به گزارش خبرگزاری مهر، خود سازماندهی یک مکانیزم همراهی است که می تواند در نظام های طبیعی و مصنوعی بروز یابد. رفتارهای دسته جمعی و تصمیم گیری در جوامع حشرات، جانوران مفصل دار گروه دوست و مهره داران مشاهده شده است.
مکانیزم های خود سازماندهی از پاسخ های غیرخطی به اطلاعات ناکامل، شدت تحریک، روابط علل و معلولی و درشبکه های واکنشی میان افراد شکل می گیرند.
مطالعات درباره جوامع حیوانات نشان می دهد وقتی که اعضای گروه در موقعیتی قرار می گیرند که باید بین فرصت هایی که منجر به بروز یک رویداد استثنایی می شوند، یکی را انتخاب کنند، خود سازماندهی برای همکاری میان گروه های عضو، کسب رضایت و حفظ همبستگی اجتماعی استفاده می شود.
این مشاهدات، مهندسان را برای مطالعه روش های جدید برای همراهی نظام های چند روباتی برپایه خود سازماندهی ترغیب کرد.
در این چارچوب گروهی از محققان دانشگاه بروکسل در لوگزامبورگ، پلی تکنیک زوریخ و پلی تکنیک لوزان در سوئیس که نتایج تحقیقات خود را در مجله "ساینس" منتشر کرده اند، به بررسی فرایندهای تصمیم گیری دسته جمعی در یک گروه متشکل از روبات های کوچکی که از نظر رفتارهای اجتماعی خودمختار شده بودند با یک کلونی از سوسک های حمام پرداختند.
در این آزمایش روبات ها در ابعاد سوسک ها بودند اما شباهتی به آنها نداشتند و بعضی از این روبات ها مجهز به محفظه ای بودند که بوی سوسک ها را متصاعد می کرد.
این محققان مشاهده کردند که روبات های با بوی سوسک ها از سوی جامعه سوسک ها پذیرفته شدند و توانستند با آنها ارتباط واکنشی برقرار کنند.
همچنین نشان دادند وقتی که این گروه ترکیبی در معرض مشکلی قرار گرفتند که باید برای حل آن یک انتخاب انجام می دادند، رفتار اجتماعی روبات ها توانست تغییرات رفتاری در سوسک ها را کاهش دهد و باعث شود که سوسک ها کمتر تصمیم بگیرند که به طرف منطقه تاریک فرار کنند. این درحالی است که سوسک ها به طور طبیعی وقتی در معرض خطر قرار می گیرند، تمایل به عقب نشینی و فرار به یک منطقه تاریک را دارند.
این حاکمیت روبات ها بر سوسک ها در شرایطی اتفاق افتاد که تعداد روبات ها از سوسک ها کمتر بود.
نظر شما