دکتر سیمین دهقان در گفتگو با خبرنگار مهر گفت: بر اساس تحقیق انجام شده بر روی کیفیت شیمیایی رسوبات و موجوداتی که این رسوبات روی آنها وجود دارد، چنین به نظر می رسد که بحث آلودگی فلزات سنگین در «خور موسی» جدی است.
وی افزود: خور موسی از نظر شیلات منطقه بسیار با اهمیتی است و دارای نمونه های بسیار ارزشمندی از گونه های مختلف آبزیان می باشد، لذا ازبحث آلودگی های موجود در آن نباید به راحتی گذشت.
دهقان با تاکید بر اینکه هیچ موقع یک موجود زنده در معرض یک استرس در طبیعت قرار ندارد اضافه کرد: بر اساس اطلاعات بدست آمده خور موسی آلوده است اما این آلودگی ها فقط به فلزات سنگین مربوط نمی شود.
وی افزود:نوع آلودگی های موجود نیاز به تحقیقات منسجم دارد.
عضو هئیت علمی موسسه تحقیقات شیلات ایران تصریح کرد: در تمام دنیا برای کوچکترین گونه موجود در این منطقه ارزش قایل هستند و اهمیت می دهند و من احساس می کنم که ما نیز نباید از این مسئله به راحتی بگذریم و باید دقیق تر به آن توجه کنیم.
وی با اشاره به وجود جیوه، نیکل و روی بیش از حد استاندارد در رسوبات این منطقه گفت: کارتحقیقی ما یک زنگ خطر است چرا که این تحقیق بر روی موجودات ریز درون رسوبات انجام گرفته که خود غذای بسیاری از آبزیان این منطقه محسوب می شوند و می توانند در آینده زیان آور گردند.
دهقان با اعلام بی اطلاعی از شدت خطر و اینکه این آلودگی ها تا چه اندازه از حد مجاز گذشته است خاطر نشان کرد: متاسفانه در حال حاضر تحقیقات گسسته و پراکنده ای در این خصوص انجام می گیرد و لازم است کمیته ای تشکیل شود و برای رفع این آلودگی ها که خطرات جبران ناپذیری را در آینده با خود همراه دارد تحقیقات منسجمی با حضور تمامی سازمانهای ذیربط انجام گیرد و با اولویت بندی مشکلات، هر چه سریعتر در رفع آنها تلاش کنیم.
وی تصریح کرد:ما سواحل با ارزشی داریم و وقت آنست تا به یاری هم به مطالعات وسیعی بپردازیم و راهکارهای مناسبی را برای رفع سریع آلودگی ها ارایه دهیم.
نظر شما