عباس منصوری در حاشیه همایش ملی سد و سازه های هیدرولیکی در دانشگاه آزاد کرج در گفتگو با مهر اظهار داشت: دو میلیارد و 600 میلیون نفر معادل یک سوم جمعیت کل جهان و نصف جمعیت کشورهای در حال توسعه سیستم تصفیه فاضلاب مناسب ندارند و سالانه یک میلیون و 800 هزار نفر به دلیل مصرف آب آلوده می میرند، پنج میلیون کودک در کشورهای در حال توسعه دچار اسهال می شوند و سه هزار و 500 نفر به خاطر تخم ریزی پشه مالاریا در آبهای راکد می میرند که سه هزار و 200 نفر آنها کودکان هستند.
وی افزود: آبهای آلوده سلامت اجتماع را به خطر می اندازند و در آینده نه چندان دور همه چیز فدای دستیابی به آب می شود و هم اکنون نیز سرچشمه همه محرومیتها و نابرابریهای عدالت اجتماعی در نبود آب مناسب برای آشامیدن یافت می شود به نحوی که کمبود آب به کمبود غذا می انجامد که باعث افزایش فقر، مریضی و مهاجرت می شود و باعث افت استانداردهای زندگی، آشوب اجتماعی و افزایش خشونت و هرج و مرج می شود.
این متخصص خاطر نشان کرد: جنگ قرن بیستم به خاطر نفت صورت گرفت اما جنگ قرن 21 به خاطر آب خواهد بود به نحوی که در جهان درجه حرارت دما در هر 10 سال بین دو دهم تا پنج دهم افزایش می یابد و گرمترین سالها در سال 1994 به ثبت رسیده است و در غرب آمریکا جریان رودخانه بیش از 40 درصد نسبت به دهه 70 کاهش یافته است.
منصوری یادآور شد: گرچه در حال حاضر همه تکنولوژیهای جدید در رابطه با سد و سازه های هیدرولیکی در اختیار ایرانیان است اما اساس کار مسئله مدیریت و سیاست آب است که در این سالها، کمبود آب آشامیدنی به یک معضل عمومی تبدیل شده است و بر اساس نظریه بانک جهانی جهت تحقق پروژه آبرسانی به تمام نقاط جهان، بودجه ای برابر 180 میلیارد دلار لازم است که بی اعتنایی و عدم توجه قدرت های سیاسی به این مسئله باعث عدم تامین این بودجه شده است.
عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد عنوان کرد: در این میان شرکت های بین المللی با سرعت اهداف برنامه های خصوصی سازی را درک کرده اند و بدهکاری و تراز منفی کشورهای جهان سوم نیز پله ای مناسب برای رشد این شرکت ها در زمینه آبرسانی مناسب و بهره برداری مجدد آب شده است که این بخش علاوه بر اینکه بسیار پر درآمد است موجب دریافت وامهای کلان از سازمان ملل به بهانه بهبود وضعیت آبی کشورهایی چون عراق، افغانستان و کوزوو و تسلط کشورهای مجری بر سازه بهره برداری مجدد از آب و آبرسانی مناسب شده است.
وی تصریح کرد: در حال حاضر 97 درصد آبهای جهان شور و غیرقابل آشامیدن است که 70 درصد آب شیرین موجود نیز صرف کشاورزی، 20 درصد صرف معدن و تنها 10 درصد صرف مصارف آشامیدنی و خانگی می شود و رشد روزافزون جمعیت جهان، نابودی محیط زیست و آلودگی آبها نیز آینده تاریکی را برای دو سوم جمعیت جهان ترسیم می کند.
منصوری تاکید کرد: با توجه به اینکه تا هشت سال دیگر حداقل 900 میلیون نفر احتیاج به دسترسی به آب دارند و یک میلیارد و 300 میلیون نفر نیز نیازمند دسترسی به اصول بهداشتی هستند از این رو لازم است سیاستمداران نیز به فکر افزایش توان مدیریتی در این خصوص باشند.
این متخصص دانشگاهی پیشنهاد داد: به منظور رسیدگی به وضعیت آب کشور، گروه های داوطلب و اتاق فکر ایجاد شود تا ضمن محافظت از آب آشامیدنی از سیاستهای تولید آب آشامیدنی حمایت شود همچنین آماده سازی ارگانهای مختلف دولتی و غیر دولتی در جهت ارائه خدمات مهندسی برون مرزی و سرمایه گذاری برای دستیابی افرادی که به آب آشامیدنی دستیابی ندارند و ایجادبستر لازم برای اتخاذ مدیریت آبی در کشور و ارائه راه حل برای برون رفت از اینمعضل می تواند بسیار موثر باشد.
نظر شما