفی ستیزی تحلیل کرد بلکه وی از نظر تمدنی مهم بود چون با استناد به شریعت و با کمک حکومت کرمانشاه را از یک سرزمین ایلیاتی به یک شهر تبدیل کرد که قانون و بهداشت در آن شکل گرفت.
رضا کریمی در ادامه این جلسه بیان کرد: کتاب اصلی آقا محمدعلی کرمانشاهی «مقامع الفضل» است اما کتاب «خیراتیه» به خاطر تلاش برای ابطال عقاید صوفیه مشهور شده است لذا وی این کتاب را پر نکته و با مطالعه نوشته است اما تقابل او فقط با صوفیه آن زمان نبود و ابن عربی و مولوی و ملاصدرا را با صوفیان شبهه‌خور یکی کرده بلکه علاوه بر عدم درک معنای توحیدی بسیاری از نظریات عرفانی با زبانی تند و دشنام‌گونه نقد کرده و با عبارات شاید و محتمل است و به آنها گناهان کبیره نسبت داده و نیز صوفیان را سنی دانسته است.
وی افزود: او بین علمای شیعه فرق گذاشته مثلاً از مجلسی دوم شاهد آورده ولی مجلسی اول را اهل موهومات و تقویت ضعفا و تعدیل مجاهیل دانسته است، در نقد وحدت وجود هم متوجه همه آیات و روایات نبوده است.
وی همچنین ادامه داد: جدال فقه و عرفان را می‌توان اختلاف سلمان و ابوذر دانست تا وقتی که فقیه مانند آقامحمدعلی افراط نکرده یا صوفی مانند منصور افشای اسرار نکند لذا مرحوم دوانی گفته است: «پیش از ظهور معصوم علیشاه، آقامحمدعلی نسبت به تصوف برخوردی جدی نداشت و حتی در مقامع الفضل لعن بر صوفیه را به طور مطلق جایز نمی‌دانست».
نظر شما