خسرو آقایاری - سردبیر کتاب ماه کودک و نوجوان - با بیان این مطلب گفت: ادبیات کودک و نوجوان به اعتقاد من برخلاف نگرشهای عوامانه، ادبیاتی تخصصی و فنی است و خلق این ادبیات به سادگی از عهده کسی ساخته نیست. حتی شاید بسیاری از شاعران و نویسندگانی که سالها در این عرصه فعالیت می کنند، از پس خلق آثار موفق برنیایند.
وی افزود: شاید با عدم شکل گیری رشته ادبیات کودک در دانشگاه، با آزمون و خطاهایی در این حوزه مواجه شویم که حاصل آن احاطه دیدگاه های کاسبکارانه و تزریق سلایق شخصی است.
این نویسنده کودک و نوجوان در ادامه خاطرنشان کرد: در همه جای دنیا - به هر کسی اجازه نمی دهند تا از روی ذوق و سلیقه شخصی وارد حیطه ادبیات کودک شود. پس شاعر و نویسنده ای باید در این عرصه قلم به دست بگیرد که قبل از ادبیات کودک، با پیش نیازهای آن آشنا شده باشد. ادبیات کودک در وهله اول با علوم تربیتی هم میدان است و با رشته هایی نظیر روان شناسی و جامعه شناسی مرز مشترک دارد، در ادامه این موارد نیز توانایی ادبی قرار دارد.
وی ادامه داد: در تمام کشورهای دنیا، علوم تربیتی و علومی که به آنها اشاره کردم، اصلی ترین پیش نیازهای ورود به حیطه ادبیات کودک هستند. می توان چند حوزه تخصصی را در کنار یکدیگر جمع کرد و نهاد یا مرکزی آموزشی نظیر دانشگاه آن را نهادینه سازد.
آقایاری اضافه کرد: امروز اغلب آکادمیها و مراکز پژوهشی دنیا با حضور متخصصان عالم به ادبیات، تجارب و دریافتهای علمی و نظری خود را در تعامل با یکدیگر قرار می دهند؛ تعاملی که منجر به جهش در ادبیات کودک و تربیت نسلی از شعرا و نویسندگان می شود. به بیان ساده تر، ادبیات کودک در بسیاری از آکادمیهای دنیا نهادینه شده و به عنوان یک رشته تخصصی در سطوح کارشناسی، کارشناسی ارشد و حتی دکترا ادامه می یابد. اما در کشور ما این مسئله به تاخیر افتاده است.
وی یادآور شد: به هر حال ورود رشته ادبیات کودک را که در دانشگاه شیراز و به همت دکتر خسرونژاد میسر شده، می توان اتفاق مبارکی تلقی کرد، زیرا این نخستین مرکزی است که دست به چنین اقدامی می زند. حتی اخیرا شنیده ام دوره کارشناسی ارشد این رشته نیز در دانشگاه شیراز طراحی شده و برای تصویب در اختیار آموزش عالی قرار گرفته است.
این منتقد ادبیات کودک ادامه داد: ادبیات کودک ایران این قابلیت را دارد تا با شکل گیری در دانشگاه، حتی تا مقاطع دکترا نیز ادامه یابد. ضمن اینکه ضرورت دارد در کنار آن، پژوهشکده های متعدد و مختلفی با نظارت ارگانهایی چون وزارت ارشاد، آموزش و پرورش، کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان و... ایجاد کنیم و از قبل آن، متخصصانی را در حوزه ای گسترده وارد کرده و ادبیات کودک را به بالندگی برسانیم.
خسرو آقایاری در پایان تاکید کرد: ایجاد یک فرهنگستان ادبیات کودک می تواند در معرفی استانداردهای این حوزه نقش به سزایی داشته باشد.
نظر شما