به گزارش خبرنگار مهر، دکتر حجت الله ایزدی استادیار دانشکده امام حسین (ع) در هفتمین نشست از مجموعه نشستهای علمی بررسی تمایلات نوجوانان و جوانان با موضوع " آسیب شناسی تاریخی دینداری ایران" سخنرانی کرد و اظهار داشت: آسیب شناسی دینداری فرع بر دینداری است، چرا که دینداری به عنوان فرض مسلم پذیرفته شده و آسیب شناسی نیز از علوم پزشکی به علوم اجتماعی وارد شده است.
وی با اشاره به اینکه هیچ پدیده ای از جامعه را نمی توان بدون پیشینه تاریخی آن بررسی کرد و در واقع تابع فرآیند تاریخی است، گفت: با توجه به اینکه دینداری و فرهنگ بسیار به یکدیگر نزدیک هستند، بنابراین باید با تکیه بر پیشینه تاریخی، خویشتنداری و دقت علمی آن موضوع را بررسی کرد.
دکتر ایزدی با تأکید بر اینکه اگر قرار است دینداری را از برخی مشکلات نجات دهیم، باید تعاریف درستی داشته باشیم و آنچه به زندگی و افکار ما جهت می دهند را باید بازتعریف و فرهنگسازی کرد، یادآور شد: بنابراین نوع شناخت ما با چند مانع مواجه است، اینکه قرآن را به درستی نشناخته ایم و زبان نزول وحی را نیز نمی دانیم، به طوری که از معانی مختلف یک معنی انعطاف پذیر را انتخاب کرده ایم. بنابراین در ترجمه معانی قرآنی به فرهنگ خود بیشتر خود را دیدیم تا فرهنگ اسلام را.
وی موانع اجتماعی را نیز مانعی دیگر خواند و افزود: در ورود دین به جامعه وحی را به درستی نشناختیم، در برگرداندن به فرهنگ خود درست عمل نکردیم و موانع اجتماعی موجود نیز جهت آن را عوض کرد. حضرت محمد (ص) به ارزشهای اخلاقی دعوت و به نفی همه تبعیضها و تفاخرها می پرداخت که در آن جامعه رو به رشد بود تا زمان امیرالمؤمنین که پس از آن دین دچار آسیب می شود.
ایزدی گفت: در واقع در این دوران است که دین سیاسی می شود به جای آنکه سیاست دینی شود و مسئله خوارج به میان می آید که می گویند ایمان برابر است با عمل. یعنی انسانی که دارای ایمان است گناه نمی کند، این شخص اول خدا را نادیده می گیرد و بعد گناه می کند و کافر می شود که این قرائت سختی از دین است که پس از آن فرهنگ مرجعه در مقابل منطق سخت خوارج قرار می گیرد، پس از آن همه امور را به خدا می سپارد و اینکه شخص بخشیده شود و یا اینکه بخشیده نشود کار خداست نه دیگران.
استادیار دانشکده امام حسین (ع) در ادامه اظهار داشت: بزرگترین آسیب دینی در اینجا، نبود امر به معروف و نهی از منکر است که از جامعه دینی رخت بربست و با تحول جامعه دینی به سوی زوال رفت. در این فرهنگ اگر کسی گناه کند استحقاق بخشش دارد .
وی گفت: این فرهنگ در زمان بنی امیه پذیرفته می شود، اما هنگامی که مردم ایران می خواهند مسلمان شوند بنی امیه نمی پذیرد و اجازه مسلمان شدن نمی دهد که بیشتر به مسئله اقتصادی آن دوران باز می گردد و گروه دیگر دهقانان و حاکمان محلی از مخالفان مسلمان شدن ایرانیان بوده اند.
دکتر ایزدی یادآور شد: در مورد کلیات و بحث معاد، آخرت به خوبی جا می افتد و اما برای نظام اخلاقی ارزشی اینگونه نیست و دغدغه هایی برای این امر وجود ندارد . دینداری ملت ایران با تشیع گره خورده است، آنچه ما در طول تاریخ داریم جدا از اینکه شیعه و یا سنی هستیم، بیشتر از آنچه که دین نبوی، علوی و ناب اسلام را داشته باشیم دین مرجعی داریم که با اسلام نبوی و علوی فاصله زیادی دارد و نقد و آسیب شناسی جدی در این مورد انجام نشده است .
نظر شما