به گزارش خبرگزاری مهر، همه ساله در چین بیش از یک میلیون تن زباله مربوط به فناوری تولید می شود. به طوری که در استان "گویئو" چین در حدود 150 هزار نفر در استخدام صنعت زباله های الکتریکی هستند که همگی این افراد در شرایط بهداشتی و محیطی بسیار نامناسب، مواد قابل استفاده از ابزارهای الکترونیکی را بازیافت می کنند.
این درحالی است که اصطلاح "صنعت e-waste" (زباله های الکترونیکی) نخستین بار در آمریکا شکل گرفت. در حقیقت مصرف کنندگان آمریکایی معتقدند که با تجارت زباله های تکنولوژیکی می توان به سیاره زمین کمک کرد!
موسسه Basel Action Network که از سالها قبل به ارائه گزارش مربوط به میزان آلودگی زباله های فناوری های برتر می پردازد، آمریکا را متهم کرده است که از طریق کشتی این نوع زباله ها را به سایر نقاط دنیا می فرستد.
همچنین "کنث چان" از دپارتمان حفاظت محیط زیست هنگ کنگ در این خصوص توضیح داد که غیر ممکن است بتوان هر کانتینری را که وارد بندر هنگ کنگ می شود متوقف و کنترل کرد.
در هر حال، این بازیافت تنها در کشور چین انجام نمی شود، بلکه بسیاری از اقتصادهای در حال توسعه از این صنعت استفاده می کنند. به طوری که کشورهای ثروتمند زباله های فناوری های برتر خود را به سوی کشورهای جهان سوم می فرستند.
کشورهای صنعتی با ارسال این محموله ها، مسئولیت بازیافت و در کل سرنوشت این زباله ها را بر عهده کشورهای فقیر می گذارند.
به این ترتیب رایانه، تلفن های همراه و تلویزیون هایی که مواد قابل استفاده آنها جدا شده است گوشه ای رها شده و یا سوزانده می شوند و مواد سمی بسیار خطرناکی را در محیط زیست آزاد می کنند.
علاوه بر چین، بندر لاگوس در نیجریه هم یکی از مناطقی است که از این صنعت آسیب های زیادی دیده است. همچنین مناطق مختلفی از هند و آفریقا هم از این آسیب ها دور نمانده اند.
براساس گزارش Melbourne Herald Sun ، نتایج تحقیقات نشان می دهد که بین 50 تا 80 درصد از 300 تا 400 هزار تن زباله های الکترونیکی تولید شده در آمریکا به کشورهای درحال توسعه صادر می شود و به این ترتیب یک تجارت خطرناک و غیراخلاقی شکل می گیرد.
سمی ترین مواد دستگاه های الکترونیکی سرب و آرسنیک برای لوله های کاتدی و سلنیوم و کادمیوم هستند.
برای ساخت یک رایانه شخصی، 10 برابر وزن محصول نهایی به مواد سمی نیاز است که این میزان می تواند باعث آلودگی محیط زیست کشورهای بازیافت کننده این محصولات شود.
نظر شما