ارمغان خودکفایی برای روستاییان

خبرگزاری مهر، گروه جامعه؛ امیر حسین نصیرایی دکتر دامپزشک و فعال جهادی در شهرستان طبس استان خراسان جنوبی است. دامداری و دامپروری شغل پدری او است و با دغدغه‌ها و مشکلات دامداری در طول زندگی آشنا بوده است، به همین دلیل تصمیم گرفت این مشکلات را برای مردم روستا بر اساس امکاناتی که در خود روستا موجود است آسان و در نهایت حل کند. اولین گام دکتر نصیرایی این بود که دانش آکادمیک خود را به زبان ساده به روستاییان انتقال دهد.

در ابتدا از روستاهایی که در منطقه وجود داشت شروع کرد و بعدها کار را به سایر مناطق توسعه داد. برای ورود به حوزه سلامت و تولید دام باید کل منطقه را در نظر گرفت. نمی‌شود دام‌های یک روستا سالم و دام‌های روستای کناری آلوده باشند. نتیجه مطلوب در این حوزه زمانی به دست می‌آید که کل منطقه در مسیر یک طرح بهبود قرار بگیرد.

به همین دلایل بحث آموزش را به صورت گروهی آغاز کرد. یعنی گروه‌های جهادی را در سطح استان راه‌اندازی و از متخصصان بومی و منطقه که با روحیات مردم هم آشنا بودند استفاده کرد. او گروه‌های تخصصی را آموزش داده که آن‌ها هم بتوانند گروه‌های دیگر را آموزش دهند.

گروه‌های جهادی در روستاها خدماتی همچون آموزش، درمان، واکسیناسیون دام‌ها و غیره را انجام می‌دادند. بعد از این خدمات اولیه مشکلات دامداران را هم شناسایی می‌کردند. مثلاً در دو سال گذشته دامداران در تأمین نهاده‌های دامی با مشکل مواجه شده بودند و گروه‌های جهادی برای تأمین نهاده‌ها اقدامات عملی انجام دادند.

آن‌ها همچنین با ظرفیت‌سنجی برای کل استان نهاده‌های دامی را برای کل دام‌های استان تأمین کردند.

مشکل دیگر منطقه بیکاری جوان‌های فارغ‌التحصیل بود. در این زمینه برای جوان‌هایی که فارغ‌التحصیل می‌شدند و می‌خواستند در این بخش مشغول به کار شوند اما سرمایه نداشتند مشاوره‌های ترتیب دادند.

آن‌ها با نهادهایی که می‌توانستند در این حوزه کمک کنند همچون بسیج سازندگی کمیته امداد ستاد اجرایی فرمان امام خمینی (ره) و غیره وارد مذاکره شده و راهبری شغلی این رسته را بر عهده گرفتند.

با توجه به شناسایی که در سطح روستاها داشتند همیشه تسهیلات را به سمت افرادی سوق داده‌اند که نتایج تسهیلات دریافتی را در تولید منطقه نمایان سازند. به عبارتی روش آنها صرفاً اینگونه نیست که وامی داده شود که معلوم نباشد صرف چه کاری شده است.

گروه‌های جهادی دامپزشکی به صورت شبکه‌ای در حال گسترش هستند و بنا دارند روزی به صورت کشوری فعالیت کنند تا کمبود نهاده‌های دامی و تولید گوشت و لبنیات کشور را به سطح خوداتکایی و خودکفایی برای همه مردم برسانند.