حضرت زینب براى ایفاى مسئولیت بزرگ پیام رسانى، از دوران کودکى تحت تربیت پیشوایان معصوم قرار گرفت و امام حسین(ع) نیز در مسیر حرکت به کربلا، با سخنان و توصیههایى، خواهرش را آمادهتر کرد.
زینب کبرا تحت تربیت پدر و مادرى چون حضرت على(ع) و حضرت فاطمه(س) و با شایستگى و استعداد ذاتى که از آن بهرهمند بود به مراتب عالى از فضائل و کمالات انسانى دست یافت. او مانند پدر و مادر خود جامع همه کمالات و صفات پسندیده بود.
او نمودار حق و جهاد در راه خدا و نگهدارنده ایمان و عقیده، قهرمان دلیری و شجاعت، جلوه فصاحت و بلاغت، شعله ستیزه جوی باطل و آتش افشان حق در برابر نیروهای ستمگر و کوبنده دژخیمان زورگو است.
زینب (س) تجسم زهد، علم، عفاف و شهامت و عقیله طاهره، متعلق به اخلاق الهی است.
سخنرانىهاى او در کوفه و شام خاطره خطبههاى پدرش امیرمؤمنان را در یادها زنده کرد. زینب کبرا یکى از محدثان و راویان حدیث به شمار مىآید. و در سنین کودکى، در حالى که بیش از پنج یا شش سال از عمرش نمىگذشت، خطبه مادرش
حضرت زهرا را با آن مضامین بسیار بلند و عالى شنید و پس از آن براى دیگران نقل مىکند.
ابتکار امام حسین(ع) براى اصلاح جامعه
در اوضاع و شرایطى نابسامان آن روزگار، امام حسین با برخوردارى از دانش خاص الهى براى اصلاح جامعه، برنامه بسیار دقیق و منظمى طراحی کرد که نه تنها توانست جامعه آن روز را از خطر مرگ حتمى معنوى و فرهنگى نجات بخشد، بلکه براى همیشه به جوامع بشرى قدرت و نیرویى بخشید تا بتوانند در مقابل ظلم و ستم و اعمال خلاف از خود حساسیت نشان دهند. آن حضرت به گونهاى برنامه ریزى کرد که یاد و خاطره او همواره در میان انسانها زنده و جاوید باشد و همین امر مانع بى تفاوتى، ظلمپذیرى و تحریف دین در میان مسلمانان مىشود و به همین دلیل است که قیام امام حسین(ع) تضمین کننده بقاى اسلام و بیدارى مسلمانان است.
امام حسین براى تحقق بخشیدن به این هدف، نهضت و قیام خود را در دو مرحله برنامهریزى کرد. مرحله نخست، مرحله خون، قیام و شهادت و مرحله دوم مرحله پیام رسانى، بیدارگرى، زنده نگهداشتن یاد و خاطره نهضت بود.
مسئولیت مرحله نخست نهضت بر دوش مردان فداکار و از جان گذشتهاى بود که با تمام هستى خود در برابر ظلم و بیداد و انحراف ایستادگى کردند و در این راه به شهادت رسیدند.
ولى مسئولیت بخش دوم نهضت و قیام از عهده مردان خارج بود. چرا که یزید و یزیدیان را تصمیم بر آن بود که در روز عاشورا هیچ مردى را زنده نگذارند.
امام حسین(ع) مسئولیت بخش دوم قیام را به زنان و کودکان خود واگذار کرد و رهبرى آن را به خواهرش زینب سپرد.
آماده کردن زینب براى انجام این مسئولیت
حضرت زینب (س) از نظر روحى و قدرت تحمل در حد عالى و درجات بالا قرار داشت. او از جمله شخصیتهاى نمونه و منحصر به فرد است . ولى مسئولیت پیامرسانى عاشورا به قدرى خطیر و بزرگ بود که حتى شخصیتى مانند حضرت زینب نیز براى انجام آن نیازمند آمادگى قبلى بود.
حضرت زینب از همان کودکى مىآموخت که چگونه با سختىها و دشوارىها مقابله کند، و در برابر جباران و ستمگران سر فرود نیاورد.
زینب کبرا در همه حوادث دوران سفر و به ویژه حوادث جانکاه و جانگداز روز عاشورا، در کنار برادر و یار و مددکار او بود .
حضور سیاسى حضرت زینب پس از شهادت امامحسین(ع)
پس از شهادت امام حسین رسالت خطیر و سنگین حضرت زینب آغاز شد. او در سختترین شرایط جسمى و روحى، بزرگترین و خطیرترین مسئولیتها را به عهده گرفت و با موفقیت کامل آن را به انجام رساند.
از نظر جسمى حضرت زینب در حدود سن 55 سالگى قرار داشت و حدود 5 ماه از وطن خود دور بود. به طور قطع در این مدت زندگى او به صورت عادى و معمولى نمىگذشت، به ویژه در این روزهاى اخیر که شرایط آنان از نظر آب و غذا و خواب
به طور کلى دگرگون شده بود و و در وضع کاملاً اضطرارى و نامناسب بسر مىبردند.
از نظر روحى روزهاى متمادى بود که در محاصره سپاه انبوه دشمن قرار داشتند، دشمنى که به هیچ یک از اصول انسانى، اسلامى پایبند . حضرت زینب در مدت کمتر از یک روز تعداد زیادى از برادران، برادرزادگان و عموزادگان خود را در مقابل چشمان خود از دست داده بود که سوگ هر یک از آنان کافى بود هر انسان قوى و نیرومندى را به زانو درآورد و براى مدتى طولانى زندگى او را از مسیر عادى و معمولى خارج سازد.
زینب پس از شهادت امامحسین سه وظیفه و رسالت مهم بر عهده داشت، نخست پرستارى از امام سجاد(ع) و حمایت و دفاع از جان آن حضرت در برابر تعرضات و تهاجمات دشمن، دوم حمایت و دفاع از زنان و کودکان اهلبیت و سوم مسئولیت پیامرسانى خون شهدا و بیدارگرى و آگاهىبخشى بهمسلمانان.
پیامرسانى نهضت عاشورا
قیام و نهضت امام حسین(ع) دو مرحله داشت. مرحله نخست، مرحله مبارزه، جهاد و شهادت و مرحله دوم مرحله پیامرسانى و بیدارگرى . اگر نهضت امام حسین در همان مرحله نخست خلاصه مىشد و کسى نبود که پیام نهضت را به گوش مردم آن زمان برساند، ماهها زمان لازم بود تا به طور طبیعى خبر قیام امام به شهرهاى اطراف برسد.
و در این مدت یزیدیان با آن همه امکانات تبلیغاتى که در اختیار داشتند، به راحتى مىتوانستند، وقایع کربلا را در راستاى منافع خود تحریف کنند و به گونهاى به گوش مردم برسانند که براى حکومت یزید کمترین ضرر و زیان را در برداشته باشد. در این صورت تا حد بسیار زیادى از تأثیر قیام امامحسین در جامعه آن زمان و جوامع آینده مسلمانان کاسته مىشد و به طور قطع ما امروز شاهد این همه آثار و برکات براى نهضت امام حسین نبودیم.
ولى اسارت اهلبیت تمام فعالیتهاى وسیع و گسترده تبلیغاتى بنىامیه را تحت الشعاع قرار داد و تمام بافتههاى آنان را نقش بر آب کرد.
اهل بیت امام حسین به سرپرستى زینب کبرا توانستند، به سرعت پرده از جنایات یزید و عمالش بردارند و چهره خبیث آنان را براى مردم کوفه و شام و دیگر شهرهایى که در مسیر حرکت کاروان از کوفه به شام قرار داشت، رسوا کنند.
آنان در کوتاهترین زمان ممکن نداى حقطلبى، ظلم ستیزى، پاسدارى از دین، مظلومیت و عدالتخواهى امامحسین را به شهرهاى بسیارى رساندند. به طورى که پس از مدتى کوتاه یزید دریافت که نه تنها از شهادت امام حسین(ع) و اسارت اهلبیت او نتوانسته
است به اهداف از پیش تعیین شده نایل گردد بلکه بر عکس روز به روز خود را رسواتر و منفورتر نموده است.
اسارت اهلبیت امام حسین و اقدامات آنان به سرپرستى زینب کبرا نه تنها مانع تحریف نهضت امامحسین در آن زمان گردید، بلکه در طول تاریخ آن را از هرگونه تحریفى حفظ کرد، به طورى که حتى برخى از متعصبان پس از گذشت سالها نتوانستند، بر جنایات یزید و یزیدیان سرپوش نهند.
نظر شما