غلامعباس عبدی نژاد در گفتگو با خبرنگار مهر گفت: روند بیابانی شدن به عواملی نظیر شرایط اقلیمی و گرم شدن کره زمین، عدم بارندگی های مناسب، عدم تبخیر و نیزبه عوامل انسانی متعددی بستگی دارد لذا نمی توان آمار روشنی از میزان اراضی بیابانی در کشور ارائه داد اما در سالهای اخیر از 32.5 میلیون هکتار مناطق بیابانی بالغ بر 6.4 میلیون هکتار به عنوان کانون بحرانی شناسایی شده که اقدامات دردرجه اول دراین مناطق اجرایی می شود.
مدیرکل دفتر امور بیابان سازمان جنگلها، مراتع و آبخیزداری کشور بیان کرد: در حال حاضر بالغ بر 9 میلیون هکتار طرح مطالعاتی بیابانزدایی در کشور تهیه شده که هر ساله بخشی از آن اجرایی می شود.
وی اعلام کرد: پیش بینی می شود در سال جاری عملیات مبارزه با این پدیده با اجرای پروژه های بذرکاری و بذرپاشی، مالچ پاشی، حفاظت واجرای طرح مدیریت هرز آب و اجرای طرحهای پرورشی و مدیریت جنگلهای دست کاشت بیابانی در سطح 150 هزار هکتار انجام شود.
عبدی نژاد با بیان اینکه در صورت تامین اعتبارات هر ساله آمادگی اجرای عملیات بیابانزدایی درسطح 300 هزار هکتار وجود دارد، افزود: به منظور تحقق این امر در سال جاری پیشنهاد اعتباری بالغ بر 60 میلیارد تومان ارائه شده که در صورت پرداخت، عملیاتی می شود.
وی با اشاره به اعتبارات استانی و ملی اجرای عملیات بیابانزدایی در کشور بیان کرد: هم اکنون اعتبارات ملی به منظور اجرای عملیات بیابانزدایی بالغ بر 3.5 میلیارد تومان است و پیش بینی شده تا پایان سال جاری مبلغی حدود 160 میلیارد ریال به عنوان اعتبارات استانی به این امر اختصاص یابد.
مدیرکل دفتر امور بیابان سازمان جنگلها، مراتع و آبخیزداری کشور، اظهارداشت: در حال حاضر ایران با همکاری 6 وزارتخانه جهاد کشاورزی، وزارت نفت، وزارت کشور، وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، وزارت امور خارجه و وزارت نیرو و 4 سازمان هواشناسی، مدیریت راهبردی رئیس جمهور، سازمان محیط زیست و سازمان میراث فرهنگی و گردشگری عضو فعال کنوانسیون بین المللی بیابانزدایی به ریاست وزیر جهاد کشاورزی است.
وی افزود: با هماهنگی کمیته مزبور اقدامات ملی بیابانزدایی و عواملل متعدد تاثیرگذار بر این پدیده پیگیری و اجرا می شود.
به گزارش خبرنگار مهر، بیابانزایی به مفهوم تخریب سرزمین یا کاهش توان تولید بیولوژیک اراضی درمناطق خشک، نیمه خشک و خشک نیمه مرطوب تحت تاثیردو دسته ازعوامل محیطی و انسانی است که آیش بلند مدت اراضی زراعی حساس به فرسایش، شخم درجهت شیب، بوته کنی، تخریب و تبدیل غیر اصولی کاربری جنگلها و مراتع، عدم تعادل بین تعداد دام و ظرفیت مراتع و تخریب ناشی از برداشت غیراصولی از معادن سطحی نیز از مهمترین عوامل بیابانزا محسوب می شوند.
به طور متوسط حدود 60 هزارهکتار در سال عملیات مراقبت و آبیاری درمناطق بیابانی انجام می شود ضمن اینکه تا پایان سال گذشته در 170 هزارهکتار طرحهای پرورشی و مدیریت جنگلهای دست کاشت بیابانی به انجام رسیده است.
در شرایط کنونی در ایران حدود 100 میلیون هکتار از اراضی در معرض پدیده بیابانزایی قرار دارند که ازاین میزان مساحت بالغ بر 75 میلیون هکتار در معرض فرسایش آبی، 20 میلیون هکتاردرمعرض فرسایش بادی و 5 میلیون هکتار نیز در معرض سایر اشکال شیمیایی و فیزیکی تخریب سرزمین قراردارند.
شایان ذکر است از حیث قلمرو سرزمین های بیابانی از کل مساحت کشور43.7 میلیون هکتار آن در زمره اکوسیستم بیابانی است که حدود 20 میلیون هکتار از اکوسیستم های بیابانی تحت تاثیر فرسایش بادی قراردارند ضمن اینکه 6.4 میلیون هکتاراز آن در183 منطقه در 82 شهرستان و 18 استان کشورجزء کانونهای بحرانی فرسایش بادی قلمداد می شوند.
61 درصد از مساحت ایران معادل 3.1 برابردرصد جهانی ( 19.6 درصد) دارای اقلیم خشک و فراخشک است و درمجموع کشوربا 1.2 درصد خشکی های جهان دارای 2.4 درصد پدیده های بیابانی فاقد پوشش گیاهی و 3.08 درصد مناطق بیابانی جهان است.
تخریب 73 درصد کل مراتع جهان به مساحت 3.3 میلیارد هکتار، کاهش توان تولید خاک در47 درصد مناطق خشک جهان، غیرقابل استفاده شدن 50 تا 70 هزارکیلومترمربع اراضی حاصلخیز در سال و بالغ بر42 میلیارد دلارخسارت سالانه به محصولات کشاورزی همراه با اثرات بسیار گسترده اکولوژیکی، اقتصادی، اجتماعی، زیست محیطی و تخریب منابع پایه به عنوان تنها یکی از آثار و پیامدهای پدیده بیانزایی محسوب می شود.
نظر شما