آنها تلاش مي كنند و ما نمي بينيم شان

اهالي مطبوعات به سالن سينما استقلال  مي روند، فيلمها را مي بينند وثمره يك روزفعاليت را در قالب  يادداشتهايي تنظيم مي كنند كه به منزله خوراك ذهني براي دوستداران سينما به شمارمي رود.
دراين ميان هركس به رسالتش عمل مي كند وسوالي كه درذهن نقش مي بندد اين است كه سهم هركدام ازافراد در به ثمررساندن اين رسالت اندازه  بوده است.
به مسوولاني فكرمي كنم كه درتمام مدت دراتاق مربوط به آپارات به سرمي برند. درميانه روزديده ام كه غذايشان را آرام وبي صدا به سمت اتاقك مي برند.
به محض اين كه زيرنويس يك اثرجابه جا مي شود ويا نقص فني ياراي نمايش را ازيك فيلم مي گيرد صداي كف زدنها بلند مي شود وتنها درآن زمان است كه به آنها مي انديشيم . بله درطبقه فوقاني سالن كساني حضوردارند كه كيفيت نمايش را تضمين مي كنند .
گه گاه فكرمي كنم كه آيا آنها ازلذت ديدن فيلم برخوردارمي شوند ويا اين كه تمامي دغدغه شان ارائه تصاويري است كه حق مطلب را نسبت به عوامل فيلم ادا كرده باشد.
به اعضاي روابط عمومي فكرمي كنم كه پاسخگوي همه چيزهستند .ازديررسيدن نشريه روزانه جشنواره ، تا تغييرساعت نمايش فيلم ها و.............
دراين ميان حتي  به نيروهايي فكرمي كنم كه با نظمي خاص برنامه چاي وشيرني را مرورمي كنند ودرصدد هستند كه فضايي مناسب را دراختياراهالي رسانه ها قراردهند. ديده ام كه گه گاه به پرده نگاهي مي كنند و دلواپس ازاينكه نتوانند به كارهايشان رسيدگي كنند ، سريع سالن را ترك مي كنند.
افراد بسياري را مي شناسم كه درسينما استقلال وسايرسالنهاي سينما تمامي تلاششان را به كارمي گيرند تامشاهده آثارسينمايي حاضردرجشنواره  درفضايي حرفه اي  صورت پذيرد.
زماني كه نام وحضور آنها را درذهن مرورمي كنم به راستي نمي دانم كه سهم هركدام ازما دربه انجام رساندن اين رسالت به چه ميزان بوده است.
                                                    سارا پاك ضمير-خبرنگار سينمايي مهر