به گزارش خبرنگار مهر، در ابتدای این نشست نیما حسنی‌نسب درباره شیوه کارگردانی فیلم "میروش" گفت: "شیوه کارگردانی، میزانسن، دکوپاژ، قاب بندی این فیلم تا حدودی متاثر از جغرافیایی است که در آن ساخته شده است. به نوعی در این فیلم وقایع از نگاه کودک شخصیت اصلی فیلم به ما نشان داده می‌شود."
حمید دهقان‌پور در ادامه گفت: "منطقه بالکان خرده‌فرهنگ‌های متفاوت دارد که به نوعی برخاسته از خشونت‌های این منطقه است. این خردهفرهنگها نیز بر نگاه و ذهنیت فیلمساز تاثیر دارد و ما این تاثیر را در فیلم "میروش" می‌بینیم .خشونت در این فیلم ما را از ابتدا با خود درگیر می‌کند. وقتی پسر بچه درگیر می‌شود ما این خشونت را از تمام زوایا در فیلم می‌بینیم. تمام خردهفرهنگها باز شده و جغرافیای فیلم را نشان می‌دهد."
وی در ادامه عنوان کرد: "خشونت در فیلم "میروش" به فقر و نداری ارتباط دارد. شخصیت پسر در فیلم با وجود توانایی های که دارد، رقبایش را سرکیسه می‌کند. من با دیدن این فیلم یاد برخی از فیلم‌های کیارستمی همچون "مسافر" افتادم. انتخاب بازیگران نوجوان فیلم و مولفه‌های دیگر ما را یاد سینمای او می‌اندازد . البته این گونه خشونت‌ها هرگز در سینمای کیارستمی دیده نمی‌شود. به هر حال فیلم‌های ایرانی که در دنیا پدیده می‌شوند تاثیراتی نیز می‌توانند روی فیلمسازان دیگر بگذارند."
دهقان‌پور درباره پایان فیلم گفت: "فیلم گرچه آغاز و ادامه خوبی دارد، اما پایان به نوعی تصنعی و غیرقابل‌باور است. البته شاید فضای تجاری دنیا باعث می‌شود فیلمسازان چنین پایان خوشایندی را برای فیلم‌های خود در نظر بگیرند."
حسنی‌نسب خاطر نشان کرد: "صحنه‌های خشن فیلم "میروش" در دنیا با آثار کوپولا و اسکورسیزی مقایسه شده است. کارگردان سعی می‌کند با ایجاد تعادل صحنه‌های را به شکلی تصویر کند که ما با فیلمی آزاردهنده و چند‌پاره مواجه نشویم."
فیلم "میروش" داستان یک پسر 15 ساله آلبانیایی است که در جستجوی پدرش به نروژ سفر می‌کند. انریکو لو ورسو، ستاره ایتالیایی نقش پدر آلبانیایی را بازی می‌کند. این سومین فیلم بلند هولست 43 ساله است که فیلم Cross My Heart and Hope to Die او سال 1994 با موفقیت جهانی بسیار روبرو شد و جایزه فرشته آبی جشنواره برلین را دریافت کرد.
نظر شما