به گزارش خبرنگار مهر، در این نشست با حضور محمدرضا یوسفی صداگذار، علیمحمد قاسمی فیلمبردار و مسعود حشمت بازیگر، رضایی درباره ویژگی‌های نخستین فیلم بلند خود گفت: "تم اصلی این فیلم انتظار و تنهایی انسان و دغدغه اصلی به تصویر کشیدن این حس در طبیعتی وسیع و زیباست. من در سیاه‌مشق‌های کوتاه خود نیز این دغدغه را به تصویر کشیده بودم."
وی در ادامه افزود: "سعی کردم در "چراغی در مه" به زبان سینمایی نزدیک شوم. قصد داشتم قصه‌ای شرقی را دنبال کنم تا ارتباط مخاطب شرقی و ایرانی بهتر با فیلم برقرار شود. به هر حال نزدیک شدن به زبان سینما موجب می‌شود فیلم در تمام دنیا فهمیده و دیده شود و به راحتی با مخاطبان ارتباط برقرار کند. فیلم ساختاری سالم دارد."
کارگردان "چراغی در مه" در پاسخ به انتقاد برخی خبرنگاران مبنی بر کند بودن ریتم فیلم گفت: "موافق واژه کند نیستم و شاید بهتر است از اصطلاح آرام بودن استفاده کنیم. کل فیلم حدود 90 سکانس است و فکر نمی‌کنم خسته‌کننده باشد. وقتی موضوع فیلم انتظار است باید این حس با ریتم آرام به مخاطب القا شود. فیلمی با این موضوع نمی‌تواند ریتم تند داشته باشد چرا که این حس از بین می‌رود."
رضایی خاطرنشان ساخت: "قبل از شروع فیلمبرداری به همراه فیلمبردارمان تعداد زیادی تابلو نقاشی را به دقت تماشا و سعی کردیم اکثر نقاشی‌های مشهور و مطرح ایران و جهان را ببینیم. می‌خواستیم این فیلم مانند یک تابلو نقاشی زیبا باشد و همه چیز آن در نقاشی حل شود. روایت فیلم کاملا مشخص بود و گروه فیلمبرداری نیز مانند نقاش‌هایی ماهر شروع به کار کردند."
وی درباره تدوین این فیلم اظهار داشت: "به دلیل ریتم و قصه فیلم تدوینگر نمی‌توانست چندان خلاقیت داشته باشد. روایت فیلم کاملا مشخص بود و در تدوین فقط سعی کردیم ریتم فیلم را کنترل کنیم. این در واقعی نوعی سینمای داستانگو شاعرانه بود که به زبان سینما تصویر و بیان می‌شد."
در ادامه نشست قاسمی درباره ویژگی‌های فیلمبرداری "چراغی در مه" گفت: "حدود دو سالی با رضایی برای ساخت فیلم صحبت می‌کردیم و با وجود مشکلات فراوان بسیار علاقه داشتم فیلمبرداری این کار متفاوت را خودم انجام بدهم. فضای فیلم بسیار خاص و از این جهت به نقاشی بسیار نزدیک است. سعی کردیم از طریق پلان‌های ثابت و بی‌تحرک به خواسته خود نزدیک شویم."
وی افزود: "از این رو از هر گونه حرکت اضافی دوربین جلوگیری کردیم. فیلم بیشتر از آنکه روایتگر قصه‌ای خاص باشد فیلم فضاست و فیلمبرداری ویژه می‌طلبید. شخصا اینگونه فضاها را بسیار دوست دارم. هر چند در فیلم‌های خودم این فضاها را ندارم و تاکنون تجربه آن را نداشته‌ام. در این فیلم کاملا در خدمت کارگردان و فیلمنامه بودم و از این تجربه جدید بسیار راضی هستم."
یوسفی صداگذار "چراغی در مه" نیز در سخنانی کوتاه گفت: "تمام تلاشمان این بود که فیلم حالتی مستندگونه داشته باشد. بنابراین سعی کردیم صدا نیز همانند سایر عناصر فیلم از قاب بیرون نزند. نمی‌خواستیم صدا زیاد به چشم بیاید و رد پایی از آن در کل اثر دیده شود."
نظر شما