به گزارش خبرنگار مهر، فصلی مملو از شگفتی و پائیزی پر از معجزه را پشت سر گذاشتیم که یکی از بهترین سال‌های تاریخ سینما بود. فیلم‌های خوب یکی پس از دیگری روی پرده رفتند و علاقمندان سینما هر هفته با دو یا سه و گاهی چهار فیلم که حتما باید دیده شود، رو به رو بودند. اما 10 فیلم برتر سال به انتخاب راجر ابرت عبارتند از:
1- "جانو": در سالی مملو از فیلم‌های جدی چطور می‌توان یک کمدی صمیمانه درباره نوجوانی باردار را انتخاب کرد؟ برای اینکه ساخت یک فیلم کمدی خیلی خوب کاری بسیار سخت است و از آن سخت‌تر ساخت فیلمی هوشمندانه، پرجنب و جوش، جذاب و البته بسیار بامزه. دایابلو کدی که "جانو" نخستین فیلمنامه اوست ارزش دریافت یک جایزه اسکار را دارد، همینطور الن پیج که نقش اصلی را بازی می‌کند. او خیلی جاها می‌تواند راه را اشتباه برود، اما این اتفاق نمی‌افتد.
2- "پیرمردها کشوری ندارند": یک فیلم عالی. برادران کوئن یک صحنه اشتباه یا حتی یک لحظه اشتباه ندارند. داستانی غمناک و بیرحم با شخصیت‌هایی که جز تاب آوردن در برابر خوی اهریمنی قاتل زنجیره‌ای فیلم کار دیگری ندارند. فیلم که بر مبنای رمان کورمک مکارتی ساخته شده، با تمام وجود دنیایی خلق می‌کند که در آن فرض‌های عادی غلط از کار درمی‌آید و منطق بی‌استفاده می‌شود. فیلمی با نقش‌آفرینی‌های همراه با رنجیدگی جاش برولین، تامی لی جونز، وودی هارلسن و خیلی‌های دیگر و خاویر باردم نه در نقش یک مرد بلکه در قامت یک نیروی مخرب.
3- "پیش از آنکه شیطان بفهمد مرده‌ای": سال 2007 سالی بسیار خوب برای فیلیپ سیمور هافمن بازیگر توانا نقش‌های مکمل بود. او در این فیلم همانقدر خوب و متفاوت است که در "سویج‌ها" و "جنگ چارلی ویلسن". هافمن و ایتن هاوک در "شیطان" نقش دو برادر را بازی می‌کنند که جز نیاز فوری به پول در هیچ مورد دیگری به هم شباهت ندارند. آنها از سر ناچاری تصمیم می‌گیرند به مغازه جواهرفروشی خانوادگی دستبرد بزنند.
هاک و سیمور هافمن در صحنه‌ای از "پیش از آنکه شیطان بفهمد مرده‌ای"
همه چیز غلط از کار درمی‌آید و حسی از اضطراب و وحشت وجود آنها را فرا می‌گیرد و در چشمان پدرشان (آلبرت فینی) نیز جز رنجیدگی چیز دیگری دیده نمی‌شود. آنها اول به دیگران دروغ می گویند و آنها را فریب می‌دهند و بعد خودشان و همه چیز خاکستر می‌شود. یک شاهکار دیگر از سیدنی لومت که در 83 سالگی در بهترین حالت خود قرار دارد.
4- "تاوان". سوء تعبیر لحظه‌ای یک کودک تمام احتمال خوشبختی سه زندگی را از بین می‌برد. سوارس رونان نقش دختر نوجوان یک خانواده ثروتمند انگلیسی را بازی می‌کند که خواهر بزرگترش (کایرا نایتلی) و یکی از کارکنان خانواده (جیمز مک‌آووی) را در موقعیتی می‌بیند و از این مسئله تعبیری اشتباه می‌کند و در نهایت دروغی نابخشودنی می‌گوید. به این ترتیب در پسزمینه جنگ جهانی عشق دو شخصیت شکوفا نمی‌شود. فیلم را جو رایت بر مبنای رمان یان مک‌اوان ساخته، داستانی که تا پایان نگاهی طعنه‌آمیز دارد.
5- "بادبادک‌باز". داستان محبوب و پرفروش خالد حسینی درباره زندگی دو پسر در کابل پیش از جنگ و پیش از حمله روس‌ها، طالبان، آمریکایی‌ها و افغانستان نابود شده. زندگی این دو پسر و والدین آنها به دقت ترسیم می‌شود و آنها سال‌ها پس از حوادثی که کشورشان را نابود کرد باز همدیگر را می‌بینند. همایون ارشادی که نقش پدر را باز می‌کند، نگاهی چنان گویا دارد که بسیاری از نکات مهم فیلم را بی‌آنکه چیزی به زبان بیاورد، بیان می‌کند. مارک فورستر زندگی این آدم‌ها را با داستانی تاثربرانگیز در هم می‌آمیزد که به پایانی بسیار شورانگیز منتهی می‌شود.
6- "دور از او". نخستین تجربه کارگردانی سارا پولی بازیگر کانادایی، داستانی غم‌انگیز از تخریب ناشی از بیماری آلزایمر است. جولی کریستی در یکی از بهترین بازی‌های سال نقش زنی را بازی می‌کند را که به طور مهارنشدنی حافظه خود را از دست می‌دهد. گوردون پینست نقش همسر مهربان او را دارد که نمی‌داند چطور با این مسئله کنار بیاید. فیلم که بر مبنای داستانی از آلیس مانرو ساخته شده، ناپدید شدن عشق، تاریخ و خود زندگی را از نگاه این مرد نشان می‌دهد که ناچار است در تنهایی به زندگی خود ادامه دهد.
7- "سرتاسر جهان". احتمالا یکی از تفرقه‌انگیزترین فیلم‌های سال. یا دوستش دارید یا از آن متنفرید. جولی تیمور تمام استعداد بصری خود را در داستانی جمع می‌کند که متمرکز بر زندگی چند دوست در گرینویچ ویلیج است. ترانه‌ها و آلبوم‌های گروه بیتلز زندگی این آدم‌ها را به هم پیوند می‌دهد.
8- "زندگی به رنگ صورتی". یک نقش‌آفرینی استادانه از ماریون کوتیلارد در نقش "گنجشک کوچک" یا ادیت پیاف، خواننده افسانه‌ای محبوب فرانسوی‌ها که در سخت‌ترین شرایط بزرگ شد. قد پیاف تنها 150 سانتیمتر بود، اما صدایی داشت که در تمام شهر می‌پیچید. کوتیلارد او را از زمان زاغه‌نشینی تا رسیدن به جایگاه یک ستاره و بعد مرگ در 47 سالگی دنبال می‌کند.
دنزل واشینگتن در "مذاکره‌کنندگان ماهر"
9- "مذاکره‌کنندگان ماهر". فیلم مسحورکننده دنزل واشینگتن بر مبنای داستان واقعی سال 1935 درباره یک تیم مذاکره‌کننده از دانشکده ویلی ساخته شده است. این موسسه گمنام متشکل از سیاهپوستان در مسابقات ملی دانشگاه هاروارد را شکست داد. واشینگتن خود نقش رهبر گروه را بازی می‌کند که می‌خواهد به بالاترین استانداردها برسد، اما فیلم داستانی دیگر درباره یک قهرمانی دور از انتظار نیست، بلکه به نوعی یادآور جامعه‌ای نژادپرست است که این تیم در آن زندگی می‌کرد. فورست ویتکر نقش یک واعظ را دارد. دیدن "مذاکره‌کنندگان ماهر" یک تجربه احساسی عمیق است.
10- "درون طبیعت وحشی". درام غمگین اما توام با همدردی شان پن بر مبنای داستان واقعی کریستوفر مک‌کندلس ساخته شد. او جوانی تنها و آرمانگرا بود که راهی طبیعت وحشی آلاسکا شد و همان جا مرد. او در طول راه با کسانی آشنا شد که نگرانش شدند، بخصوص یک مرد خودمحور خشن (هال هالبروک) و یک هیپی (کاترین کینر). امیل هیرش نقش این شخصیت را کاملا گویا به تصویر می‌کشد. "درون طبیعت وحشی" می‌توانست فیلمی خسته‌کننده از کار درآید، اما فیلمنامه و کارگردانی پن بسیار جذاب است.
نظر شما