به گزارش خبرنگار مهر، رسول احدی متولد سال 1339 تهران بود. فعالیت سینمایی را با عکاسی فیلم "قصه زندگی" خسرو شجاعی در سال 65 آغاز کرد و دستیار فیلمبردار آن هم بود. وی سپس عکاسی فیلم‌های "تیرباران"، "بحران"، "شنا در زمستان"، "آخرین پرواز"، "آب را گل نکنید" و "وصل نیکان" انجام داد.
احدی فیلمبرداری را با "دزد عروسک‌ها" در سال 68 آغاز کرد و با "مرد ناتمام" و "راز گل شب‌بو" پی گرفت. او با فیلم "پناهنده" ملاقلی‌پور سمت مدیریت فیلمبرداری را به عهده گرفت و در ادامه فهرستی از فیلم‌های سینما را در کارنامه خود ثبت کرد: "حمله به اچ 3"، "عقرب"، "سرعت"، "ترکش‌های صلح"، "آقای رئیس جمهور"، "وقت چیدن گردوها"، "همنفس"، "مزرعه پدری" و "بازنده".
رسول احدی در مراسم بزرگداشت مرحوم ملاقلی‌پور کنار مجتبی راعی
آخرین فعالیت هنری رسول احدی مدیریت فیلمبرداری فیلم / مجموعه "حضرت یوسف" به کارگردانی فرج‌الله سلحشور بود که امسال به پایان رسید. این فیلمبردار یار همیشگی مرحوم رسول ملاقلی‌پور و همسفر آخرین مقصد او بود. تصویری که احدی از آخرین لحظه زندگی ملاقلی‌پور ترسیم کرد، بی‌شک بهترین قابی است که او بدون دوربین همیشگی‌اش بست.
او این تصویر را اینچنین در ذهن همگان ثبت کرد: "رسول روی تخت کنار پنجره رو به دریا دراز کشید تا 10 دقیقه چرت بزند ... ولی آن 10 دقیقه چرت هیچوقت تمام نشد." نمایی از پرده‌هایی که با نسیمی ملایم تکان می‌خورند و رسول که روی تخت دراز کشیده و برای دیدن منظره دریا از پنجره بلند نمی‌شود، بهترین قابی بود که این فیلمبردار در تمام عمر حرفه‌ای‌اش بست.
احدی پس از مرگ این فیلمساز به گفته علی ملاقلی‌پور "دوربین پدرم را به من داد و گفت این اسلحه پدرت بود. آن را نگه دار و سعی کن جای خالی‌اش را پر کنی." این فیلمبردار در مراسم بزرگداشت ملاقلی‌پور هم جمله خاصی گفت: "من رسول را همیشه به درختی تنومند تشبیه می‌کردم که از سایه‌اش بهره می‌بردم، اما حیف نتوانستم از میوه‌هایش نیز استفاده کنم."
با گذشت کمتر از یکسال از مرگ ملاقلی‌پور، احدی هم به یار دیرینش پیوست و دیگر فرصتی ندارد تا قابی تازه از زندگی ثبت کند. احدی سه‌شنبه شب یازدهم دی 86 ظاهرا برای انجام کاری شخصی به کرج رفته بود که هنگام بازگشت به تهران در منطقه وردآورد بر اثر سانحه تصادف خودرو درگذشت و سینمای ایران در فراغ یکی از مدیران فیلمبرداری برجسته خود داغدار شد.
نظر شما