به گزارش خبرگزاری مهر، برای سالهایی طولانی این حقیقت که حتی حیوانات بسیار مشابه هم محدوده عمر متفاوتی از هم دارند ذهن دانشمندان را به خود مشغول کرده بود.
در حالی که موشهای آزمایشگاهی طول عمری بالغ بر 2 سال دارند، موش خرما که به نوعی پسرعموی آنها محسوب می شود بالغ بر 20 سال عمر می کند. از سوی دیگر شامپانزه ها از بعد ژنتیکی شباهت 99 درصدی به انسان ها دارند اما تنها به اندازه نصف عمر انسانها حیات دارند.
اما اکنون منبع اطلاعاتی جدیدی این تفاوت آشکار در عین شباهتهای ژنتیکی را فاش می کند.
بر اساس گزارش تکنولوژی ریویو، در مطالعه ای که بر روی موش های آزمایشگاهی در دانشگاه استنفورد و انستیتو ملی پیرشدن آمریکا انجام شده است، محققان پایگاه (نقشه) اطلاعاتی را ارائه کرده اند که تغییرات تجلی ژنتیکی در بخش های مختلف بدن حیوانات را همزمان با پیر شدن آنها فهرست بندی می کند.
این دستاورد ارزشمند نشان می دهد بافتهای متفاوت دارای طول عمر بسیار متفاوتی از هم بوده و این یافته می تواند به بررسی دقیق فرآیند پیر شدن در انسانها کمک زیادی کند.
در این مطالعه جدید محققان به طور همزمان فعالیت هزاران ژن در 16 بافت متفاوت را در نقاط مختلف بدن موش آزمایشگاهی زنده را مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند.
نظر شما