به گزارش خبرگزاری مهر، نشست تخصصی مسئله شناسی و موضوع شناسی در فقه و فقه سیاسی از سوی دفتر جنبش نرم افزاری در پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی دیروز برگزار شد.
حجتالاسلام محسن غرویان، استاد حوزه و دانشگاه، در این نشست با بیان اینکه در فقه رایج، بیشتر به مسئلهشناسی و حکمشناسی پرداخته میشود تا موضوعشناسی اظهار داشت : اگر حدود و قیود و عناصر موضوع بدرستی و کامل شناخته نشود، حکم هم به درستی تشخیص داده نمیشود و در مقام تطبیق حکم بر موضوع و متعلَّق، اشکال پدید میآید.
وی ادامه داد : فقها در قواعدی مثل العقود تابعه للقصودرابطة حکم و موضوع را مورد بحث و اشاره قرار دادهاند که به نظر میرسد موضوعات و متعلقاتِ احکام در فقه را باید دستهبندی کرد و موضوعاتِ تأسیس را از موضوعاتِ امضایی جدا کرد.
این استاد حوزه و دانشگاه گفت : دائرة موضوعات عبادی را از موضوعاتِ سیاسی، اجتماعی، عرفی و... باید تفکیک کرد. وی با تأکید بر اینکه فقیه باید در موضوعاتِ امضایی و عرفی، علاوه بر آشنایی به احکام، موضوعشناس و عرفشناسِ دقیقی نیز باشد گفت: از آنجا که صبغة غالب در فقه رائج، غیرسیاسی بوده است، جایگاه موضوعشناسی و مسئلهشناسی در فقه سیاسیِ ما چندان مشخص نیست.
حجتالاسلام غرویان افزود : به نظر میرسد علاوه بر احکام فقه سیاسی و موضوعات فقه سیاسی، فلسفة فقه سیاسی امروزه یک ضرورت استوی ادامه داد : توجه به آرای عقلا در موضوعشناسی و حکمشناسی در فقه سیاسی، نسبت به فقه عبادی اهمیتی دوچندان دارد و ضرورتی اجتنابناپذیر است.
وی گفت : مراد از عرف در هر شاخهای از دانش، عرفِ خواص در همان رشته است. ما نمیتوانیم در موضوعشناسیِ فقه سیاسی، بریده از علوم انسانیِ جدید و منفک از عرفِ عقلایی هر علم در خلاء کاری از پیش ببریم.
وی در قسمت دیگری از سخنان خود گفت : بزرگترین آسیب در فقه سیاسی از دو ناحیه مبانی فلسفی اندیشه سیاسی و موضوع شناسیِ فقه سیاسی است.
نظر شما