پیام‌نما

فَاسْتَقِمْ كَمَا أُمِرْتَ وَمَنْ تَابَ مَعَكَ وَلَا تَطْغَوْا إِنَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ * * * پس همان گونه که فرمان یافته ای ایستادگی کن؛ و نیز آنان که همراهت به سوی خدا روی آورده اند [ایستادگی کنند] و سرکشی مکنید که او به آنچه انجام می دهید، بیناست. * * * پايدارى كن آن‌چنان ‌كه خدا / داد فرمان ترا و تائب را

۲۰ آبان ۱۳۸۶، ۱۰:۲۰

داستانهایی از یودیت هرمان منتشر شد

داستانهایی از یودیت هرمان منتشر شد

"این سوی رودخانه ادر" نوشته یودیت هرمان با ترجمه محمود حسینی زاد به پیشخوان آمد.

به گزارش خبرنگار مهر، این کتاب شامل 5 داستان به نامهای "هیچ چیز جز ارواح"، "این سوی رودخانه ادر"، "مرجانهای سرخ"، "دوربین" و "پایان چیزی" است.

مترجم در مقدمه "این سوی رودخانه ادر" با اشاره به آشنایی کتابخوانان ایرانی با ادبیات نوین آلمان می نویسد: در ایران و نزد کتابخوان ایرانی، ادبیات آلمانی زبان، سرنوشت پر آب چشمی پیدا کرده است. ادبیاتی است آشنا چون گوته را می شناسیم، شیلر را و هاینه را از کلاسیک ها، هسه و مان و کافکا و ریلکه را از متقدمین، برشت و بول و گراس را از متاخرین. گونترگراس، زیگفرید لنتس، مارتین والزر، کریستاوولف - که این سه نفو آخر هم در ایران چهره اصلا شناخته شده ای نیستند - همچنان می نویسند. اما چند سالی است که نسلی در آلمان و کشورهای آلمانی زبان وارد صحنه ادبی شده است، با حرف تازه و زبان تازه و موضوع های تازه و در ضمن بسیار قابل اعتنا. این نسل فعلا در ایران کاملا غریبه است.

وی به انتشار سالیانه حدود 80 هزار عنوان کتاب تازه در آلمان که نزدیک به 10 درصد یعنی 8 هزار جلد آن در حوزه ادبیات داستانی است، اشاره می کند و می افزاید: تنوع و گوناگونی در فرم و ساختار و به خصوص در موضوع، گرایشهای باب روز (ادبیات پاپ یا مردم پسند) در ابتدای شروع این موج، حضور غالب نویسندگان زن، تاثیر از ادبیات آمریکا (مثل کارور و همینگوی)، محوریت عشق و آنچه در حول و حوش آن می گذرد و آلمان دوپاره و آلمان متحد از شاخصهای این ادبیات جدید است.

حسینی زاد می گوید: در موج نو ادبیات آلمان سعی نمی شود بار سنگین گذشته - ارثیه نازیها برای ملت آلمان - کم شود. هیچ گونه دنیای آرمانی بنا نمی شود. از کندوکاوهای روان شناختی خبری نیست. قهرمانهای این نسل با هم ملاقات می کنند، روزمرگی را تجربه می کنند و گفته هایشان پیچ وخم ندارد.

وی درباره نویسندگان این نسل نیز می نویسد: این نویسندگان نه دنباله روی مد رایج بین نویسندگان سالهای 70 میلادی هستند، که از پوچی و سرگشتگی در پیله خود می نوشتند و نه دنباله روی نویسنده های دهه 80 که دست به تجربه های زبانی می زدند و مدل ساز واقعیت بودند. زبان آنها هم زبانی است به روز شده، آرام، اندوهگین، گاه شوخ، موجز و بدون شرح و بسطهای ملال آور.

یودیت هرمان متولد 1970 برلین، یکی از معدود نویسندگان این نسل است که شهرتی ماندگار یافته است. او که دارای تحصیلات روزنامه نگاری است برای هر دو کتابش "خانه تابستانی، بعدا" و "هیچ جز ارواح" جوایز متعددی برده است.

محور اصلی داستانهای او عبارتند از: فرصتهای از دست رفته، هم در زندگی و هم در عشق، تردیدهایی که نشان داده ایم، شهامت انتخابی که نداشته ایم، تجربه های حیات و زندگی نسلی در دنیایی "جهانی شده" که همه چیز داری اما می دانی که دست آخر هیچ نداری.

یودیت هرمان داستان "مرجانهای سرخ" را این چنین آغاز می کند: اولین و تنها باری که من پیش روان شناس رفتم، به قیمت از دست دادن دستبند و مرجان سرخ رنگم تمام شد و معشوقم. دستبند مرجان سرخ از روسیه آمده بود. دقیق تر، از پترزبورگ آمده بود. صد سالی عمر داشت، باعث مرگ پدربزرگم شده بود، مادر مادر بزرگم آن را به مچ چپش می بست. این همان داستانی است که می خواهم تعریف کنم؟ مطمئن نیستم. واقعا نیستم...

"این سوی رودخانه ادر" در 2000 نسخه، 115 صفحه و با قیمت 1600 تومان از سوی نشر افق روانه بازار کتاب شده است.

کد خبر 582244

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.
  • captcha