به گزارش خبرگزاری مهر، در این سمینار که هفته گذشته با مشارکت و پشتیبانی رایزنی فرهنگی ایران در کانادا، بنیاد علوی (نیویورک)، دانشگاه کارلتون و سفارت ترکیه در سالن «سوت هیل» این دانشگاه برگزار شد، اساتید و مولوی شناسان کشورهای مختلف (ایران،آمریکا، کانادا، ترکیه و...) به بیان مبانی و شاخصه های مکتب فکری و رفتاری مولانا و ابعاد روزافزون تاثیرات آرای وی در غرب پرداختند.
فرانکلین لوییس از دانشگاه شیکاگو، ویلیام چیتیک از دانشگاه ایالتی نیویورک، حسن لاهوتی محقق و استاد دانشگاه از ایران، ایرج بشیری از دانشگاه مینه سوتا، فرهنگ رجایی از دانشگاه کارلتون، محمود ارول کیلیچ از دانشگاه مرمره ترکیه، بالیل کاسپینار از دانشگاه مک گیل، پاول بلانفات از دانشگاه لیون فرانسه، مارتا سیمیدشاوا از دانشگاه یورک کانادا، دکتر استعلامی از دانشگاه مک گیل، دومینیک بروکشاو از دانشگاه منچستر انگلستان، رزماری هیل از دانشگاه بروک آمریکا و کریم کریم از مدرسه عالی روزنامه نگاری و ارتباطات دانشگاه کارلتون از جمله سخنرانان این همایش بودند.
پروفسور چیتیک (استاد مطالعات دینی دانشگاه ایالتی نیویورک) که اشعار مولانا را به زبان پارسی برای حاضران خواند، در سخنان خود گفت: در مورد مولوی می توانم بگویم که اعتقاد محکم او به این موضوع که «شناخت خود» منتهی به «شناخت خداوند» می شود کاملا در اشعارش مشهود است و این باوری است که ریشه در قرآن و روایات دارد.
وی در ادامه گفت: آرای مولانا به وضوح و به طور مشخص در قرآن ریشه دارد و نیز در انطباق با فلاسفه اسلامی نظیر سهروردی است.
مفهوم و نقش «عشق» در اشعار مولوی از مباحث مجادله آمیزی بود که با سوالات متعدد شرکت کنندگان مواجه شد و پروفسور چیتیک نیز به تبیین معنا و جایگاه «عشق» در گفتمان رومی به مثابه محوریت «عالم خلقت» و «نظام مدیریت الهی بر عالم» پرداخت.
وی در بخش دیگری از سخنان خود به بهره گیری از نیروی عشق توسط مولوی در راه تحقق قرب الهی پرداخت و خاطرنشان کرد: یکی از راه هایی که برای شناخت و نزدیکی و ارتباط مستحکم با خداوند وجود دارد، بهره گیری از نیروی عشق است چنانکه قرآن تصریح می فرماید «اگر به خدا عشق می ورزید از رسول پیروی کنید تا خدا به شما عشق بورزد». این مبین طرفینی بودن این عشق بین عابد و معبود به عنوان نردبان ترقی و تعالی انسان است.
سخنران بعدی سمینار حسن لاهوتی محقق و استاد دانشگاه و نیز مترجم آثار مربوط به مولانا به زبان فارسی بود. وی در سخنان خود با عنوان "مولانا؛ عارف جهانی" در چهار محور به شرح زندگی مولانا و چگونگی شکل یابی شخصیت مولانا به عنوان یک عارف برجسته پرداخت.
وی ضمن تاکید بر پایه ریزی شخصیت مولانا در مکتب پدر و تعلیمات اسلامی، تکوین شخصیت و تحول او را مدیون آموزه های مذهبی پدر و آموزه های عرفانی شمس دانست. به گفته او، این آموزه ها در مقطعی از زندگی، از وی مفتی برجسته ای به تصویر می کشد و در مقطعی دیگر از مفتی به عارف و سپس به عاشق تبدیل می شود.
لاهوتی افزود: مولانا در عرفان با هیچ کس قابل مقایسه نیست. او در عین عاشق بودن اندیشمند است. این معنا در مثنوی معنوی، دیوان کبیر و نیز دیوان شمس وی به خوبی هویداست. او با عشق و اندیشه، معنویت را تجربه می کند. اندیشه او به عنوان یک شاعر مسلمان عارفانه و عاری از هرگونه خشونت است. او پیام آور صلح و اتحاد است؛ آنچه که امروز جهان ما بدان نیازمند است.
دکتر فرهنگ رجایی استاد علوم سیاسی و فلسفه دانشگاه کارلتون نیز در بخشی از سخنان خود در مورد نقش «قرآن کریم» در شکل گیری نظام فکری مولانا گفت: در جای جای کلمات و ابیات مثنوی معنوی عشق به خدا و آیات الهی را متجلی می بینیم و گویی همانند قرآن سالها باید تلاش صبورانه کرد تا بتوان لایه های متعدد مثنوی معنوی را با زیبایی هایش بیشتر و بهتر دریافت و به تعبیر مولانا به «اصل اصل اصل» آن راه یافت.
دکتر کریم استادیار ارتباطات و ریاست مدرسه عالی روزنامه نگاری و ارتباطات دانشگاه کارلتون هم نگرش مولوی را به پدیده هایی همچون مرگ و نیستی مورد بررسی قرار داد و گفت: به عقیده من مرگ و زندگی ای که مولوی از آن سخن می گوید کاملا برعکس آن چیزی است که ما تصور می کنیم. کلماتی چون "دوری و فراق و ماندن از اصل" نشانه ای از گرایش مولوی در به دست آوردن قرب الهی به عنوان منزل و ماوای خویش بوده است.
در این همایش دو تن از اساتید کشور ترکیه نیز به بیان دیدگاه های خویش پرداختند و درباره شناخت مولوی سخنرانی کردند. سخنرانی دکتر «محمود ارول کلیچ» از دانشگاه مرمره «فلسفه وحدت» نام داشت و به ارتباط عمیق معارف مولانا با آموزه های اصیل اسلامی - به ویژه در مبحث انسان نمونه - می پرداخت.
نظر شما