خوشا راهي كه پايانش تو باشي

امروز را روز " عباس " و " فردا را روز " حسين " ناميده اند ، هر چند هر روز عاشورا و هر جا كربلاست . كربلا بيش از آن كه در جغرافياي خاك ، بنا شده باشد ، در قلب ها جاري است .
چه ساده انديش و كوته نظرند آنان كه حسين ( ع ) اين اقيانوس ايستاده بر زمين را تشنه جرعه اي آب تصور مي كنند ، به راستي كدام اقيانوس را مي توان يافت كه خود تشنه باشد؟
امروز ، تحريريه خبرگزاري " مهر " در حالي به كاروان اطلاع رساني مي پيوندد كه از صميم وجود ، داغدار كاروان به خون نشسته كربلاست ، امروز و فردا ، هر چه از اين اتفاق سترگ بگوييم و بنويسيم ، اندك گفته ايم و نوشته ايم ، چرا كه پيشتر از ما نيز هر چه نگاشته اند و نواخته اند ، كم است ، چرا كه ارتفاع حادثه ، به بلنداي روزگاران است و حرف براي گفتن آن قدر بسيار است كه ... 
نام مولاي عشق و ابرمرد معرفت ، حسين عزيز ، امروز تبرك بخش و زينت دهنده حرف ها ، حديث ها و خبرهاي ماست ، اميد كه جملگي از رهروان صادق ، عاشق و هميشگي آن بزرگ مرد باشيم و در تداوم راه درخشانش ، كوچه دل را به روشناي " ولايت " پر تلالو سازيم ، چنين باد .
خوشا دردي كه درمانش تو باشي                            خوشا راهي كه پايانش تو باشي
خوشا آن دل كه دلدارش تو گردي                            خوشا آن سر كه سامانش تو باشي
صفا و خرمي و شادكامي                                      كسي دارد كه مهمانش تو باشي ...