به گزارش خبرنگار مهر، دو روز اول جشنواره که پذیرای اجرای نمایش‌های متعدد در سالن‌ها و مکان‌های مختلف بود با مشکلات و نواقصی همراه بود. طبق نظر مخاطبان و کارشناسان تئاتر کیفیت آثار اجرا شده چنانکه انتظار می‌رفت مطلوب نبوده است. برخی نمایش‌ها نیز نتوانستند نظر مخاطبان را جلب و آنها را راغب به دیدن اجراهای دیگر کنند.
شاهد این امر کم بودن تماشاگران در برخی سالن‌های میزبان اجرا در این دو روز بود و اگر هم سالن‌های مجموعه تئاتر شهر تماشاگر بیشتر داشتند، پس از دیدن لحظاتی از نمایش تعدادی از آنها سالن نمایش را ترک کردند. اما نکته قابل توجه دیگر تأخیر در آغاز برخی اجراهاست که با ۳۰ تا ۴۰ دقیقه تأخیر روی صحنه رفتند. این امر شاید در تمام اجراها رخ نداد، ولی نباید از آن در جشنواره‌ای بین‌المللی به راحتی گذشت و بی‌تفاوت بود.
علت این تأخیرها مشکلات موجود در خطوط نوری بعضی سالن‌های مجموعه تئاتر شهر مانند قشقایی عنوان شده که خود جای سئوال دارد. اینکه مجموعه تئاتر شهر که دوره‌ای پنج ماهه را در بازسازی و تعمیر به سر می‌برد هنوز به لحاظ امکانات اصلی و پایه با مشکل مواجه است.
درست است که نمای ظاهری سالن‌ها و به طور کلی مجموعه تئاتر شهر ترمیم و بازسازی شده، ولی نمی‌توان این واقعیت را نادیده گرفت که مهمتر از همه اینها سیستم‌های گرمایشی و امکانات نوری و صدایی سالن‌هاست. مخاطبانی که از داخل و خارج کشور در جایگاه تماشاگر، داور یا گروه نمایشی شرکت کرده‌اند برایشان دیدن نمایش در شرایط مطلوب مهمتر از همه چیز است.
این امر به خصوص درباره تنها اتفاق مهم تئاتری کشور یعنی جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر اهمیت بیشتری دارد. حتی کار گذاشتن بخاری در سالن‌های قشقایی و سایه ـ جدا از ظاهر نامناسبی که به سالن می‌دهد ـ دمای هوا را به حد مطلوب نرسانده و تماشاگرانی که در دو روز اول جشنواره در این دو سالن از نمایش‌ها دیدن کردند از این امر ناراضی بودند.
نکته مهم دیگر امکانات نور و صدای یک سالن نمایشی است. درست است که در امر بازسازی مجموعه‌ای که حدود ۴۰ سال از قدمت آن می‌گذرد برخی نکات و نواقص طبیعی است، ولی این نگاه را نمی‌توان نسبت به امکانات اصلی یک مجموعه داشت. در امر بازسازی اولویت با تأسیسات و امکانات مجموعه است که متأسفانه در مجموعه تئاتر شهر این اولویت فقط در ظاهر مجموعه رعایت شده است.
این امر را نمی‌توان نادیده گرفت که بسیاری از تجهیزات مجموعه تعویض شده ولی به لحاظ بهره برداری از آنها شرایط مناسب ایجاد نشده است. حتی قبل از اجرای نمایش‌ها امکانات و نواقص نور و صدا و نحوه گرم کردن سالن‌ها مورد بررسی و ارزیابی قرار نگرفته است تا در زمان اجرا این مشکلات بروز نکند.
نکته دیگری که در این ایام باعث ناراحتی برخی هنرمندان و اصحاب رسانه شد، مسئله بلیت نمایش‌ها بود. بسیاری از کسانی که در حوزه تئاتر مشغول فعالیت هستند از نحوه ارائه این امکان برای دیدن نمایش‌ها گله‌مند هستند و خود را محق می‌دانند که در ایام جشنواره کارهای نمایشی را ببینند.
یکی دیگر از نکاتی که در روزهای اول جشنواره مورد توجه قرار گرفت نرسیدن بولتن روزانه به دست اصحاب رسانه و هنرمندان تئاتر بود. این در حالی رخ داد که روز دوم جشنواره در ساعات آخر اجراها بولتن به اشتباه در میان مردم در محوطه تئاتر شهر پخش شد و قسمت اعظم آن به دست گروهها و خبرنگاران نرسید. کاتالوگ جشنواره نیز هنوز به دست مخاطبان نرسیده و طبق اعلام مسئولان روزهای سوم و چهارم به دست علاقمندان به هنر تئاتر خواهد رسید.
البته نمی توان این امر را نیز نادیده گرفت که در برگزاری جشنواره‌ای گسترده که برای اولین بار در تاریخ تئاتر کشور برگزار می‌شود بروز برخی کاستی‌ها عادی به نظر می‌رسد، ولی عنوان کردن آنها از این حیث است که در جامعه هنری نمی‌توان آنها را به عنوان توجیهی برای مخاطبین به کار برد.
شاید در کنار این نواقص دو روز اول جشنواره، تغییر چهره محوطه تئاتر شهر بعد از مدت‌ها حسی خوب و دلنشین به اهالی تئاتر می‌دهد. این که فضای تئاتری ایجاد شده در محوطه و حتی در کل سطح شهر تهران نگاه قسمت بیشتری از مردم شهر را به سمت تئاتر جلب می کند.
در جدول برنامه‌ها نیز اسامی و کارهایی به چشم می‌خورد که نوید اجراهایی با کیفیت بهتر و بالاتر را به علاقمندان تئاتر می‌دهد. این انتظار می‌رود که مسئولین بازسازی تئاتر شهر بدون هیچگونه توجیه درصدد برطرف کردن نواقص و کمبودهای اساسی سالن‌ها در کوتاهترین زمان ممکن برآیند تا در روزهای باقیمانده این رویداد تئاتری تأثیری منفی در روند برگزاری جشنواره به جای نگذارد.
همچنین از ستاد برگزاری بیست و ششمین جشنواره تئاتر فجر این توقع وجود دارد که بعد از یکسال کار و برنامه‌ریزی با دقت نظر بیشتر در امر برگزاری جشنواره عمل کنند تا حاصل و نتیجه این زحمات به راحتی مورد چشمپوشی قرار نگیرد.
نظر شما