به گزارش خبرنگار مهر، در ابتدای این مراسم که به نام مرحوم اکبر رادی نمایشنامه‌نویسان بزرگ ایران برگزار شد، پس از اجرای موسیقی تصاویری از اکبر رادی، بخشی از نمایشنامه‌های چاپ شده وی و قسمت‌هایی از نمایش "آهنگ‌های شکلاتی" با صدای آن مرحوم پخش شد و فرهاد آئیش مجری مراسم از حاضران خواست به احترام رادی یک دقیقه سکوت کنند.
قطب‌الدین صادقی که برای ایراد سخنانی درباره اکبر رادی روی صحنه حضور یافت، سخن گفتن در خصوص مردی مانند وی را سخت دانست و گفت: "با مرگ رادی سقوط تئاتر ما محال است، ولی من هر روز که اندکی از گذشته فرومی ریزد بیمناک می‌شوم. یکی از استوانه‌های ماندگار تئاتر ما از دهه 40 به این سو اکبر رادی بوده است."
وی افزود: "در دهه 40 و بعد از کودتا 1332، بیژن مفید، غلامحسین ساعدی، بهرام بیضایی و اکبر رادی و برخی نویسندگان دیگر در تئاتر ما به ظهور رسیدند که در میان همه رادی پابرجاترین آنها بود. چیزی که تصویر می‌کرد بحران اجتماعی سیاسی کشور ایران بود و آنچه می‌نوشت توضیح دلیل روشنفکران آن زمان که می‌خواستند تأثیرگذار باشند."
این استاد دانشگاه خاطرنشان ساخت: "در دوره‌ای سخت از تئاتر به سر می‌بریم که معناگریزی کار ما نیست و چیزی که این مدعا را ثابت می‌کند زبان است که رادی این را به درستی فهمید. در دهه 40 تئاتر تعمق و اندیشه بود و تئاتری تأثیرگذار بر دیگران بود."
صادقی رادی را شرف و اعتبار این دوره تئاتر معرفی کرد و توضیح داد: "وی کار خود را به عنوان درام نویس به خوبی انجام می‌داد و مهمتر از آن کار تفننی، میانپرده‌ای و سفارشی نمی‌نوشت و شخصیتی مستقل داشت. وی شخصیتی مهربان، فروتن و شریف داشت و هرگز خود را از مردم و مظلومین جدا نکرد."
سپس علیرضا نادری نمایشنامه‌نویس و کارگردان تئاتر نیز نوشته‌ای درباره اکبر رادی قرائت کرد و بعد از آن بهزاد صدیقی یادداشتی از محمدرضا مدیحی یکی از همدوره‌های مرحوم رادی را برای حاضرین خواند. عزت‌الله انتظامی در ادامه مراسم با اشاره به اینکه سال‌ها پیش در نمایش "افول" علی نصیریان در تالار سنگلج بازی کرده بود، یاد و خاطره رادی را گرامی داشت.
محمد محمدعلی نیز که در مراسم حضور داشت با اشاره به اینکه حدود 30 سال با رادی دوست صمیمی بوده گفت: "در آخرین لحظه رادی به من جمله‌ای گفت و ادا کردن آن را به خود من واگذار کرد. حال من آن جمله را می‌گویم و آن این است که برای رادی به جای یک دقیقه سکوت یک دقیقه دست بزنید."
ایرج راد از دیگر هنرمندانی بود که در یاد اکبر رادی سخن گفت. وی یادآور شد که پنج بار با نمایش‌های "افول"، "لبخند باشکوه آقای گیل"، "آمیز قلمدون"، "شب روی سنگفرش خیس" و "باغ شب‌نمای ما" از آثار مرحوم رادی روی صحنه تئاتر رفته است.
وی ادامه داد: "بعد از 35 سال آقای مرزبان از من خواست نقش جمشید را در نمایش "لبخند باشکوه آقای گیل" بازی کنم و من جرأت تکرار این خاطره بزرگ را نداشتم. همیشه سعی می‌کردم در تمریناتی که اکبر رادی حضور داشت متوجه شوم که وی از بازی و کار من راضی هست یا نه. ولی هیچگاه این امر را نفهمیدم، زیرا به همه با احترام و مهربانی نگاه می‌کرد."
در ادامه مراسم ناصح کامکاری بیانیه هیئت داوران دومین دوره جایزه ادبیات نمایشی را خواند و هیئت داوران برگزیدگان خود را معرفی کرد. در بخش بهترین ناشر، نشر قطره لوح سپاس و تندیس جشنواره را گرفت. در بخش پژوهش برگزیده معرفی نشد و در بخش نمایشنامه‌های ترجمه‌شده منتشرنشده، از منیژه محامدی برای "آف، آف برادوی" و شعله آذر برای "خیانت" تقدیر شد.
نمایشنامه "توراندخت" ترجمه علی غضنفری هم کار برگزیده این بخش اعلام شد. در بخش نمایشنامه کوتاه چاپ‌نشده، جایزه سوم به فارس باقری برای "پروانه‌ای بر ناقوس"، جایزه دوم به حسن بیانلو برای "نقش بر آب" و جایزه اول را فرهاد نقدعلی برای "فسیل یک" اهدا شد.
در بخش نمایشنامه‌های منتشرشده، چیستا یثربی با "عاشقانه تا هشت"، علیرضا نادری با "سه پاس از حیات طیبه نوجوانی نجیب و زیبا" و محمد ناظری با "یک اتاق با دو در" به ترتیب رتبه‌های سوم تا اول را از آن خود کردند. در بخش نمایشنامه‌های بلند چاپ نشده نیز هیئت داوران کورش نریمانی را با "والس مرده شوران"، صحرا رمضانیان را با "آرزوهای عقیم زیر آفتاب" و آرش عباسی را با "ورود آقایان ممنوع" به ترتیب به عنوان رتبه‌های سوم تا اول معرفی کرد.
در این مراسم اعضاء انجمن نمایشنامه‌نویسان و برخی اهالی تئاتر حضور داشتند.
نظر شما