رادی همه ویژگی‌های یک درام‌نویس ماندگار را دارد

به گزارش خبرنگار مهر، در ابتدای این مراسم که از طرف گروه هنرهای نمایشی دانشگاه تهران به همت مرکز تئاتر تجربی برگزار شد، پس از اجرای قطعه‌ای موسیقی به یاد استاد رادی، نمایشنامه "از اکبر رادی برای اکبر رادی" برگرفته از "مرگ در پائیز"، "در مه بخوان"، "آمیز قلمدون"، "در پشت شیشه‌ها"، "روزنه آبی" و "صیادان" به کارگردانی وحید نفر و تنظیم ماهک مبین روخوانی شد.

سپس رئیس دانشکده نمایش و موسیقی با عرض تسلیت به اهالی هنر و خانواده رادی گفت: "این تسلیت به مناسبت یک غیبت جسمانی است، زیرا حضور وی همراه با علاقمندان ادبیات نمایشی و تئاتر هست و این حضور معنوی نه تنها از بین نمی رود بلکه روز به روز شکوفاتر و بالنده‌تر می‌شود. این دانشکده و دانشجویان آن برای اداء دین و اعلام وفاداری به استادی که همواره از وی آموختند و می‌آموزند این مراسم را برگزار کرده‌اند."

تاجبخش فنائیان یادآور شد: "مرحوم رادی مدتی طولانی در این دانشکده تدریس می‌کرد و همواره در دانشگاه و آثار خود با حضور خود به همه ما درس می‌داد. من از رویارویی با ایشان و مرور خاطرات مشترکم با وی همچنان درس می‌گیرم. رادی بسیار متین، مهربان، جدی و فروتن بود و ویژگی‌های یک هنرمند اصیل و مردمی را داشت. ایشان یکی از هنرمندانی بود و هست که به ملت و کشور و منطقه جغرافیایی خود وفادار بود."

وی تصریح کرد: "فضای ذهنی رادی در جامعه هنری باقی خواهد ماند و بارورتر خواهد شد. کسانی که هستند و خواهند آمد از آثار وی درس می گیرند و آثارش ماندگار خواهد بود. ما هم باید به این درک برسیم که رمز ماندگاری اکبر رادی چیست تا بتوانیم در عرصه هنر باقی بمانیم. این چیزی بود که رادی به عنوان معلم همواره به ما می آموزد."

بهزاد قادری با اشاره به اینکه یک معلم هرگز نمی میرد، اظهار داشت: "رادی بر من بسیار تأثیرگذار بود. توفانی در ذهن این نویسنده بزرگ بود برای اینکه فرم های مختلف مردم زمانه خود را بیابد. رادی و ساعدی پیشتاز بودند و به فرم درام تک موضوعی که در دهه 60 در اروپا و آمریکا انجام می شد، نزدیک شدند."

این نویسنده، منتقد و مدرس دانشگاه تأکید کرد: "ما در آرشیوسازی هایمان نسبت به نویسندگان بد عمل کرده ایم و تاریخ در مورد ما قضاوت خوبی نخواهد داشت. رادی اول انقلاب در میانه راه بود ولی متأسفانه بستری مناسب برایش فراهم نشد. نهادهای فرهنگی ما باید بتوانند کسانی را که می خواهند کار فرهنگی انجام دهند شناسایی و حمایت کنند. باید برای رادی مرکز پژوهشی ایجاد شود."

در ادامه این مراسم مدیر گروه دانشکده پردیس هنرها زیبا با ابراز تأسف برای از دست دادن استاد و معلمی بزرگ گفت: "در زمان جنگ تحمیلی و زمانی که تهران مورد حملات هوایی قرار می‌گرفت استاد با وفاداری به ارزش‌های والای انسانی و شجاعت سعی می کردند کنار دانشجویان باشند و به تدریس در دانشگاه می پرداختند."

فریندخت زاهدی افزود: "تمام لحظاتی که ایشان زنده بودند به معنای واقعی کلمه زندگی کردند. امروز به صورت غیر قابل باوری ایشان را در کنار خود نداریم. با اینکه مرگ جزو واقعیات زندگی است ولی خیلی سخت است که دیگر نمی توانیم او را در بین خود ببینیم."

عطاء الله کوپال نیز در ادامه این مراسم با اشاره به اینکه از حدود 32 سال پیش با اکبر رادی آشنا شده است گفت: "من از مرگ سخن نمی گویم بلکه از میلاد مدام و حیات جاودانه معلمی که در تئاتر ایران درخشید و درخشان باقی خواهد ماند صحبت می کنم. حدود 30 سال پیش در نمایش "مرگ در پائیز" بازی کردم و تا امروز محصلی کوچک در درگاهش بوده ام."

وی تصریح کرد: "رادی به این دلیل باقی می ماند که درام نویسی ماندگار است. رادی می ماند چون مختصات یک نویسنده جاودانه را دارد. رادی شاعر درام و آفریننده نظم در ادبیات دراماتیک ماست. مسیری را که وی در نمایشنامه نویسی ما آغاز کرد، مسیری بود که نویسندگان قبل از او نتوانستند طی کنند و صحنه را به مانند رادی به خود جلب نمایند. رادی در ترکیب بندی خود نمایشنامه نویسی خاص و جاودانه است و از همه مهمتر کسی است که اکنون ما را به ما نشان داده است."

این مدرس دانشکده سینما تئاتر افزود: "هیچکدام از آثار وی به هم شبیه نبودند و مجموعه ای از آثار متفاوت را آفرید که این عین بی سبکی و معاصر بودن است. وی تأکید می کرد که نویسنده نباید خود را تکرار کند. رادی از جمله "ما در ایران نمایشنامه نویس نداریم" گله مند بود. حالا وی در میان ما نیست ولی هر بار که چراغ صحنه ای با نمایشنامه هایش روشن می شود، رادی زنده است."

میکائیل شهرستانی به عنوان یکی از بازیگران حاضر در مراسم اظهار داشت: "همیشه دیر است؛ کاهلی می کنیم و خوابیم و خواب زده. رادی معلم بود و شاگردپرور و هیچگاه بی تفاوت از کنار چیزی نمی گذشت. او مردمان سرزمین اش را خوب می شناخت ولی افسوس که مردمانش او را به خوبی نمی شناختند. رادی دقیق و سنجیده نگاه می کرد. رادی نیکو زیست و برای القاب ساختگی زندگی نکرد."

وی تصریح کرد: "رادی بر قله درام نویسان ایران ایستاد. متأسفانه زمانه او را درنیافت و ای کاش روزگاری برسد که به تعارف از هم صحبت نکنیم و به نسل پیش از خود احترام بگذاریم و قدرشان را بدانیم. طایفه با تجربه تئاتر تنهاست، آن را از این تنهاتر نگذاریم."

در ادامه این مراسم یادداشت رضا براهنی به مناسبت بزرگداشت اکبر رادی توسط یکی از دانشجویان قرائت شد. همچنین خسرو حکیم رابط، محمد یعقوبی و محمد رضایی راد سخنان کوتاهی را به یاد اکبر رادی ایراد کردند. حمیده عنقا همسر مرحوم رادی، محمود عزیزی و محمدامیر یاراحمدی از دیگر حاضران در این مراسم بودند.