مهدی حبیبی در گفتگو با خبرنگار مهر در کرج اظهار داشت: از بین رفتن حوزه های آبخیز موجب از بین رفتن منابع خاک و محیط زیست و ایجاد مشکلات در زمینه های مختلف زیستی از جمله ایجاد رسوب در پشت سدها می شود و برای رفع آن باید برنامه ریزیهای درستی انجام گیرد.
وی افزود: استفاده بی رویه از منابع زیستی حوزه آبخیز، عدم رعایت اصول بهره برداری پایدار، کمبود یا نبود قوانین شفاف و قاطع حفاظت از منابع خاک و نبود تشکیلات مقتدر و منسجم برای حفاظت همه جانبه از منابع زیستی از عوامل تشدید فرسایش خاک در ایران است.
این محقق و استاد دانشگاه عنوان کرد: با توجه به نامناسب بودن میزان و پراکندگی بارندگی در ایران، ایجاد تشکیلات ساماندهی آبهای سطحی ناشی از بارندگی و ... بسیار اهمیت دارد که ایجاد و حفاظت از سد یکی از این روشها است.
حبیبی خاطرنشان کرد: تشکیل رسوب در پشت سدها یکی از عوامل کاهش کارایی سدها در ایران است که مورد بی توجهی قرار گرفته است به نحوی که در سد سفیدرود عمر مفید این سد با کارایی 8/1 میلیارد متر مکعب 80 سال پیش بینی شده است در حالی که پس از گذشت 40 سال به رغم تخلیه هیدرولیکی رسوب 660 میلیون متر مکعب آن از رسوب انباشته شده است.
وی درباره سد کرج یادآور شد: جنس مصالح سد کرج نیز به نحوی است که خود رسوب ریزدانه تولید می کند و با کاهش سرعت آب رسوبات ته نشین می شود ولی بر اساس تحقیقات به عمل آمده سد لار و کرج با حدود 22 صدم درصد رسوب گذاری در بین سدهای ایران، کمترین نرخ رسوب گذاری و سدهای کارده و جیرفت با نرخ رسوب گذاری 94/3 و 7/2 درصد بیشترین نرخ رسوب گذاری را در بین سدهای ایران دارا هستند.
این استاد دانشگاه در مورد سد دز بیان داشت: فاصله رسوبات در مخزن سد از دریچه توربین پس از گذشت 44 سال تنها 23 متر است و این مسئله کارایی تولید برق سد دز را تهدید می کند.
حبیبی در ادامه درباره حجم مخازن سدهای ایران عنوان کرد: کل حجم مخازن سدهای ایران تا سال 84، حدود 27 میلیارد متر مکعب بوده است و سالانه 550 میلیون متر مکعب به حجم مخازن سدهای ایران افزوده می شود در حالیکه هرساله 200 میلیون متر مکعب از حجم مخازن سدهای ایران بر اثر رسوب گذاری از بین می رود.
وی از مسئولان خواست تا با برنامه ریزی و طراحی مناسب با شرایط محیط از کاهش کارایی سدها بکاهند و شرایط را برای استفاده بهینه از امکانات موجود فراهم کنند.
نظر شما