استاد شهیدی معتقد بود که علوم انسانی و ادبیات ما ریشه در قرآن دارد

ابراهیم خدایار رئیس مرکز تحقیقات زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تربیت مدرس در گفتگو با خبرنگار مهر، درباره ویژگیهای شخصیتی مرحوم شهیدی گفت: استاد شهیدی نمونه عملی وحدت حوزه و دانشگاه بود که این به دلیل تسلط اش بر مباحث ادبی هم در حوزوه و هم در دانشگاه بود. وی مولفه های وحدت حوزه و دانشگاه را که عبارت از هدف و وسیله است در خود داشت.

این دانشجوی دکتر جعفر شهیدی در مقطع دکتری رشته زبان و ادبیات فارسی، با بیان خاطراتی از زمان تحصیل اش، افزود: استاد همیشه تمام درسهایشان را با قرآن شروع می کردند و حتی وقتی می خواستیم متنبی (شاعر پرآوازه عرب) بخوانیم، باید ابتدا قرآن می خواندیم و سپس به سراغ درس می رفتیم. او همیشه می گفت کسی که قرآن بلد نباشد، چیزی از ادبیات فارسی هم نمی فهمد و معتقد بود که علوم انسانی و به ویژه رشته ادبیات ریشه در قرآن دارد.

خدایار اضافه کرد: در تقسیم بندی ای که ما دانشجویان از اساتیدمان انجام می دادیم، استاد شهیدی در زمره اساتیدی قرار می گرفت که سرشار از اطلاعات بود و همیشه از دقیقه اول تا دقیقه آخر چیزهای نویی برای گفتن داشت و اینها را به ما می آموخت. او استاد جزوه ای نبود که هر ترم بیاید سر کلاس و مطالب ترمهای قبلی را تکرار کند و اصلاً خود را مقید به دادن اطلاعات تازه به دانشجویانش می دانست. از این نظر در رده کسانی مانند بدیع الزمان فروزانفر و شفیعی کدکنی قرار می گیرد. او همچنین نمونه اعلای استاد کلاسیک ادبیات فارسی و عربی بود.

رئیس مرکز تحقیقات زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تربیت مدرس تاکید کرد: دکتر شهیدی هیچ وقت به دانشجویانش نمره نمی داد و این کار را به خود آنها واگذار می کرد و کسی هم در برابر مقام علمی او جرات نمی کرد نمره بالاتر از 14 به خودش بدهد. او دلسوزی هایی نسبت به زبان فارسی می کرد که بی سابقه بود؛ یکی از همین کارها، اهدای جایزه معروفش به معلمان ادبیات فارسی بود و هر جا می دید که می تواند در پیشرفت این رشته موثر باشد، ورود می کرد.

خدایار همچنین پژوهشهای زنده یاد جعفر شهیدی را در حوزه های مختلفی مانند خاقانی شناسی، انوری شناسی، سفرنامه نویسی، مولانا شناسی و... بی بدیل و درگذشت او را ضایعه ای جبران ناپذیر توصیف کرد.