به گزارش خبرنگار اعزامی مهر به مدینه منوره ، زائران بقیع و مسجدالنبی این روزها چشمان اشکبار خود را آئینه نگاه کبوترانی می کنند که بال های خسته شان را غبار روب حرم خاکی و بی سایه بان بقیع کرده اند.
مدینه شهر پیامبر، شهر فاطمه و علی و شهر ائمه مظلوم بقیع این روزها شاهد وداع دلنشین صد ها زائر ایرانی است که مدینه النبی را به سوی حرم یار ترک می کنند.
این روزها از خیابانها و کوچه پس کوچه های مدینه که می گذری زائران ایرانی زیادی را می بینی که به پهنای صورت اشک می ریزند و وقتی از آنان سئوال می کنی دوری از پیامبر را بهانه می کنند و گویی در مدت اقامت در مدینه پیامبر (ص) با آنان همنشین بوده است .
در کنار باب جبرئیل و باب السلام هر ساعت صدها زائر ایرانی را می بینی که در حسرت تبرک در و دیوار مسجد النبی اشک می ریزند و آخرین عهد و پیمان و قول و قرار خود با رسول گرامی اکرم ( ص ) را به زبان می آورند و دعای وداع رسول الله را زیر لب زمزمه می کنند و با درود بر پیامبر(ص) و اصحاب او بتدریج از حرم نبوی دور می شوند و چند قدمی که آن طرف تر می گذارند بغض های خفته در گلو می ترکد و تبدیل به سیلی از اشک بر پهنه صورتهای نورانی زائر دل سوخته می شود.
زائران در حالی که دیده از گنبد سبز مسجد النبی بر نمی دارند از حرم دور می شوند و به تدریج در کوچه پس کوچه های مدینه در میان سیل زائران رسول الله ذوب می شوند.
شیرینی دیدار پیامبر، ائمه مظلوم بقیع و اصحاب با وفایش در مدینه صدها نماز فرادا و جماعت در مسجد النبی و شرکت در دعای کمیل با شکوه میان بقیع و حرم نبوی از جمله سوغات با ارزش معنوی ای است که زائر مدینه در کوله بار معنوی خود از شهر پیامبر جای داده است .
شب ها در پشت درهای بسته بقیع کاروان های زائران ایرانی غوغایی برپا می کنند و از همه دلنشین تر صدای زمزمه و ضجه زائرانی است که آخرین شب خود را در مدینه سپری می کنند.
میهمانان حرم امشب آخرین حرف های نگفته اشان را با پیامبر(ص)، فاطمه (س) و ائمه بقیع زمزمه می کنند و اما همه آنها یک حرف مشترک با اهل بیت دارند که آن هم دیدار دوباره از مدینه است. برای زائر ایرانی که در مدت اقامت در شهر عبادت هر شب و روز خود را در کنار حرم نبوی و بقیع مظلوم بوده است دل کندن یکباره از پیامبر دشوار است و حزن انگیز و آنجاست که در دیده ها اشک جاری می سازد.
نظر شما