یه گزارش خبرگزاری مهر، روز یکشنبه وزارت عمران رژیم اسرائیل از احداث 740 واحد مسکونی در شرق شهر بیت المقدس اشغالی و کرانه باختری در سال 2008 میلادی خبر داد و اعلام کرد که بودجه پیشنهادی برای سال 2008 میلادی شامل ساخت 500 دستگاه آپارتمان در منطقه هارهوما (جبل ابوالغنیم) در شرق بیت المقدس می شود.
همچنین ساخت 240 آپارتمان دیگر نیز در معاله آدومیم، یکی از بزرگترین شهرکهای صهیونیست نشین در کرانه باختری پیش بینی شده است.
اوایل ماه جاری میلادی اعلام طرحها برای ساخت بیش از 300 آپارتمان در منطقه هارهوما سبب بروز نگرانیهایی همزمان با آغاز مذاکرت صلح اسرائیل و تشکیلات خودگردان فلسطین شد که پس از هفت سال از سر گرفته می شد. حتی "کاندولیزا رایس" وزیر امورخارجه آمریکا نیز از این طرح انتقاد کرد.
اما امروزه این پرسش مطرح است که درست پس از کنفرانس آناپولیس طرح چنین پروژه ای چه زمینه ها و اساسی می تواند داشته باشد؟ آیا این روند بیانگر اظهارات عمرو موسی دبیرکل اتحادیه عرب در پایان کنفرانس آناپولیس است که اعلام داشت تل آویو در رسیدن به صلح جدی نیست؟
رژیم صهیونیستی قصد دارد سه شهرک در کرانه باختری از جمله شهرک معاله آدومیم را که 30 هزار سکنه دارد، تحت هر توافقنامه صلحی با فلسطینیها حفظ کند.
از سوی دیگر "رافی ایتان"، وزیر امور بیت المقدس در کابینه رژیم اسرائیل روز گذشته در گفتگو با رادیو این رژیم مدعی شد: اسرائیل هرگز قول توقف ساخت و ساز در داخل محدوده بیت المقدس را نداده است.
این امر بیانگر این است که رژیم اسرائیل دو هدف ذکر شده یعنی جذب مهاجران و جداسازی مناطق فلسطینی از یکدیگر را نه به عنوان تاکتیک، بلکه راهبردی اساسی پیگیری می کند که باید این موضوع را در خارج از لفاظی های دیپلماتیک و در حوزه ماهیت واقعی سیاست این رژیم بررسی کرد.
بدون شک همان طور که بارها عنوان شده، اسکان (یهودیان مهاجر در فلسطین اشغالی) تجلی اندیشه ایدئولوژیکی و استراتژیکی است که رژیم اسرائیل بر پایه آن بنا نهاده شده است.
"شهرکهای اطراف بیت المقدس"
به دنبال جنگ 1967 فرصتی استثنایی برای رژیم اسرائیل فراهم شد و این رژیم مابقی اراضی فلسطینی واقع در (کرانه باختری و نوارغزه) را اشغال کرد و برنامه هایی فوری و بلند مدت تدوین نمود تا اهداف قدیم و جدید خود را برای تحت پوشش قرار دادن یهودیان مهاجر به اجرا بگذارد، بنابراین به اقتضای اوضاع سیاسی موجود، شروع به اجرای برنامه‌های خود نمود و نتیجه آن تشکیل شهرکهای صهیونیست نشین بسیاری در تمام اراضی فلسطینی نوارغزه و کرانه باختری بود که دیگر مساحت زیادی از آن باقی نمانده است.
اهدف گسترش شهرکها
رژیم اسرائیل در همین اندک مساحت باقی مانده فلسطین نیز شهرکهای بسیاری تأسیس کرده است؛ به گونه ای که هیچ منطقه ای وجود ندارد که در آن یک شهرک صهیونیست نشین وجود نداشته باشد که این روند تنها با فرایندهایی همچون مصادره یا تعیین زمینها به عنوان منطقه امنیتی و مناطق تحت الحمایه بوده است.
شهرکها توسط ماموران امنیتی حفاظت می شوند و نظامیان صهیونیست نیز معمولا در نزدیکی ها مستقر هستند. طبق گزارش تازه ای از مدافعان حقوق بشر اسرائیل به نام "بتسلم" ، خشونت در برابر فلسطینی ها افزایش می یابد که عمدتاً از سوی شهرک نشینان بوده است.
این سازمان می افزاید: شهرک نشینها همچنان اتومبیلهای فلسطینی ها را سنگباران کرده، به اموال آنان آسیب رسانده و یک مسجد را به آتش کشیده اند.
مسئله شهرکها به نقطه ای درمرکز صحنه سیاسی مبدل شده است و لذا تا زمانی که از این دژهای پادگانی به عنوان برگی برای چانه زنی در مذاکرات صلح و به عنوان دیوارهایی برای جدا سازی مناطق فلسطینی استفاده می شود، پس رژیم اسرائیل می تواند سیاست اعلام نشده خود را درباره پاکسازی قومی و استقرار یهودیان در این سرزمین به پیش ببرد و در گفتگوهای صلح نیز اتهامی متوجه آن نشود.
شهرکها در قوانین بین‌المللی
برپایی و ساخت شهرکها در قوانین بین‌المللی نقض تمام مبادی و اصول بین‌المللی و منشور سازمان ملل متحد (چهارمین میثاق ژنو پیرامون قوانین جنگ، سال 1949) به شمار می‌آید.
میثاق 1949 محدودیتهای بسیاری بر نیروهای اشغالگر در صورت "اسکان شهروندان خویش در اراضی و سرزمینهای اشغال شده" فرض کرده است و این موردی است که بسیاری از بیانیه‌های رسمی بین‌المللی بر آن تاکید داشته اند و حتی قطعنامه‌‌های شورای امنیت سازمان ملل متحد یا مجمع عمومی سازمان ملل هرچیزی را که با زور و قدرت به دست آید قانونی نمی شناسند.
مجموعه ای از بیانیه‌ها و قوانین رسمی بین‌المللی صادر شده که در آنها هرگونه وجه قانونی بخشیدن به شهرک سازی یا الحاق اراضی محکوم شده است و این بیانیه‌ها خواهان خالی شدن و برچیده شدن شهرکها از جمله شهرکهای موجود در قدس بود.
نظر شما