به گزارش خبرگزاری مهر، 24 سال قبل در 11 نوامبر 1983 یک دانشجوی آمریکایی به نام "فردریک کوهن" در یک دوره آموزشی امنیت انفورماتیکی در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی برای اولین بار از اصطلاح "ویروس انفورماتیکی" در آزمایشات خود استفاده کرد.
عنوان آزمایش کوهن " آزمایشات با ویروس های رایانه ای" (Experiments with computer viruses) نام داشت.
درحقیقت وی در این آزمایشات کشف کرد که نرم افزارهای نفوذی مخرب همانند ویروس های طبیعی که در گروه میکروارگانیسم ها جای دارند، با تکثیر نسخه هایی از روی خودشان، فایل های رایانه ای را آلوده می کنند.
این دانشجو همچنین کشف کرد که می توان از رایانه در مقابل این تهدیدها دفاع کرد، به طوریکه همزمان با هر ویروس جدیدی که از راه می رسد، با سرعتی برابر با گسترش ویروس، آنتی ویروس آن هم وارد می شود و از رایانه ها دفاع می کند.
کوهن این آزمایش را با یک برنامه گرافیگی با عنوان VD آغاز کرد. این برنامه برای مینی رایانه های Vax محصول Dec نوشته شده بود. کوهن در این آزمایش نوعی برنامه جانبی را وارد کرد که در مدت 5 دقیقه بخش هایی از رایانه شخصی را آلوده کرد و توانست در مدت تنها یک ساعت تمام رایانه را آلوده کند. کارشناسان نتایج آزمایشات کوهن را همانند نتایج بمب اتم دانستند.
به گزارش مهر، اولین نمونه نرم افزارهای مخرب رایانه ای که " Elk Cloner" نام داشت را یک دانشجوی دانشگاه پیسبورگ آمریکا یکسال قبل از این آزمایشات در سال 1982 نوشت.
اما جالب است بدانید که در سال 1972 دیوید جرالد که نویسنده بعضی از قسمت های سریال تلویزیونی "سفر به فضا" بود، یک کتاب موفق علمی تخیلی را نوشت که "وقتی H.A.R.L.I.E. یکی بود" نام داشت. وی در این کتاب، برنامه رایانه ای را با عنوان "ویروس" تصور کرده بود. همچنین در سال 1975 جان برانر، نویسنده انگلیسی در رمانی با عنوان "شوک ویو الحاقی" (The shockwave rider) از اصطلاح "کرم" برای برنامه رایانه ای مشابهی استفاده کرد. Shockwave عنوان گونه ای از فایل های رایانه ای است.
اما علت اینکه کارشناسان، "آزمایشات ویروس های رایانه ای" را با بمب اتم مقایسه کردند این بود که به اعتقاد آنها این آزمایشات هرگز دوباره نباید تکرار شوند و نباید ادامه یابند. این درحالی است که این آزمایشات ادامه یافت و کوهن نشان داد که این نرم افزار به راحتی می تواند مشکلاتی در بعضی از سیستم عامل ها ایجاد کند.
وی در این خصوص نتیجه گرفت: "در شبکه های انفورماتیکی از ویروس ها می توان به همان روشی که از یک رایانه دفاع می شود، دفاع کرد."
در راستای این نتایج، امروز کارشناسان بیش از 200 هزار گونه از ویروس ها، اسپای ورها، تروجان ها و شماره گیرهای نفوذی را شناسایی کرده اند و این رقم نیز هر روز با متوسط 600 تا 700 تهدید جدید در ماه افزایش می یابد.
عواقب و ثمره این تحقیق و آزمایش روز به روز چهره جدیدی از خود را نشان داد. به طوریکه در دهه 80 و اوایل دهه 90 ویروس ها توانستند از طریق "فلاپی دیسک" به رایانه ها نفوذ کنند.
در حقیقت در این دوره ویروسی با عنوان "برین" (مغز) که در پاکستان ساخته شده بود، فلاپی دیسک ها را مورد هجوم قرار داد.
سپس ویروس ها به خصوص از طریق سیستم عامل ویندوز مایکروسافت در اینترنت گسترش یافتند. به طوریکه حتی بیل گیتس، بنیانگذار مایکروسافت هم با تمام قدرت خود هرگز نتوانست با ویروس نویسان، هکرها و هرزنامه نویسان که همگی دنباله روی آزمایشات کوهن بودند، مقاومت کند.
اما درهرحال توانست قوانینی را برای کاهش حوادث ناشی از انتشار ویروس ها وارد دستگاه های قضایی کند. به این ترتیب در سال 1995، کریستوفر پایل با نام مستعار "بارون سیاه" (Black Baron ) به عنوان اولین کسی که در یک دادگاه به جرم انتشار یک ویروس رایانه ای محکوم می شد، برای ساخت ویروس های "بیماریزا" (Pathogen )، کوئیج" (Queeg ) و Smeg.Pathgen به 18 ماه زندان محکوم شد.
در نخستین سالهای دهه 90، فردریک کوهن پروتکل های امنیتی را برای حفاظت از سیستم های رایانه ای و شبکه های اینترنتی که حداقل دو سوم از رایانه ها را به یکدیگر وصل می کرد، توسعه داد. این درحالی است که براساس گزارش های امنیت رایانه ای در سال 2003 خسارات اقتصادی ناشی از ویروس های انفورماتیکی بالغ بر 26 میلیارد بوده اند که این رقم در سال 2007 به بیش از 70 میلیارد دلار رسیده است.
نظر شما