به گزارش خبرنگار مهر، بازیگران نمایش سع مرد و پنج زن هستند که هر یک چوبی به دست می‌گیرد. ابتدا تاریکی و سکوت در سالن 24 خانه تئاتر حکمفرماست. اما آرام آرام نمایش با صداهای سنگین به زمین کوبیدن پا و چوب آغاز می‌شود. صداها اوج می‌گیرد بازیگران که همانند سایه‌های سیاه و سنگین ارواح به نظر می‌رسند با در دست گرفتن شمع‌های روشن به سمت جلو حرکت می کنند.
پس از چند دقیقه حرکت همراه با صداهای گنگ و نامفهوم که گاه کلماتی مشخص از میان آن به گوش می رسد و زمانی که سکوت به طور موقت بر صحنه چیره می‌شود، رائول والس کارگردان مکزیکی با روشن شدن چراغ نمایی دیگر از نمایش را نشان می دهد. بازیگرانی جوان که تلاش دارند توانایی های بدن خود در اجرای حرکات مختلف به رخ تماشاگر بکشند.
بازیگران "لمنوس" همه با پاهای برهنه بر صحنه حرکت می‌کنند. نکته‌ای که مورد تاکید کارگردان مکزیکی است تا به این وسیله تاکید بیشتری بر توان بازیگران شود. تنها ابزار صحنه‌ای که در اختیار بازیگران قرار دارد، یک تکه پارچه است که نمادی از مار محسوب می‌شود و تکه چوب‌هایی که در صحنه های مختلف بخشی از جلوه های اثر را به تصویر می کشند.
این نمایش بر اساس نمایشنامه ای از سوفکل با عنوان "فیلوکتتس" شکل گرفته و داستان آن درباره سرداری یونانی است که برای به دست آوردن کمان معروفش به یک معبد می‌رود، اما مار پای او را نیش می‌زند. سپاه یونان به خاطر فریادهای بلند وی و بوی بدن زخم، فیلوکتتس را به یک جزیره متروک می‌برند. اما پس از 9 سال جنگ تروا پیش می‌آید و آنها به کمان جادویی نیاز پیدا می کنند.
این داستان هر چند با کمترین دیالوگ به تصویر کشیده می‌شود، اما مراحل مختلف اثر را بازیگران به تصویر درمی‌آورند. آنها با استفاده از چوب‌هایی که در اختیار دارند، گاه نمایی از یک دریای خروشان و مواج را نشان می‌دهند و زمانی دیگر این چوب‌ها به تخت روان، کشتی، سلاح، کمان، وسیله شکنجه و دوربین برای رصد کردن تبدیل می‌شوند. این تصویرسازی ها با میزانسن و حرکات دشوار بازیگران روی صحنه همراه می شود.
در این نمایش همه صداها را آوازها و نواهایی تشکیل می دهد که توسط بازیگران به شکل‌های مختلف اجرا می‌شود. این موضوع به گونه‌ای ارائه می‌شود که نوعی موسیقی در کل نمایش جریان پیدا کند. نمایش هیچ موسیقی بیرونی ندارد و در اصل همه آنچه توسط نمایش به مخاطب ارائه می‌شود، حاصل حرکات و بیان و صداسازی های بازیگران است.
سارا امینی کارگردان ایرانی "لمنوس" درباره دلیل استفاده نکردن از موسیقی در نمایش می‌گوید: "کارگردان از ابتدا نمایش را پر از آوازهایی طراحی کرده که بازیگران اجرا می‌کنند و نمایش را نیازمند موسیقی خارجی نمی‌داند. این موضوع در مورد دکور نمایش نیز صادق است. این کارگردان به صورت برداشت کلی شیوه نمایشی گروتفسکی را مد نظر دارد که بازیگرمحور است."
در نمایشنامه سوفکل، فیلوکتتس مردی دلاور و شجاع است. اما در "لمنوس" این شخصیت به وسیله همه بازیگران ایفا می‌شود. یعنی هر یک از بازیگران در بخش‌های مختلف نمایش به نقش فیلوکتتس ظاهر می شوند و بخشی از زندگی وی را از هنگامی که مار پایش را می گزد تا زمانی که بیچاره و تنها در جزیره متروک می ماند را به تصویر می کشند.
امینی در مورد این تمهید کارگردان مکزیکی نمایش توضیح داد: "والس از ابتدا بر مسئله انسان بدون در نظر گرفتن جنسیت توجه دارد. به همین خاطر نقش فیلوکتتس هم توسط بازیگران مرد بازی می‌شود و هم بازیگران زن و این نقش به همه آنها می رسد. این موضوع در مورد طراحی لباس بازیگران نیز رعایت شده و لباس‌های یک شکل و چیزی شبیه کلاهخود روی سر بازیگران قرار دارد."
در نمایش "لمنوس" دیالوگ ارزش محتوایی و کاربردی ندارد. یعنی آنچه توسط بازیگران بیان یا در بخش‌هایی از نمایش میان نقش‌ها رد و بدل می‌شود، کمتر قابل تشخیص است. البته در این میان دیالوگ‌های واضح در بخش‌های مختلف به سه زبان فارسی، انگلیسی و اسپانیایی بیان و زمان بیان دیالوگ‌های بازیگر مکزیکی روی این موضوع تاکید بیشتری می شود.
امینی درباره دلیل اصلی استفاده از سه زبان در این نمایش می گوید: "کارگردان نمایش به انگیزه استفاده از ریتم های مختلفی باور دارد که هر یک از این زبان ها می سازند. از سوی دیگر ما در بخش بین الملل جشنواره تئاتر فجر حضور داریم و از میان 5 داور این بخش 3 داور خارجی هستند که لزوم استفاده از زبان انگلیسی در برخی بخش ها را مورد تاکید قرار می دهد."
در نمایش "لمنوس" اینت فمینتال، سارا امینی، مهناز خطیبی، الهام جلیلی، الهام میرزاپور، محمد فرجی، افشین غفاریان و مهدی نصیری بازیگران، والس و هدیه حامی طاهری طراحان لباس، و زهرا نبوی طراح پوستر هستند. این اثر نوزدهم و بیستم بهمن امسال در تالار قشقایی مجموعه تئاتر شهر ساعت های 17 و 20 بر صحنه می رود.
نظر شما