نقش اشغالگران در عاشوراي خونين كربلا ؛ ريشه ها و پي آمدها

ماه محرم و ايام سوگواري امام حسين (ع) ، صحنه پرشوري از علقه هاي معنوي عميق و پرشور مردمي بود كه سالها از اين منبع الهام بخش محروم بوده اند. برگزاري مراسم با شكوه هياتهاي عزاداري و دسته هاي سينه زني در نجف ، كربلا و ديگر شهرهاي مذهبي عراق با حرارث و شور وضف ناشدني در سال گذشته موجب حيرت و شگفتي نيروهاي آمريكايي و كليه كساني بود كه به عنوان نيروهاي اشغالگر در عراق شاهد اين صحنه هاي مهيج بوده اند.
ملت مسلمان عراق به ويژه شيعيان سالها در شرايط سخت خفقان و سركوب رژيم بعث نه تنها در برخورداري از حقوق سياسي بلكه درديگرزمينه ها همانند برگزاري مراسم مذهبي و معنوي نيز با موانع و معضلات بسياري مواجه بوده اند واينك در شرايطي قرار دارند كه ضمن برخورداري از فضاي جديد تحولات مي توانند از اين مواهب بهره گيري نمايند و اين مسئله درصورتي اهميت دو چندان دارد كه بدانيم اكثريت شيعيان جامعه عراق پيوندهاي عميق روحي و رواني با نمادهاي اسلامي داشته و دربسياري از لحظات بحراني و سرنوشت ساز از آن استفاده كرده اند.
بنظر مي رسد در شرايط فعلي عواملي چند دست به دست هم داده تا مردم مسلمان عراق با توجه به روايدادهاي سياسي و امنيتي و انتظارات تحقق نيافته خود بخواهند از فرهنگ عاشورايي به عنوان يكي از نمادهاي بروز قدرت و توانمندي خود براي آينده تحولات سياسي و اجتماعي ، ظرفيت سازي نمايند.
اخبار و تحولات چند هفته اخير عراق نشان مي دهد كه برخي حوادث و تصميمات مي تواند زمينه ساز چنين تمايلي درمردم مسلمان عراق را مضاعف سازد كه از جمله آنها:
1- مخالفت با محوريت احكام اسلامي در قانون اساسي وحكومت آينده عراق و تهديد به وتوي آن توسط حاكم آمريكايي
2- تاكيد برعدم وجود شرايط مناسب جهت برگزاري انتخابات آزاد و مستقيم و عدم معرفي جايگزين مناسب
3-زمينه سازي براي حضور طولاني مدت نيروهاي اشغالگر بدون ارايه دلايل كافي واقناع كننده
4- هشدارنيروهاي اشغالگرنسبت به احتمال شكل گيري حكومت مذهبي برخلاف اعلام نظر قبلي مراجع ديني دراين باره
5- نگراني اشغالگران نسبت به نقض حقوق اقليتها در صورت شكل گيري حاكميت مذهبي
6-دامن زدن به جنگ داخلي و تشديد احتمال جنگ فرقه اي و مذهبي درآينده عراق
7-عدم تامين امنيت كافي و تشديد روز افزون ناامني و بي ثباتي عليرغم همكاري نيروهاي سياسي عراق
8- اولويت پيگيري اهداف نيروهاي اشغالگر درمسائل مختلف وعدم حساسيت لازم به نيازهاي مردم   
9-نا تواني نيروهاي اشغالگردر ايجاد امنيت، ثبات وآرامش اوضاع عليرغم تاكيد مقررات بين المللي
به گزارش سرويس بين الملل خبرگزاري مهر اين مواضع  و اقدامات نيروهاي خارجي درصحنه سياسي عراق درحالي مطرح گرديده است كه نيروهاي فعال سياسي بويژه علما ومراجع ، بسياري از احزاب سياسي ، گروهها و تشكلهاي مذهبي و اقشار مردم در هفته هاي گذشته برخواست عمومي و مطالبات فوري جامعه اشاره داشته و تمامي تلاش خود را براي كاهش اختلافات و رسيدن به  تعامل و همراهي بكار برده اند كه از جمله اقدامات آنها مي توان به اين موارد اشاره كرد:
1- تاكيد بر نقش آفريني سازمان ملل و پذيرش هيات فني آن سازمان براي بررسي شرايط برگزاري انتخابات مستقيم
2- وحدت نظر درانتقال قدرت به مردم درموعد مقرر و تصميم گيري براي شكل گيري حكومت و قدرت 
3- دعوت از تمامي گروهها و نيروهاي سياسي به همدلي و پرهيز از تنش و اختلاف بويژه اختلافات مذهبي و فرقه اي
4-اعلام همكاري عمومي براي كمك به انتقال قدرت و سهيم شدن درتسهيل شرايط شكل گيري حكومت
5- پذيرش شرايط جديد بويژه طرحهاي سازمان ملل در مسائل عراق و رايزني با نماينده آن سازمان
6- ارايه طرحهاي جايگزيني انتخابات باهدف يافتن راه حل مناسب و برون رفت از بحران فعلي
7- تلاش در واقعي كردن تصميمات اعلامي درباره آينده عراق با هدف ايجاد آرامش و ثبات
8- كنترل عواطف و احساسات مذهبي وعدم بهره گيري از ابزارهاي معنوي موجود عليه مهاجمان
9- اخذ تضمين هاي بين المللي در برگزاري انتخابات در صورت تعويق آن درشرايط فعلي
مجموع اقدامات مذكور كه با هدايت و رهبري مراجع ديني و علماي مذهبي بويژه آيت الله سيستاني شكل گرفته است اينك بعنوان يك واقعيت ملموس و مركز ثقل تحولات عراق به حساب مي آيد كه از اين پس تمامي بازيگران در صفحه شطرنج خود براي انجام هر حركتي مي بايست به اين محور مهم نيز توجه جدي نمايند چرا كه درغير اين صورت با حجم عظيمي از مخالفتهاي مردمي مواجه خواهند بود.
آيت الله سيستاني كه پس از شهادت آيت الله حكيم نقش بارزتري در صحنه سياسي عراق يافته است با توجه به اجماع علماي ديني و درخواست مردم اينك كانون توجهات و شخصيت  اول ديني عراق محسوب مي شود كه تمامي تصميمات ، رايزنيها، موافقتها و مخالفتها منوط به اوست به همين جهت درماههاي اخير ايشان با چنين پشتوانه اي توانسته اند به مواضعي تكيه نمايند كه در واقع خواست عمومي و اولويتهاي جامعه برآن استوار بوده كه از جمله آنها مي توان به اين موارد اشاره كرد :
1- تاكيد بر حق انتخاب و برگزاري  انتخابات مستقيم براي شكل گيري حكومت و انتقال واقعي قدرت به مردم
2- عدم ملاقات با حاكم آمريكايي بدليل اشغالگر بودن آنها و تاكيد برخروج آنها جهت شكل گيري حاكميت مردمي
3- ايجاد انسجام نيروهاي سياسي و مذهبي با هدف سازماندهي بهترو پرهيز از اختلاف نظرها و بهره گيري بهينه از آن
4- انجام رايزنيهاي متعدد با اعضاي شوراي انتقالي با هدف به كرسي نشاندن خواسته هاي مردم
5-تاكيد برشكل گيري حاكميت درعراق مبتني برمشورت ، تعدد گرايي ، چرخش مسالمت آميز قدرت ، عدالت و برابري شهروندان و اعطاي حقوق مردم بر اساس خواست عمومي كه همانا احكام اسلامي است
6-درخواست انحلال شوراي انتصابي شهركربلا با هدف گزينش اين شوراها ازطريق انتخاب مردمي
7-خنثي سازي تحركات نيروهاي خارجي  و افراطيون داخلي كه در پي ايجاد اختلاف و جنگ فرقه اي مذهبي مي باشند
8- مخالفت صريح با اهداف اشغالگري  به وجوه گوناگون با هدف وا داشتن آنها به اعطاي حقوق مردم عراق و منطقه
9-دعوت به خويشتن داري وپرهيز از هر گونه اقدام عجولانه در برابر اقدامات تروريستي
 در حال حاضر مرجعيت ديني وعلماي مذهبي در عراق با توجه به ماهيت  اين جامعه ، داراي كاركردي بنيادي و تاثيرگذار گشته اند و در صورتي كه  سمبلهاي اعتقادي مردم نيز به صحنه تعاملات سياسي عراق وارد شود، در آن صورت اين نيروي جديد ميتواند منشاء تغييراتي شود كه تاكنون دراين كشور بروز نكرده است. دراين شرايط بنظرمي رسد آينده اوضاع عراق به شرايطي بستگي دارد كه در روزهاي آينده در سايه پتانسيل عظيم معنوي و ديني ايام شهادت امام حسين (ع) و با هدايت علماي مذهبي و مراجع ديني رقم خواهد خورد چرا كه اكثريت شيعي جامعه عراق و جامعه مسلمان اين كشور تاكنون به دلايل مختلف تلاش كردند تا خواسته هاي خود را به روشهاي متداول اعلام دارند ولي در بيشتر موارد اين درخواستها مورد توجه جدي قرار نگرفته است و لذا تلاطم و خروش جامعه عراق مي تواند به توفاني تبديل شود كه هيچ نيرويي را ياراي مقابله با آن نباشد به همين جهت بنظر مي رسد حاكمان  فعلي عراق كه از نمايش عظيم مراسم معنوي اربعين سال گذشته به شدت نگران شده اند ، در صورت درك اين مهم اينك بايد با سرعت هرچه تمامتر به جبران گذشته پرداخته و بيش از اين فرصت را از دست ندهند و با مساعدت نيروهاي مورد اعتماد مردم به ساماندهي اموري بپردازند كه تاكنون بي پاسخ مانده است كه مهمترين آنها عبارتند از:
1-در اولويت قرار دادن موضوع انتخابات مستقيم و يا ارايه جايگزيني مناسب درصورت عدم برگزاري اين انتخابات
2- ايفاي نقش سازمان ملل در تحولات آتي و حضور مجدد اين سازمان درتصميمات و برنامه ريزيهاي جديد و بهره گيري از تجربيات مفيد آن در برگزاري انتخابات  ازجمله در بوسني ، تيمور شرقي ، كوزوو، صربستان
3- انتقال قدرت به مردم عراق و بهره گيري از نيروهاي بومي در برقراري ثبات و امنيت
4- موقعيت شناسي وعدم تكرار سوابق و تجربيات اشغال منطقه ازجمله در افغانستان
5- اعتراف به شكست اهداف سياسي حمله به عراق از جمله حضور مستمر در منطقه ، تحميل الگوي دمكراسي غربي ، مبارزه با اسلام و مخالفين سياستهاي غرب در منطقه و ايجاد پايگاههاي نظامي براي تسلط بر منابع منطقه
6- درك علل اصرارمردم عراق برانجام انتخابات بدليل خستگي از نيروهاي آمريكايي و منصوبين آنها به علت عدم كارآيي لازم
7- فرصت شناسي و بهره گيري از موقعيت مناسب همراهي نيروهاي سياسي موجود درعراق براي مشاركت در سازندگي  وايجاد صلح و ثبات
8-عدم اصرار به ترويج دمكراسي و تبديل عراق به سكوي صادرات مدل دمكراسي جديد  درخاورميانه 
9-بهره گيري ازتوان تمامي نيروهاي موثر جهت كنترل اوضاع و سپردن مسئوليتها به مردم عراق.                                      
اين عوامل از جمله نكات بسيار مهم و قابل اعتنا براي اشغالگران جهت بر هم نخوردن اوضاع فعلي است در غير اين صورت  مي توان انتظار داشت كه جامعه عراق در صورت عدم توجه جدي به مطالبات  فراموش شده ، درروزهاي آينده به مقابله با اشغالگران و حتي به نبرد روياروي شهري روي خواهد آورد.